Clinochloor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal clinochloor (ook wel penniniet genoemd) is een fylosilicaat met de chemische formule (Mg,Fe2+)5Al(Si3Al)O10(OH)8. Het geldt als het magnesium-houdende eindlid van de chlorietgroep, onderdeel van de mica's.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het donker- tot olijfgroene, blauwgroene of witte clinochloor heeft een glas- tot parelglans en een witte streepkleur. De splijting is perfect volgens kristalvlak [001] en het kristalstelsel is monoklien. De gemiddelde dichtheid is 2,65 en de hardheid is 2 tot 2,5. Clinochloor is niet radioactief.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

Clinochloor is afgeleid van Oudgrieks κλίνειν, klinein, "schuin tegen iets (doen) leunen"[1] en χλωρός, chlōros, "groen".[1] Het synoniem penniniet is genoemd naar de Apennijnen in Italië.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals andere chlorietmineralen komt ook clinochloor voornamelijk voor in licht metamorfe gesteenten. Het is een typisch mineraal in gemetamorfoseerde mafische gesteenten.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Clinochlore van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.