Ercole I d'Este

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ercole I d'Este
1431-1505
Ercole I d'Este
Hertog van Ferrara, Modena en Reggio
Periode 1471-1505
Voorganger Borso
Opvolger Alfonso I
Vader Niccolò III d'Este
Moeder Ricciarda di Saluzzo

Ercole I d'Este (Ferrara, 26 oktober 1431 — aldaar, 15 juni 1505) was van 1471 tot 1505 hertog van Ferrara, Modena en Reggio. Hij was een zoon van Niccolò III d'Este en opvolger van zijn broer Borso.

De republiek Venetië - die met Ferrara in conflict lag over het zoutmonopolie - viel tijdens Ercoles heerschappij op aanstichten van paus Sixtus IV zijn territorium binnen. De paus wenste dit gebied voor zijn neef Girolamo Riario te verkrijgen. Ercole werd echter door de meeste Italiaanse staten gesteund, inclusief zijn zwager hertog Ludovico Sforza ("il Moro") van Milaan - op wiens steun Sixtus had gerekend. Uiteindelijk werd deze in 1484 gedwongen vrede te sluiten maar Ercole moest daarbij wel Rovigo en de Polesine aan doge Giovanni Mocenigo afstaan.

Zijn dochter Isabella d'Este

De laatste jaren van Ercoles heerschappij verliepen vreedzaam en voorspoedig. Hij zette het mecenaat van zijn voorgangers voort en Ferrara bleef het centrum voor literatuur en kunst dat het al was. De dichter Matteo Maria Boiardo was er minister en de schrijver Ludovico Ariosto zijn beschermeling.

Huwelijk en kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Ercole trouwde op 3 juli 1473 te Ferrara met Leonora van Napels, dochter van koning Ferdinand I van Napels, zij hadden samen zeven kinderen:

Naast deze wettige kinderen had hij nog drie illegitieme kinderen.