Clopyralide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Clopyralide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van clopyralide
Algemeen
Molecuulformule C6H3Cl2NO2
IUPAC-naam 3,6-dichloor-2-pyridinecarbonzuur
Andere namen 3,6-dichloorpicolinezuur
Molmassa 191,99952 g/mol
SMILES
O=C(O)C1=C(Cl)C=CC(Cl)=N1
CAS-nummer 1702-17-6
Wikidata Q2188539
Beschrijving Kleurloze of witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Corrosief
Gevaar
H-zinnen H318
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338
Opslag Niet opslaan in aluminiumvaten.
EG-Index-nummer 607-231-00-1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos-wit
Smeltpunt 150-152 °C
Dampdruk 0,002 Pa
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Clopyralide, de triviale naam voor 3,6-dichloor-2-pyridinecarbonzuur, is een organische verbinding met als brutoformule C6H3Cl2NO2. De stof komt voor als reukloze, kleurloze of witte kristallen, die matig oplosbaar zijn in water (± 1000 ppm = 1 gram/liter). Ze wordt gebruikt als herbicide om distels en klaver uit te roeien. Handelsnamen van de stof zijn Lontrel, Bofix en Matrigon.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere stikstofoxiden en dichloor. Oplossingen van clopyralide zijn corrosief voor aluminium, ijzer en tin.

Clopyralide is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]