Benedictijner Confederatie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Congregatie (Benedictijnen))

De Benedictijner Confederatie (Latijn: Confœderatio Benedictina Ordinis Sancti Benedicti) is een verband van congregaties binnen de Orde der Benedictijnen, een kloosterorde in de Rooms-Katholieke Kerk. De confederatie werd in 1893 opgericht en groeide in de loop der jaren uit tot 21 congregaties, waarvan er twee zijn opgeheven. Aan het hoofd van de confederatie staat een abt-primaat.

Alle congregaties die lid zijn van de Benedictijner Confederatie bestaan/bestonden uit een aantal abdijen en/of priorijen, vaak gegroepeerd rondom een historisch belangrijk klooster, dat voor de congregatie een soort moederklooster vormt. De congregaties van Subiaco en Solesmes zijn bekende voorbeelden van dergelijke federaties.

Leden van de Benedictijner Confederatie[bewerken | brontekst bewerken]

Benedictijner orden en congregaties, die geen lid zijn of waren van de Benedictijner Confederatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]