Hedendaagse geschiedenis

Periodes uit de
westerse geschiedenis

Prehistorie

Oudheid
- Klassieke oudheid
- Late oudheid

Portaal

Geschiedenis

Contemporaine, eigentijdse of hedendaagse geschiedenis is de geschiedenis van de eigen tijd van de beschouwer, en eventueel een of twee generaties ervoor. Andersom gezegd, contemporaine geschiedschrijving van een gebeurtenis of periode is wat historici uit die tijd zelf erover geschreven hebben; zo was Herodotus een contemporaine geschiedschrijver van de Perzische Oorlogen.

Per definitie verschuift de periode die als 'eigen tijd' geldt in de loop der tijd. Daarnaast hangt dit af van de visie van de historicus. Hedendaagse of contemporaine geschiedenis wordt dikwijls als synoniem gebruikt van de Nieuwste of Moderne tijd, waarbij uiteenlopende beginpunten worden genomen als 1770, 1789 (Franse Revolutie), 1795 (Bataafse Revolutie), 1815, 1870, 1890 (Tweede industriële revolutie) of 1914-1918. Soms wordt voor een zeer recent beginpunt gekozen, zoals 1989-1990 (einde van de Koude Oorlog) of zelfs 2000-2001. Een andere definitie luidt dat het bij hedendaagse geschiedenis gaat om historische gebeurtenissen die nu nog relevant zijn en waarvan de effecten nog niet uitgewerkt zijn. Vandaar dat hedendaagse historici vaak de Tweede Wereldoorlog als beginpunt van deze periode nemen.

Verschuiving contemporaine periode[bewerken | brontekst bewerken]

Het einde van de Tweede Wereldoorlog (1939-1945)^[1] valt samen met de introductie van de atoombom en het begin van de Koude Oorlog, waarin twee supermachten wereldwijd tegenover elkaar kwamen te staan. Andere kenmerkende ontwikkelingen in deze periode waren de afbouw van de koloniale rijken; een ongekende bevolkingsgroei, vooral in de derde wereld; het begin van het ruimtevaarttijdperk; de opkomst van moderne elektronica en elektronische massamedia; en vooral in West-Europa de opkomst van de welvaarts- en verzorgingsstaat. Sommige van deze ontwikkelingen zetten al vóór 1945 in.