Elisabeth van Nassau (1542-1603)
.jpg)
Elisabeth van Nassau (Dillenburg, 25 september 1542 - aldaar, 18 november 1603) was een van de zeven dochters van Willem I van Nassau-Dillenburg en Juliana van Stolberg en een van de zusters van Willem van Oranje.[1]
Huwelijk[bewerken | brontekst bewerken]
In 1559 trouwde zij met Coenraad, graaf van Solms-Braunfels,[1] met wie zij de volgende kinderen kreeg:
- Johan Albrecht I van Solms-Braunfels (5 maart 1563 - 14 mei 1623), getrouwd met gravin Agnes van Sayn-Wittgenstein. Zij zijn de ouders van Amalia van Solms
- Filips Frederik (13 oktober 1560 - 26 juni 1567)
- Juliana (5 februari 1562 - 19 februari 1563)
- Eberhard (11 januari 1565 - 12 februari 1596)
- Elisabeth (18 maart 1566 - 28 juli 1570)
- Ernst (18 november 1568 - 24 augustus 1595)
- Willem I (18 april 1570 - 3 februari 1635), getrouwd met Amalia van Nassau-Dillenburg
- Otto (3 januari 1572 - 23 juli 1610)
- Reinhard (27 maart 1573 - ?), getrouwd met Walburga Anna van Daun en Elisabeth van Salm
- Filips (29 maart 1575 - 20 januari 1628)
- Juliana (7 mei 1578 - 1634), getrouwd met Lodewijk II van Sayn-Wittgenstein
- Anna Elisabeth (15 april 1580 - 18 augustus 1580)
- Hendrik (10 maart 1582 - 23 april 1602)
- Anna Maria (3 januari 1585 - 19 juni 1586)
Amalia van Solms, een dochter van haar oudste zoon Jan Albert I, trouwde met Frederik Hendrik van Oranje, een zoon van haar broer Willem van Oranje.
Amalia van Nassau-Dillenburg, de vrouw van Elisabeths zoon Willem I, was de dochter van Elisabeths broer Jan VI van Nassau-Dillenburg uit zijn tweede huwelijk met Cunegonda Jacoba van de Palts. Dit maakte Elisabeth tante én schoonmoeder van Amalia.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|