Cryotherapie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Cryokamer voor temperaturen tot -110 °C
Cryotherapie op een wrat
Nitroglycerinespray gebruikt op de amandelen bij -196 °C

Cryotherapie is het toepassen van (extreme) koude als medische behandeling voor uiteenlopende klachten, in het algemeen gerelateerd aan beschadigd weefsel. Doel hiervan is het verminderen van het celmetabolisme, ontstekingen en pijn te verminderen en bloedvaten te vernauwen.

De term cryochirurgie wordt wel gereserveerd voor de vriesbehandeling van huidkanker. Bij cryochirurgie wordt het te behandelen gebied vaak verdoofd, en worden vaak langere, geprotocolleerde vriestijden gebruikt.

In de dermatologie[bewerken | brontekst bewerken]

Een mogelijke toepassing is in de dermatologie voor vriesbehandelingen van wratten. Een (omstreden) behandeling met droge koude lucht (kouder dan -100 °C) op het hele lichaam (Whole Body Cryotherapy) wordt wel toegepast in een ruimte die wel wat weg heeft van een sauna; bevriezing wordt hierbij juist vermeden. In de dermatologie is cryotherapie een behandeling door middel van bevriezing van weefsels om huidaandoeningen te behandelen. Door bevriezing ontstaat schade aan de weefsels: ontsteking, blaarvorming en afsterven (necrose); dit moet vervolgens weer spontaan genezen.

Meestal wordt vloeibare stikstof gebruikt (kookpunt -196 °C). Dit wordt op de huid aangebracht met een wattenstok of speciale spuitbus. Door het verdampen van de stikstof koelt de huid af. Vaak wordt een plek twee keer bevroren, met tussentijds ontdooien. Ook bestaan er closed-probe systemen, waarbij de stikstof door een metalen probe geleid wordt; de afgekoelde probe wordt dan op de te behandelen huid gebracht.

Wartner ® werkt met een mengsel van dimethylether en propaan. Dit zou een kookpunt hebben van -57 °C. Een soort watje gedrenkt in dit mengsel wordt op de huid aangebracht. Chloorethylspray (bevat dus ethylchloride) kan ook gebruikt worden om de huid te bevriezen. Dit gebeurt echter ter verdoving of om het weefsel vaster van consistentie te maken, zodat andere ingrepen makkelijker kunnen plaatsvinden.

Nadelen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Behandeling is pijnlijk. Er ontstaat een wond die soms langzaam geneest.
  • De behandelaar moet ervaren zijn om de behandeling goed te kunnen uitvoeren
  • Pigmentcellen zijn gevoeliger dan huidcellen, zodat gemakkelijk ontkleurde littekens achter kunnen blijven.
  • Er is geen weefsel beschikbaar om histologisch te beoordelen of de diagnose klopt, en of de behandeling afdoende is uitgevoerd.

Huidaandoeningen die behandeld kunnen worden[bewerken | brontekst bewerken]

Binnen de oncologie[bewerken | brontekst bewerken]

Cryotherapie ter hoogte van de handen en voeten[bewerken | brontekst bewerken]

Een andere toepassing van Cryotherapie is het gebruik van ijshandschoenen of ijswanten. Deze wanten, aan de binnenzijde bekleed met een gelpack, worden diepgevroren (tot -21°C) en nadien aan handen en voeten aangebracht. Deze toepassing wordt gebruikt binnen de oncologie, meerbepaald bij het gebruik van "taxanen" (=cytostaticum). Een voorbeeld van een taxane is Paclitaxel, een cytostaticum dat toegediend wordt bij o.a. borstkanker. De ijswanten worden een 15tal minuten voor de start van de therapie aangebracht, en worden verwijderd 15 minuten nadat de cytostaticumtoediening is gestopt. Het doel van de ijshandschoenen is om een vernauwing van de fijne bloedvaten in vingers en tenen te bewerkstelligen (=vasoconstrictie). Door deze vernauwing kan het cytostaticum nauwelijks/niet tot in de vingertoppen/tenen doordringen. Deze worden hierdoor beschermd tegen de negatieve effecten van de taxanen. Want een taxane, bijvoorbeeld Paclitaxel, heeft namelijk als bijwerking dat zij o.a. perifere neuropathieën kunnen veroorzaken. Onder perifere neuropathieën verstaan we: tintelingen, voosheid of branderig gevoel in handen/voeten. De bezenuwing van de perifere uiteinden worden als het ware overprikkeld. De neuropathiën kunnen ook na het stoppen van de therapie blijven bestaan. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat, patiënten die wekelijks een paclitaxel-behandeling ondergaan én de ijshandschoenen dragen tijdens de behandeling, wel degelijk minder last ondervinden van deze perifere neuropathieën.[1][2]

Een kantlijn die gemaakt dient te worden is dat het gebruik van ijshandschoenen ook zijn negatieve bijwerkingen heeft. Zo kan het als erg vervelend en zelfs pijnlijk aanvoelen om de handschoenen tijdens de volledige behandeling te verdragen. Door de koude kan de patënt tijdelijk tintelingen of voosheid in handen en voeten ondervinden , alsook koude rillingen over het hele lichaam. In het slechtste geval kunnen ook vrieswonden ontstaan. Dit kan verholpen worden door katoenen binnen-handschoenen te dragen in de ijswanten. Zo komt de huid niet rechtstreeks in contact met het ijspack.

Ondanks de hierboven vermelde bijwerkingen, is het toch aan te raden om de ijsapllicatie toe te passen. De voordelen op langere termijn zijn bewezen, en daarom worden ijshandschoenen aanbevolen voor de dagelijkse praktijk.[1][2]

Orale cryotherapie[bewerken | brontekst bewerken]

Orale cryotherapie is het aanbrengen van koude op de slijmvliezen in de mond. Deze koude kan in verschillende vormen voorkomen. IJsblokjes, ijssnippers of ijslolly’s zijn bruikbaar. Door de lage temperaturen gaan de bloedvaten samentrekken en vernauwen. Hierdoor kunnen de schadelijke stoffen van chemotherapie zich niet verspreiden in de mond. Zo ontstaan er minder snel en minder erge mondslijmvliesontstekingen.[3]

Cryotherapie over het gehele lichaam[bewerken | brontekst bewerken]

Een patiënt wordt voorbereid op een behandeling met cryotherapie over het gehele lichaam van ca. 3 minuten

Een speciale vorm van cryotherapie is WBC (een afkorting van whole body cryotherapy) ofwel cryotherapie over het gehele lichaam. Bij deze behandeling wordt het hele lichaam gedurende enkele minuten in een droge omgeving blootgesteld aan temperaturen onder de -100 °C. De behandeling vindt plaats in een zogeheten cryokamer. WBC kan ook worden toegepast voor het vergroten van de spierkracht, als conditioneringsmethode bij sporters.[4]

Een behandeling met WBC kan een alternatief zijn voor het onderdompelen in koud water of een behandeling met ijszakken.


Externe link[bewerken | brontekst bewerken]