Elena Pampoulova

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elena Pampoulova
2006 of eerder
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Bulgarije Bulgarije (tot 1997)
Vlag van Duitsland Duitsland (sinds 1997)
Geboorteplaats Sofia, Bulgarije
Geboortedatum 17 mei 1972
Woonplaats Zwitserland
Lengte 1,66 m
Gewicht 50 kg
Profdebuut 1988
Met pensioen 2001
Overleden 19 april 2023, in Zwitserland
Totaal prijzengeld 704.882 US dollar
Coach moeder Ljoebka Radkova
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 243–179
Titels 1 WTA, 12 ITF
Hoogste positie 62e (9 september 1996)
Olympische Spelen 1e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1990, '98, '99)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1990, '98, '99)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1997)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 163–146
Titels 3 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 38e (23 september 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1995, 1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1990, '96, '99)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1994, 1997)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1995)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–1
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1997)
Laatst bijgewerkt op: 26 november 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Elena Pampoulova (Sofia, 17 mei 1972 – 19 april 2023)[1][2] was een tennisspeelster uit Bulgarije. In juni 1991 trouwde zij met de Duitser Axel Wagner – zij bleef nog enkele jaren spelen voor Bulgarije, onver­anderd onder de naam Pampoulova. Sinds januari 1997 had zij de Duitse nationaliteit. Vanaf 1999 schreef zij zich als Elena Wagner in voor toernooien. Zij was actief in het proftennis van 1988 tot en met 2001. Pampoulova speelde voor Bulgarije in het Fed Cup-team tussen 1988 en 1992, en in 1992 bovendien op de Olympische spelen in Barcelona. Voor het Duitse Fed Cup-team speelde zij in 1997 en 1999.

Nadat zij op vijfentwintigjarige leeftijd weduwe was geworden,[3] trad Pampoulova op 11 juli 2006 voor de tweede keer in het huwelijk, met Zwitser Christian Bergomi. Zij woonden in Zwitserland, waar zij beiden bankier waren.[4][5] Na een ziekte overleed zij in april 2023, op vijftigjarige leeftijd.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Pampoulova debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van Nijvel (België). Zij stond nog datzelfde jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Baden (Zwitserland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Poolse Katarzyna Nowak te verslaan. In totaal won zij twaalf ITF-titels, de laatste in 1998 in The Woodlands (Texas, VS).

In 1989 speelde Pampoulova voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sofia. Zij stond in 1994 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Surabaya – hier veroverde zij haar enige WTA-enkelspeltitel, door de Japanse Ai Sugiyama te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 62e plaats, die zij bereikte in september 1996.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Pampoulova was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel, maar behaalde wel betere resultaten. Zij debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van Nijvel (België) samen met de Duitse Maja Zivec-Skulj. Zij stond nog datzelfde jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Melbourne (Australië), samen met de Australische Kristin Godridge – zij verloren van het thuisspelende duo Natalia Leipus en Bernadette Randall. In 1989 veroverde Pampoulova haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Bari (Italië), samen met de Oostenrijkse Marion Maruska, doordat hun tegenstandsters verstek lieten gaan. In totaal won zij acht ITF-titels, de laatste in 1997 in Makarska (Kroatië).

In 1989 speelde Pampoulova voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sofia, samen met de Duitse Silke Meier. Zij bereikten meteen de finale – zij verloren van het Italiaanse koppel Laura Garrone en Laura Golarsa. In 1996 veroverde Pampoulova haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Warschau, samen met de Oekraïense Olha Loehina, door het koppel Alexandra Fusai en Laura Garrone te verslaan. In totaal won zij drie WTA-titels, de laatste in 1999 in Knokke-Heist, samen met de Tsjechische Eva Martincová.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 38e plaats, die zij bereikte in september 1996.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2001 418 226
2000 298 234
1999 123 69
1998 69 86
1997 100 71
1996 92 53
1995 221 83
1994 70 86
1993 163 178
1992 190 106
1991 134 196
1990 101 137
1989 123 107
1988 426 573

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1994-11-13 Vlag van Indonesië WTA Surabaya hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama 2-6, 6-0, opg. details
verloren finales
1. 1998-08-02 Vlag van Polen WTA Sopot gravel Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 3-6, 7-5, 1-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1996-09-22 Vlag van Polen WTA Warschau gravel Vlag van Oekraïne Olha Loehina Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
Vlag van Italië Laura Garrone
1-6, 6-4, 7-5 details
2. 1998-07-19 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Bulgarije Pavlina Stoyanova Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
6-4, 6-2 details
3. 1999-08-08 Vlag van België WTA Knokke-Heist gravel Vlag van Tsjechië Eva Martincová Vlag van Rusland Jevgenia Koelikovskaja
Vlag van Joegoslavië Sandra Načuk
3-6, 6-3, 6-3 details
verloren finales
1. 1989-08-06 Vlag van Bulgarije WTA Sofia gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Silke Meier Vlag van Italië Laura Garrone
Vlag van Italië Laura Golarsa
4-6, 5-7 details
2. 1989-09-17 Vlag van Griekenland WTA Athene gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Silke Meier Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
6-4, 4-6, 2-6 details
3. 1996-09-15 Vlag van Tsjechië WTA Karlsbad gravel Vlag van Tsjechië Eva Martincová Vlag van Slowakije Karina Habšudová
Vlag van Tsjechië Helena Suková
6-3, 3-6, 2-6 details
4. 1997-01-05 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Polen Aleksandra Olsza Vlag van Slowakije Janette Husárová
Vlag van België Dominique Van Roost
2-6, 7-6, 3-6 details
5. 1997-04-27 Vlag van Hongarije WTA Boedapest gravel Vlag van Tsjechië Eva Martincová Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
3-6, 1-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1995 1996 1997 1998 1999  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 2R 2R 3-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 3-7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 3R 3-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 3R 1R 1R 3-6

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 2R 1R 2-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 2R 2R 2R 2R 3R 1R 1R 3R 1R 10-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 2R 1R 1R 2-6
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1-6

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1997
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]