Dwars door Vlaanderen 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Dwars door Vlaanderen 2011
64e editie
Datum 23 maart 2011
Startplaats Roeselare
Finishplaats Waregem
Totale afstand 201 km
Gem. snelheid 43,084 km/h
Deelnemers 188 (117 aangekomen)
Eindklassementen
Eerste Vlag van België Nick Nuyens
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Geraint Thomas
Derde Vlag van Verenigde Staten Tyler Farrar
Navigatie
Dwars door Vlaanderen 2010     Dwars door Vlaanderen 2012
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 66e editie van Dwars door Vlaanderen werd verreden op woensdag 23 maart 2011. De start was in Roeselare, de finish in Waregem, de afstand 201 km.

Wedstrijdverloop[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal 188 renners gingen van start onder een stralende lentezon. Door de hoge snelheid was het twee uur wachten op de eerste ontsnappingen. Frédéric Amorison, Rob Goris, Tom Veelers en Dries Hollanders bouwen een voorsprong uit die maximaal oploopt tot zes minuten. Maar de wedstrijd werd pas in een definitieve plooi gelegd onder impuls van Nick Nuyens op de Oude Kwaremont. Daardoor ontstond een groep van een 40-tal renners. Op 20 km van de aankomst ging Nuyens alleen weg, gevolgd door Geraint Thomas. Ze haalden snel de overgebleven vroege vluchters Frédéric Amorison en Rob Goris in en lieten ze uiteindelijk achter zich. Tot op het einde bleven ze slechts een 10 à 20-tal seconden voor het peloton uitrijden, dat hen echter niet meer kon grijpen. Nuyens won gemakkelijk de sprint voor Thomas. Tyler Farrar won de pelotonssprint, maar kwam net te laat voor de zege.

Hellingen[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende hellingen moesten in de editie van 2011 beklommen worden:

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Dwars door Vlaanderen 2011
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van België Nick Nuyens Saxo Bank-Sungard 4u39'57"
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geraint Thomas Sky ProCycling z.t.
3 Vlag van Verenigde Staten Tyler Farrar Garmin-Cervélo z.t.
4 Vlag van Australië Mathew Hayman Sky ProCycling z.t.
5 Vlag van Italië Marco Marcato Vacansoleil-DCM z.t.
6 Vlag van Australië Baden Cooke Saxo Bank-Sungard z.t.
7 Vlag van België Leif Hoste Team Katjoesja z.t.
8 Vlag van Nederland Tom Leezer Rabobank z.t.
9 Vlag van België Tom Boonen Quick Step z.t.
10 Vlag van Canada Dominique Rollin Française des Jeux z.t.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]