Curiet
| Curiet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Pb2U5O17.4H2O | |||
| Kleur | Donkeroranje tot roodoranje | |||
| Streepkleur | Lichtoranje | |||
| Hardheid | 4-5 | |||
| Glans | Diamant- tot aardachtig | |||
| Opaciteit | Doorschijnend tot ondoorzichtig | |||
| Breuk | Oneffen | |||
| Splijting | Goed | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalvlakken | Naaldvormige kristallen, aardachtige aggregaten, lagen, massief | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Radioactiviteit | Sterk | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Curiet, met de chemische formule Pb2U5O17.4H2O, is een van de talrijke waterhoudende oxyden en hydroxyde van uranium.
Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]
Curiet ontstaat secundair in de oxidatiezone van uraanafzettingen, geassocieerd met andere secundaire uraanafzettingen.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Dit oranjerode mineraal komt voor in vormloze aardachtige massa's en wordt hoofdzakelijk in Katanga gevonden. Ook wordt curiet aangetroffen in La Crouzille, Frankrijk, en in South Alligator, Noordelijk Territorium, Australië.
Zie de categorie Curite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.