Codex Zacynthius

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Unciaal 040
Facsimile de codex
Naam Codex Zacynthius
Symbool Ξ
Bijbeltekst Evangelie volgens Lucas
Datering 6e eeuw
Taal Grieks
Huidige locatie Londen
Grootte 36 cm bij 29 cm
Teksttype Alexandrijnse
Categorie III

De Codex Zacynthius (Gregory-Aland no. Ξ of 040, von Soden A 1) is een 6e-eeuws Bijbels handschrift. De codex is in unciaal-hoofdletters op perkament geschreven.[1]

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het handschrift bevat de tekst van de Evangelie volgens Lucas met lacunes.[1] De Codex Zacynthius telt 89 dikke perkamentbladen (36 x 29 cm)[1]. De tekst is ingedeeld in twee kolommen per pagina.[1] In de kantlijnen staan commentaren, eveneens in unciaal schrift. Het is de enige codex waarin de zowel de hoofdtekst met commentaar beide in unciaal handschrift geschreven zijn. Deze commentaar is een Catena: een citatenverzameling van negen kerkvaders (Origenes, Chrysostomus, Cyrillus, enz.) en staat langs drie zijden rondom de tekstkolom van het Lukasevangelie geschreven.[2]

Dit manuscript is een palimpsest. De bovenste tekstlaag is in een minuskelschrift geschreven en bevat lectionarium 299 (ℓ 299) uit de 12e of 13e eeuw.[3]

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Lucas 1:1-9, 19-23, 27, 22, 30-32, 36-66, 77 – 2:19, 21, 22, 33-39; 3:5-8, 11-20; 4:1, 2, 6-20, 32-43; 5:17-36; 6:21 – 7:6, 11-37, 39-47; 8:4-21, 25-35, 43-50; 9:1-28, 32, 33, 35, 41 – 10:18, 21-10; 11:1, 2, 3, 4, 24-30, 31, 32, 33.[2]

De Codex Zacynthius geeft de Alexandrijnse tekst weer. Kurt Aland plaatste de codex in Categorie III.[1]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het handschrift bevond zich op het eiland Zakynthos, tot generaal Colin Macaulay het in 1821 naar Engeland bracht,[2] waar het sindsdien bewaard wordt in de bibliotheek van de British and Foreign Bible Society (Auct. T. Nr 1.1) in Londen.[1]

Scholz zag de tekst in 1845, Paul de Lagarde in 1883. De oudere tekst onder de tekst van het lectionarium werd gecollationeerd, ontcijferd en geordend door Tregelles in 1861.[4]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • S. P. Tregelles, Codex Zacynthius. Greek Palimpsest Fragments of the Gospel of Saint Luke (London, 1861).
  • N. Pocock, The Codex Zacynthius, The Academy (London, 19 February 1881), pp. 136c-137c.
  • J. H. Greenlee, The Catena of Codex Zacynthius, Biblica 40 (1959), pp. 992–1001.
  • J. H. Greenlee, A Corrected Collation of Codex Zacynthius (Cod. Ξ), JBL LXXVI (1957), pp. 237–241.
  • W. H. P. Hatch, A Redating of Two Important Uncial Manuscripts of the Gospels - Codex Zacynthius and Codex Cyprius, in Lake F/S, pp. 333–338.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]