Embryonale stamcellen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Embryonale stamcel)
Blastocyste

Embryonale stamcellen zijn stamcellen die uit een menselijk embryo van slechts enkele dagen oud (4-5 dagen) worden betrokken, voor stamcelonderzoek. Deze stamcellen worden ook wel hESC genoemd, de afkorting van het Engelse human Embryonic Stem cells.

Het embryo dat zich uit de bevruchte eicel heeft gevormd via embryogenese, bestaat in deze ontwikkelingsfase uit vier delen: de embryoblast of binnenste celmassa (ICM)), dat zijn de stamcellen die uitgroeien tot een foetus en tot het uiteindelijke kind; het trofoblast, de stamcellen die zullen uitgroeien tot extra-embryonale structuren, met name de placenta; het blastocoel, een holle ruimte die gevormd wordt in de eerste dagen na de bevruchting; en de zona pellucida, een passief glycoproteïne-membraan.

Embryonale stamcellen zijn een groot discussiepunt, met de vraag of het ethisch verantwoord is om (rest)embryo's, of geproduceerde embryo's, te gebruiken voor onderzoeksdoelen. Deze stamcellen worden in Nederland evenwel nog niet gebruikt voor (klinische) toepassingen

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]