Chroom(II)chloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chroom(II)chloride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van chroom(II)chloride
 Cr2+
 Cl
Algemeen
Molecuulformule CrCl2
IUPAC-naam chroom(II)chloride
Andere namen chroomdichloride
Molmassa 122,9021 g/mol
SMILES
Cl[Cr]Cl
InChI
1S/2ClH.Cr/h2*1H;/q;;+2/p-2
CAS-nummer 10049-05-5
EG-nummer 233-163-3
PubChem 24871
Wikidata Q416894
Beschrijving Witgrijze kristallijne vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Hygroscopisch? ja
LD50 (ratten) (oraal) 1870 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur witgrijs
Dichtheid 2,88 g/cm³
Smeltpunt 824 °C
Matig oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur orthorombisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Chroom(II)chloride is een chroomzout van zoutzuur, met als brutoformule CrCl2. De stof komt voor als een witgrijze hygroscopische kristallijne vaste stof, die oplosbaar is in water. Het wordt gebruikt om andere chroomverbindingen aan te maken.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Chroom(II)chloride kan op een aantal manieren worden bereid. Een algemene synthesemethode is de reductie van chroom(III)chloride met waterstofgas:[1]

Op kleine schaal (in het laboratorium) kan het door reductie van chroom(III)chloride met lithiumaluminiumhydride bereid worden:

Chroom(III)chloride kan ook met zink worden gereduceerd tot chroom(II)chloride:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Chroom(II)chloride wordt voornamelijk in het laboratorium gebruikt: als katalysator, als reductor en als absorptiemiddel voor zuurstof. Het wordt ook toegepast bij de Nozaki-Hiyama-Kishi-reactie, een nikkel(II)-gekatalyseerde koppelingsreactie van een aldehyde met een allyl- of vinylhalogenide.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]