Elvis Presley (album)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elvis Presley
Studioalbum van Elvis Presley
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht 23 maart 1956
Opgenomen van juli 1954 tot januari 1956
Nashville
New York)
Sun Studio te Memphis
Genre Rock-'n-roll
Rockabilly
Duur 28:03
Label(s) RCA Victor (LPM 1254)
Producent(en) Sam Phillips (Sun Recordings)
Professionele recensie
Chronologie
  1956
Elvis Presley
  1956
Elvis

(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Elvis Presley is het eerste studioalbum van de Amerikaanse zanger Elvis Presley, uitgebracht op 23 maart 1956 door RCA Victor. Het album stond tien weken lang bovenaan in de Amerikaanse hitlijst en was het eerste rock-'n-roll-album dat deze positie bereikte. Het was tevens het eerste album uit dit genre waarvan meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht. In 2003 plaatste het muziektijdschrift Rolling Stone het album op de 55ste plaats in een lijst van The 500 Greatest Albums of All Time.[1] Alle nummers op dit album werden in augustus 1956 als single uitgebracht.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

In het najaar van 1955 verschenen de eerste singles van Presley in de country-hitlijst. De nummers Baby, Let's Play House en I Forgot to Remember to Forget bereikten respectievelijk de vijfde en de eerste plaats. De manager van Presley, Colonel Tom Parker, onderhield contacten met het platenlabel RCA. Hij overtuigde RCA-manager Steve Sholes ervan om Presley te contracteren. Op 21 november 1955 kocht hij Presleys contract van Sam Phillips, de directeur van Sun Records, voor een ongekend bedrag van 35.000 dollar.

Albumhoes[bewerken | brontekst bewerken]

De albumhoes staat op de veertigste plaats in Rolling Stones lijst van de 100 Greatest Album Covers. De foto op de hoes is waarschijnlijk gemaakt door William V. "Red" Robertson tijdens een concert in Tampa op 31 januari 1955.[2] Dezelfde hoes werd gebruikt voor een ep, die werd uitgebracht in maart 1956.[3] De Britse punkgroep The Clash gebruikte dit ontwerp voor de hoes van hun album London Calling uit 1979. Deze hoes staat één plaats hoger op de reeds genoemde lijst van Rolling Stone. Ook de hoezen van Rain Dogs (een album van Tom Waits uit 1985) en Reintarnation (van K.D. Lang uit 2006) zijn geïnspireerd door deze albumhoes.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Kant één
Nr. TitelDatum van opname Duur
1. Blue Suede Shoes (Carl Perkins)30 januari 1956 1:58
2. I'm Counting on You (Don Robertson)11 januari 1956 2:24
3. I Got a Woman (Ray Charles/Renald Richard)10 januari 1956 2:23
4. One-Sided Love Affair (Bill Campbell)30 januari 1956 2:09
5. I Love You Because (Leon Payne)5 juli 1954 2:42
6. Just Because (Sydney Robin/Bob Shelton/Joe Shelton)10 september 1954 2:32
Kant twee
Nr. TitelDatum van opname Duur
7. Tutti Frutti (Dorothy LaBostrie/Richard Penniman)31 januari 1956 1:58
8. Trying to Get to You (Rose Marie McCoy/Margie Singleton)11 juli 1955 2:31
9. I'm Gonna Sit Right Down and Cry (Over You) (Howard Biggs/Joe Thomas)31 januari 1956 2:01
10. I'll Never Let You Go (Lil' Darlin') (Jimmy Wakely)10 september 1954 2:24
11. Blue Moon (Richard Rodgers/Lorenz Hart)19 augustus 1954 2:31
12. Money Honey (Jesse Stone)10 januari 1956 2:34
28:03

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]