Doeschka Meijsing
| Doeschka Meijsing | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Maria Johanna Meijsing | |||
| Geboren | 21 oktober 1947 | |||
| Geboorteplaats | Rotterdam | |||
| Overleden | 30 januari 2012 | |||
| Overlijdensplaats | Amsterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1974–2008 | |||
| Genre | Romans | |||
| Bekende werken | De tweede man, Over de liefde | |||
| Uitgeverij | Em. Querido's Uitgeverij | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Maria Johanna (Doeschka) Meijsing (Eindhoven, 21 oktober 1947 – Amsterdam, 30 januari 2012[1]) was een Nederlands schrijfster en essayiste.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Meijsing was een oudere zus van schrijver Geerten Meijsing. Toen ze drie was verhuisde het gezin naar Haarlem; daar zat ze op het Lyceum Sancta Maria. Ze studeerde Nederlands en literatuurwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1971 tot 1976 gaf Meijsing les aan het St.-Ignatiusgymnasium. Daarna was ze tot 1978 wetenschappelijk medewerker aan het Instituut voor Neerlandistiek van de Universiteit van Amsterdam. In 1978 werd Meijsing redactrice voor de boekenbijlage van Vrij Nederland en in 1989 literatuurredactrice van Elsevier.
Meijsing had een relatie met journaliste Xandra Schutte.
Schrijverschap[bewerken | brontekst bewerken]
Vanaf 1969 publiceerde Meijsing in Podium, later ook in De Revisor, waardoor zij tot de stroming van de Revisor-auteurs wordt gerekend. In 1974 verscheen haar eerste verhalenbundel De hanen en andere verhalen. De gastcolleges die zij aan de Universiteit van Groningen gaf, zijn gebundeld in Hoe verliefd is de toeschouwer? (1988). Meijsing schreef ook poëzie (Paard Heer Mantel, 1986). In 1997 won zij de Opzij Literatuurprijs (die toen de Annie Romeinprijs heette).
Thematiek[bewerken | brontekst bewerken]
Belangrijke thema's in Meijsings werk zijn de relatie tussen verbeelding en werkelijkheid, de fascinatie voor een bewonderde persoon – met jaloezie als gevolg – en de tijd. Haar hoofdpersonages zijn kwetsbare buitenstaanders die vluchten in de fantasie.
Meijsing was lesbisch en heeft verschillende relaties met vrouwen gehad.[2] Voor haar laatste roman Over de liefde uit 2008, die werd bekroond met zowel de AKO Literatuurprijs als de F. Bordewijk-prijs en de Opzij Literatuurprijs, vormde haar relatie met Xandra Schutte de inspiratiebron. Deze relatie was stukgelopen omdat haar vriendin haar had verlaten voor een man. Meijsing liet zich ondanks haar homoseksualiteit negatief uit over homoseksuele relaties, waarin voortplanting en gezinsvorming onmogelijk zouden zijn. Ook had zij haar bedenkingen bij het homohuwelijk.[3]
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
Meijsing overleed op 64-jarige leeftijd aan de complicaties van een zware operatie. Ze woonde tot haar dood in Amsterdam-Zuid.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1974: De hanen en andere verhalen
- 1976: Robinson
- 1977: De kat achterna
- 1980: Tijger, tijger! (bekroond met de Multatuliprijs 1981)
- 1982: Utopia of De geschiedenissen van Thomas
- 1982: Zwaluwen en Augustein
- 1985: Ik ben niet in Haarlem geboren
- 1986: Paard Heer Mantel (gedichten)
- 1987: Beer en Jager
- 1988: Hoe verliefd is de toeschouwer?
- 1990: De beproeving
- 1992: Vuur en zijde
- 1994: Beste vriend
- 1996: De angstige waakhond
- 1996: De weg naar Caviano
- 2000: De tweede man (genomineerd voor de AKO Literatuurprijs 2000)
- 2002: 100% chemie (Tzumprijs voor de beste literaire zin 2003)
- 2005: Moord en doodslag (met Geerten Meijsing)
- 2007: De eerste jaren
- 2008: Over de liefde (AKO Literatuurprijs, F. Bordewijkprijs, Opzij Literatuurprijs)
- 2012: Het kauwgomkind. De verhalen
- 2016: En liefde in mindere mate. Dagboeken 1961-1987
- 2017: Hoe verliefd is de lezer?
- 2018: Liefdevolle rivaliteit. De correspondentie (met Geerten Meijsing)
Bronnen, noten en/of referenties
|
