Di-ethylthiofosforylchloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Di-ethylthiofosforylchloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van di-ethylthiofosforylchloride
Algemeen
Molecuulformule C4H10ClO2PS
IUPAC-naam O,O-di-ethylchloorthiofosfaat
Andere namen di-ethoxythiofosforylchloride
Molmassa 188,61 g/mol
SMILES
[P](=S)(Cl)(OCC)OCC
CAS-nummer 2524-04-1
EG-nummer 219-755-4
PubChem 17305
Wikidata Q1223252
Beschrijving Kleurloze vloeistof met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefToxisch
Gevaar
H-zinnen H301 - H311 - H314 - H331
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P310
ADR-klasse Gevarenklasse 8
LD50 (ratten) (oraal) 1340 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,19 g/cm³
Smeltpunt < −75 °C
Kookpunt > 110 °C
Vlampunt 92 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Di-ethylthiofosforylchloride is een gechloreerde thiofosfaat-ester. Het is een kleurloze, giftige vloeistof.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Di-ethylthiofosforylchloride kan bereid worden door de reactie van fosforpentasulfide en ethanol, gevolgd door de chlorering van het reactieproduct. Een andere mogelijkheid is de reactie van thiofosforylchloride met ethanol.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het is een belangrijk intermediair product in de synthese van vele organofosforverbindingen, met name pesticiden zoals foxim, parathion, chloorpyrifos, diazinon of triazofos. Om bijvoorbeeld parathion te maken wordt het gereageerd met 4-nitrofenol. Om diazinon te maken wordt het in reactie gebracht met 2-isopropyl-4-methyl-6-hydroxypyrimidine.

Het is ook gebruikt voor de synthese van vlamvertragers en flotatiemiddelen.[1]

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt in water, met de vorming van zoutzuur. Het is een giftige en corrosieve verbinding, onder andere voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Inademing van de damp kan longoedeem veroorzaken. De effecten kunnen met vertraging optreden. Bij langdurige of herhaalde blootstelling remt de stof het enzym cholinesterase; dit is het werkingsprincipe van de afgeleide pesticiden, waarvan er een aantal omwille van hun giftigheid inmiddels niet meer mogen gebruikt worden.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]