De Bleeke Dood

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De (Bleeke) Dood
De Bleeke Dood
Basisgegevens
Plaats Zaandijk
Bouwjaar 1656
Type stellingmolen
Kenmerken achtkante bovenkruier
Functie korenmolen
Bestemming  Het malen van graan op semi-professionele basis
Huidig gebruik  korenmolenBewerken op Wikidata
Monumentstatus rijksmonumentBewerken op Wikidata
Monumentnummer  40100
Externe link(s) en afbeelding
Molendatabase
De Hollandsche Molen
Naambord
Portaal  Portaalicoon   Molens

De Bleeke Dood, ook wel De Dood, is een van de twee overgebleven korenmolens in de Zaanstreek. De molen staat in Zaandijk schuin tegenover de Zaanse Schans, op de hoek Guisweg /Lagedijk. Deze molen aan de Zaan is de oudste nog bestaande houten stellingmolen van Nederland.

De windbrief dateert van 1656,[1] tevens het bouwjaar. De molen was tot 1931 op windkracht in bedrijf, maar heeft tussentijds bijna het onderspit moeten delven bij een zware brand in 1922. In 1931 werd het wiekenkruis verwijderd en werd er verder op de motor gemalen. Enkele jaren later verdwenen ook het staartwerk en de stelling. In 1955 echter werd onder de nieuwe eigenaar de Vereniging De Zaansche Molen de molen maalvaardig gemaakt en op windkracht in bedrijf gesteld. De molen is sinds 1967 een rijksmonument.[1]

Na een restauratie in 2000 is de molen weer geheel bedrijfsvaardig en wordt er elke vrijdag meel gemalen dat beneden in de winkel wordt verkocht. De molenaar is tevens molenmaker en woont onder in de molen, in een woning die zich deels in de molen en deels in een aanbouw bevindt.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie De Bleeke Dood, Zaandijk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.