Col d'Aspin
| Col d'Aspin | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Top | 1489 m | |||
| Coördinaten | 42° 57′ NB, 0° 20′ OL | |||
| Locatie | Pyreneeën, Frankrijk | |||
| Westzijde | Oostzijde | |||
| Startplaats | Sainte-Marie-de-Campan | Arreau | ||
| Hoogteverschil | 649 m | 784 m | ||
| Lengte | 12.000 m | 12.000 m | ||
| Stijgings-% | 5,4% | 6,5% | ||
| Steilste km | 8,5% | 9,5% | ||
  | ||||
| ||||
De Col d'Aspin is een bergpas in de Franse Pyreneeën. De pas is vooral bekend van wieleretappes in bijvoorbeeld de Ronde van Frankrijk.
De klim werd voor het eerst aangedaan in 1910 in de etappe Luchon-Bayonne gewonnen door Octave Lapize. Het was de eerste keer dat de Pyreneeën aangedaan werden.
Tijdens een zware etappe in de Ronde van Frankrijk van 1913 brak Eugène Christophe de voorvork van zijn fiets in de afdaling van de Col d'Aspin. In die tijd moesten de renners nog zelf sleutelen aan hun fiets en waren reservefietsen verboden. Hij heeft toen de 13 kilometer tot het eerste dorp, Sainte-Marie-de-Campan, te voet afgelegd. Hij vond er een smidse waar hij zelf zijn voorvork repareerde, zoals de reglementen bepaalden. Hij verloor er bijna vier uur (3u50) en werd 29ste. In de eindstand werd hij nog 7e, met een achterstand van 14 uur.
In de Tour van 1950 sloegen chauvinistische Fransen tijdens de beklimming van de Aspin naar tweevoudig tourwinnaar Gino Bartali, als revanche voor de ongeregeldheden met Italiaanse supporters tijdens de Giro. De Italiaan kwam ten val, sprong terug op zijn fiets en snelde doodsbang naar Saint-Gaudens, waar hij de rit won. Maar de volgende dag trokken Bartali en zijn voltallige Italiaanse ploeg zich terug uit de Tour.
Doortochten en leiders op de top van de Col d'Aspin in de Ronde van Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 