Eekhoutpoort

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eekhoutpoort
De Eekhoutpoort met achterliggende straat.
Geografische informatie
Locatie       Brugge
Begin Eekhoutstraat
Eind doodlopend
Portaal  Portaalicoon   Brugge

De Eekhoutpoort is een straat in de Brugge.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De straat heeft haar naam te danken aan de abdij van de Eeckhoutte die in de 11de eeuw werd opgericht en een belangrijke rol speelde in de geschiedenis van Brugge.

Eekhout betekende hier niet eikenhout, maar hout in een eek. Een eek was een laagland, dat 's winters onder water kwam te staan. In zo'n eek groeide laag houtgewas, dat hakhout opleverde. Vandaar eekhout. Zo schreef Karel De Flou, hierin bijgetreden door Albert Schouteet. Maar Maurits Gysseling, hierin bijgetreden door Frans Debrabandere hield het gewoon bij eikenbos.

De Eekhoutabdij bezette een groot terrein ten zuiden van de Dijver. Ze werd opgeheven tijdens de Franse overheersing en kerk en klooster werden afgebroken. De oppervlakte werd ingenomen door de Bank Dujardin (thans seniorie Ten Eekhoutte en Sint-Andreasinstituut), de stad Brugge (thans Groeningemuseum) en heel wat particulieren.

De hoofdstraat die aan de abdij haar naam ontleent is de Eekhoutstraat. De Eekhoutpoort is een doodlopende straat, die vertrekt van de Eekhoutstraat. Aan het begin is de straat overbouwd door een poort die een relict is van de vroegere Eekhoutabdij. Het draagt een beeld van de heilige Augustinus en als inscriptie een gebedsaanroeping tot deze heilige.

Er staan slechts enkele huizen in deze straat, die toegang verleent tot de tuinzijden van gebouwen aan de Dijver, onder meer het Groeningemuseum en het Europacollege, alsook aan de achterkant van het Sint-Andreasinstituut.

Gedurende vele jaren had deze straat geen eigen naam en werd gewoon als onderdeel van de Eekhoutstraat gerekend.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Karel DE FLOU, Woordenboek der Toponymie, Deel 3, Brugge, 1923, kol. 856-861.
  • Albert SCHOUTEET, De Eechoutstraat, in: Brugsche Courant, 30 november 1946.
  • Albert SCHOUTEET, De straatnamen van Brugge, Brugge, 1977, ISBN 9789062675036.
  • Catharine D'HOOGHE, De evolutie van de Eekhoutstraat en de Garenmarkt, in: Brugs Ommeland, 2003, blz. 194-209.
  • Frans DEBRABANDERE, Brugse plaatsnamen, in: Brugge die Scone, 2006, blz. 48
  • Chris WEYMEIS, Brugge van Academiestraat tot Zwijnstraat. Deel 2 (E tot I), Brugge, 2012

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]