Dans la maison

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dans la maison
Regie François Ozon
Producent Éric en Nicolas Altmayer
Scenario François Ozon
Hoofdrollen Fabrice Luchini
Ernst Umhauer
Kristin Scott Thomas
Muziek Philippe Rombi
Montage Laure Gardette
Cinematografie Jérôme Almeras
Première 10 oktober 2012 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Genre Thriller
Speelduur 102 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Budget € 9 200 000
Opnamelocaties Marne-la-Vallée en Serris (lycée Émilie du Châtelet)
Aantal bezoekers 1 195 518 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Gewonnen prijzen 4: Gouden Schelp en juryprijs voor beste scenario op het Internationaal filmfestival van San Sebastian (2012), beste scenario op de 26e Europese Filmprijzen en Prijs FIPRESCI op het Internationaal filmfestival van Toronto (2012)
Overige nominaties 8: César voor beste film, César voor beste regisseur, César voor beste acteur (Fabrice Luchini) en Césars voor beste jong mannelijk talent (Ernst Umhauer), beste bewerkt script en beste filmmuziek (2013); beste regisseur en beste acteur op de 26e Europese Filmprijzen
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Dans la maison is een Franse film van François Ozon die werd uitgebracht in 2012.

Het scenario is gebaseerd op het toneelstuk El chico de la última fila (2006) van Juan Mayorga.

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Germain, een leraar Frans in een lyceum, voelt zich altijd maar opnieuw ontgoocheld door het lage en banale niveau van de door zijn leerlingen gemaakte opstellen. Eén leerling, de 16-jarige Claude Garcia, een onopvallend figuur, levert een tekst af die Germain fascineert. Claude beschrijft daarin hoe hij tijdens de vakantie de woning van zijn klasmakker Rapha heeft bespioneerd. Germain leest ook dat Claude zou willen doordringen tot de intimiteit van Rapha's familie. Germain is van oordeel dat Claude zijn schrijftalent combineert met een uitzonderlijk observatietalent.

Germain spoort hem aan om zijn gave verder te ontwikkelen en te blijven schrijven over Rapha en diens familie in wie hij gaandeweg al evenveel interesse toont als zijn pupil. Claude wint het vertrouwen van de familie door Rapha bijles wiskunde te geven. Rapha's punten stijgen zodat Claude welkom is in de huiskring. Al gauw blijkt dat zijn teksten vol voyeuristische observaties zitten. Germain raakt meer en meer geïntrigeerd.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]