Daniel Brühl

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel Brühl
Daniel Brühl in 2014
Algemene informatie
Volledige naam Daniel César Martín Brühl González Domingo
Geboortenaam Daniel César Martín Brühl González Domingo
Geboren Barcelona, 16 juni 1978
Land Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Duitsland Duitsland
Werk
Jaren actief 2000-heden
Beroep Acteur
Zanger
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Daniel César Martín Brühl González Domingo (Barcelona, 16 juni 1978) is een Duits acteur en zanger. Hij werd in 2014 genomineerd voor een Golden Globe voor zijn rol als Niki Lauda in de biografische actie-dramafilm Rush. Meer dan vijftien andere filmprijzen kreeg hij daadwerkelijk toegekend, waaronder zowel de European Film Award als de publieksprijs van hetzelfde evenement voor zijn hoofdrol in Good bye, Lenin! (2003) en een Screen Actors Guild Award samen met de gehele cast van Inglourious Basterds (2009).

Brühl is de zoon van de Duitse toneelregisseur Hanno Brühl en een Catalaanse hoogleraar. Kort na zijn geboorte verhuisde het gezin naar Keulen, waar hij opgroeide. Hij volgde school in het Dreikönigsgymnasium. Naast Duits spreekt hij vloeiend Spaans en Catalaans: voor de Spaanstalige versie van een van zijn films, Cargo, sprak hij zelf de vertaling in. Tevens spreekt hij Frans en Engels. In de oorlogsfilm Joyeux Noël spreekt hij 3 talen.

Brühl maakte zijn speelfilmdebuut in 2000 in Schlaraffenland. Zijn grote doorbraak kwam drie jaar later met zijn hoofdrol als Alex Kerner in Good bye, Lenin! Voor deze rol kreeg hij onder andere de prijs voor beste acteur van de European Film Academy. In 2004 maakte hij zijn debuut in een Engelstalige film, Ladies in Lavender, waarin hij te zien was naast de Britse actrices Judi Dench en Maggie Smith. Daarna speelde hij onder andere in de films Die fetten Jahre sind vorbei en Salvador (Puig Antich), die in zijn geboortestad werd opgenomen. In 2009 speelde hij een Duitse soldaat in de film Inglourious Basterds. In 2013 speelde hij Formule 1-coureur Niki Lauda in de film Rush.

Naast acteur is Brühl leadzanger van de band Purge.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1994: Svens Geheimnis (televisieserie)
  • 1995: Verbotene Liebe (televisieserie, 16 afleveringen)
  • 1996: Der Pakt – Wenn Kinder töten (televisiefilm)
  • 1997: Blutiger Ernst (televisiefilm)
  • 1997: Polizeiruf 110: Der Sohn der Kommissarin (televisiefilm)
  • 1998: Tatort: Gefährliche Zeugin (televisiefilm)

Luisterboeken en hoorspelen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2000: Der grüne Leguan van Carlo Lucarelli, WDR 2000/46’37
  • 2007: Der Lügner von Stephen Fry, Random House Audio, ingekort, 4 cd's, 260 minuten, ISBN 978-3-86604-760-0.
  • 2009: Lila, Lila von Martin Suter, Diogenes Verlag Zürich, ingekort, 5 cd's, 355 minuten, ISBN 978-3-257-80285-6.
  • 2009: Die Einsamkeit der Primzahlen (La solitudine dei numeri primi) van Paolo Giordano, Random House Audio, ingekort, 307 minuten, ISBN 978-3-8371-0878-1.
  • 2014: Philip Stegers: Die Siedlung – Regie: Benjamin Quabeck (misdaadhoorspel – WDR)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Daniel Brühl van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.