Europees kampioenschap voetbal 1984 (kwalificatie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK voetbal kwalificatie 1984
Landen van de UEFA
Toernooi-informatie
Datum 1 mei 1982 – 22 december 1983
Teams 32 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 116
Doelpunten 341  (2,94 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Duitsland Karl-Heinz Rummenigge (7 goals)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Deze pagina beschrijft de kwalificatie voor het Europees kampioenschap voetbal 1984.

De winnaar van elke groep plaatste zich voor de eindronde. België kwalificeerde zich uit groep 1. Nederland redde het in groep 7 net niet achter Spanje. Het werd net op doelsaldo uitgeschakeld na een slotwedstrijd in de groep tussen Spanje en Malta die in 12-1 eindigde.

In vergelijking met het vorige EK plaatsten West Duitsland, België en Spanje zich opnieuw, Tsjechoslowakije en Italië werden uitgeschakeld door Roemenië, Engeland en Griekenland door Denemarken. Frankrijk, Portugal en Joegoslavië namen de plaats in van Nederland.

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

 Gekwalificeerd
 Niet gekwalificeerd
 Geen UEFA-lid
 Niet deelgenomen
Land Kwalificatie als Eerdere deelnames aan EK1
Vlag van Frankrijk Frankrijk Gastland 1 (1960)
Vlag van België België Winnaar groep 1 2 (1976, 1980)
Vlag van Portugal Portugal Winnaar groep 2 0 (debuut)
Vlag van Denemarken Denemarken Winnaar groep 3 1 (1964)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Winnaar groep 4 3 (1960,1968, 1972)
Vlag van Roemenië Roemenië Winnaar groep 5 0 (debuut)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Winnaar groep 6 3 (1972, 1976, 1980)
Vlag van Spanje Spanje Winnaar groep 7 2 (19641,1980)
1 Een vetgedrukt jaartal betekent een kampioenschap tijdens dat toernooi

Loting en potten[bewerken | brontekst bewerken]

De loting vond plaats op 8 januari 1982 in Parijs. 32 teams werden verdeel over 5 potten en na de loting in 7 groepen. Frankrijk was als gastland automatisch gekwalificeerd. Vetgedrukte landen zijn uiteindelijk de landen die zich zouden kwalificeren.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5

Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Italië Italië
Vlag van Polen Polen
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van België België

Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Wales Wales

Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije

Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Finland Finland
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van IJsland IJsland

Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië
Vlag van Malta Malta
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Luxemburg Luxemburg

Groepen en wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.

Groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

België leek een zware loting te hebben met Schotland, Oost-Duitsland en Zwitserland als tegenstanders, maar was vrij snel zeker van kwalificatie door de eerste vier wedstrijden te winnen. Interessantste wedstrijd was de thuiswedstrijd tegen Schotland, waar de Schotten streden voor hun laatste kans. België won in een spectaculair duel met 3-2 met twee goals van François van der Elst en Kenny Dalglish. Schotland eindigde zelfs op de laatste plaats.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van België België 6 4 1 1 12 8 +4 9
2 Vlag van Zwitserland Zwitserland 6 2 2 2 7 9 –2 6
3 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek 6 2 1 3 7 7 0 5
4 Vlag van Schotland Schotland 6 1 2 3 8 10 –2 4

6 oktober 1982
België Vlag van België 3 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 16.808
Scheidsrechter: Paolo Bergamo (ITA)
Lüdi Goal 2' (e.d.)
Coeck Goal 48'
Vandenbergh Goal 82'
Wedstrijdlink

13 oktober 1982
Schotland Vlag van Schotland 2 – 0 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 40.335
Scheidsrechter: Georges Konrath (FRA)
Wark Goal 53'
Sturrock Goal 75'
Wedstrijdlink

17 november 1982
Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 0 Vlag van Schotland Schotland Wankdorf, Bern
Toeschouwers: 26.500
Scheidsrechter: Vojtech Christov (TCH)
Sulser Goal 49'
Egli Goal 61'
Wedstrijdlink

15 december 1982
België Vlag van België 3 – 2 Vlag van Schotland Schotland Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 48.877
Scheidsrechter: António José Da Silva Garrido (POR)
Vandenbergh Goal 25'
Van der Elst Goal 39', Goal 63'
Wedstrijdlink Dalglish Goal 13', Goal 35'

30 maart 1983
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 1 – 2 Vlag van België België Zentralstadion, Leipzig
Toeschouwers: 75.000
Scheidsrechter: John Carpenter (IRL)
Streich Goal 82' Wedstrijdlink Van Der Elst Goal 35'
Vandenbergh Goal 70'
30 maart 1983
Schotland Vlag van Schotland 2 – 2 Vlag van Zwitserland Zwitserland Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 36.923
Scheidsrechter: Charles Corver (NED)
Wark Goal 70'
Nicholas Goal 75'
Wedstrijdlink Egli Goal 14'
Hermann Goal 57'

27 april 1983
België Vlag van België 2 – 1 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 43.894
Scheidsrechter: Emilio Guruceta Muro (ESP)
Ceulemans Goal 18'
Coeck Goal 39'
Wedstrijdlink Streich Goal 9'

14 mei 1983
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek Wankdorf, Bern
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter: Rolf Ericsson (SWE)
Wedstrijdlink

12 oktober 1983
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 3 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark, East Berlin
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Keith Hackett (ENG)
Richter Goal 45'
Ernst Goal 73'
Streich Goal 90'
Wedstrijdlink
12 oktober 1983
Schotland Vlag van Schotland 1 – 1 Vlag van België België Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 23.475
Scheidsrechter: Enzo Barbaresco (ITA)
Nicholas Goal 75' Wedstrijdlink Vercauteren Goal 4'

9 november 1983
Zwitserland Vlag van Zwitserland 3 – 1 Vlag van België België Wankdorf, Bern
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Volker Roth (FRG)
Schällibaum Goal 23'
Brigger Goal 75'
Geiger Goal 89'
Wedstrijdlink Vandenbergh Goal 63'

16 november 1983
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 2 – 1 Vlag van Schotland Schotland Kurt-Wabbelstadion, Halle
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Franz Wöhrer (AUT)
Kreer Goal 34'
Streich Goal 43'
Wedstrijdlink Bannon Goal 77'

Groep 2[bewerken | brontekst bewerken]

Vooraf leek het een spannende strijd te worden tussen Polen en de Sovjet-Unie. Op het WK in Spanje streden beide ploegen om een plaats in de halve finale, die werd gewonnen door Polen, nu waren de rollen omgedraaid. Polen had al flinke averij opgelopen door thuis gelijk te spelen tegen Finland en te verliezen in Portugal. De wedstrijd in Moskou ging kansloos met 2-0 verloren met onder andere door een doelpunt van Oleh Blochin en de Polen waren uitgeschakeld. De Sovjet-Unie had nog één concurrent: Portugal, maar die ploeg werd niet gezien als een serieuze kanshebber. De Portugezen hadden sinds het WK van 1966 nauwelijks nog iets gepresteerd en werden in Moskou volledig zoek gespeeld: 5-0. De Portugezen bleven in het spoor van de Russen door met 1-0 van Polen te winnen en moesten de thuiswedstrijd tegen de Sovjet-Unie ook winnen om door te gaan. Voor 75.000 Portugezen in Lissabon wonnen de Portugezen met 1-0 van de Russen door een wel erg gemakkelijk gegeven strafschop. Bekendste speler was de spelverdeler van Benfica, de besnorde middenvelder Chalana.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Portugal Portugal 6 5 0 1 11 6 +5 10
2 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 6 4 1 1 11 2 +9 9
3 Vlag van Polen Polen 6 1 2 3 6 9 –3 4
4 Vlag van Finland Finland 6 0 1 5 3 14 –11 1

8 september 1982
Finland Vlag van Finland 2 – 3 Vlag van Polen Polen Kuopiostadion, Kuopio
Toeschouwers: 3.529
Scheidsrechter: Marcel Van Langenhove (BEL)
Valvee Goal 83'
Kousa Goal 84'
Wedstrijdlink Smolarek Goal 16' (pen.)
Dziekanowski Goal 27'
Kupcewicz Goal 72'

22 september 1982
Finland Vlag van Finland 0 – 2 Vlag van Portugal Portugal Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 3.132
Scheidsrechter: Klaus Scheurell (DDR)
Wedstrijdlink Nené Goal 15'
Oliveira Goal 89'

10 oktober 1982
Portugal Vlag van Portugal 2 – 1 Vlag van Polen Polen Estádio da Luz, Lissabon
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Franz Wöhrer (AUT)
Nené Goal 2'
Gomes Goal 82'
Wedstrijdlink Król Goal 90'

13 oktober 1982
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van Finland Finland Centraal Leninstadion, Moskou
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Jack Baumann (SUI)
Baltacha Goal 2'
Andrejev Goal 57'
Wedstrijdlink

17 april 1983
Polen Vlag van Polen 1 – 1 Vlag van Finland Finland Stadion Dziesięciolecia, Warschau
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Reidar Bjørnestad (NOR)
Smolarek Goal 2' (pen.) Wedstrijdlink Janas Goal 5' (e.d.)

27 april 1983
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 5 – 0 Vlag van Portugal Portugal Centraal Leninstadion, Moskou
Toeschouwers: 82.000
Scheidsrechter: John Hunting (ENG)
Cherenkov Goal 16' Goal 63'
Rodionov Goal 40'
Demyanenko Goal 53'
Larionov Goal 86'
Wedstrijdlink

22 mei 1983
Polen Vlag van Polen 1 – 1 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Silesian Stadium, Chorzów
Toeschouwers: 75.000
Scheidsrechter: Luigi Agnolin (ITA)
Boniek Goal 16' Wedstrijdlink Wójcicki Goal 62' (e.d.)

1 juni 1983
Finland Vlag van Finland 0 – 1 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 16.966
Scheidsrechter: Dušan Krchnak (TCH)
Wedstrijdlink Blokhin Goal 75'

21 september 1983
Portugal Vlag van Portugal 5 – 0 Vlag van Finland Finland Estádio José Alvalade, Lissabon
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Karl-Heinz Tritschler (FRG)
Rui Jordão Goal 18'
Carlos Manuel Goal 23'
Ikäläinen Goal 47' (e.d.)
José Luis Goal 83'
Oliveira Goal 86'
Wedstrijdlink

9 oktober 1983
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van Polen Polen Centraal Leninstadion, Moskou
Toeschouwers: 72.500
Scheidsrechter: Jan Keizer (NED)
Demyanenko Goal 10'
Blochin Goal 62'
Wedstrijdlink

28 oktober 1983
Polen Vlag van Polen 0 – 1 Vlag van Portugal Portugal Olympiastadion, Wrocław
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Ulf Eriksson (SWE)
Wedstrijdlink Carlos Manuel Goal 32'

13 november 1983
Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Estádio da Luz
Toeschouwers: 75.000
Scheidsrechter: Georges Konrath (FRA)
Rui Jordão Goal 44' (pen) Wedstrijdlink

Groep 3[bewerken | brontekst bewerken]

Denemarken had nog steeds de reputatie van een klein voetballand, het was als vierde geplaatst in deze groep achter Engeland, Hongarije en Griekenland, maar ondertussen speelde bijna de volledige selectie bij Europese topclubs. Veteraan en ex-Europees voetballer van het jaar Allan Simonsen speelde zijn laatste jaar bij FC Barcelona, de vaak ongrijpbare linksbuiten Jesper Olsen en de keiharde tacticus Søren Lerby speelden bij Ajax en aanvoerder/ libero Morten Olsen en de technische middenvelder Frank Arnesen speelden bij Anderlecht. Het was wel zaak, dat de ploeg de kwalificatie niet begon met een ongelukkige nederlaag zoals bij vorige kwalificaties.


In de thuiswedstrijd tegen Engeland kwam Denemarken twee keer op een achterstand door doelpunten van Trevor Francis, maar door een weergaloze solo van Jesper Olsen kwam Denemarken een minuut voor tijd op gelijke hoogte. Engelse hooligans waren ook weer op bezoek en uiteraard moest de wedstrijd stil gelegd worden, omdat er vuurwerk op het veld werd gegooid, het bleef nog lang onrustig in Kopenhagen. Denemarken bleef wedstrijden winnen en was nu de enige concurrent van de Engelsen. Engeland verspilde wel een belangrijk punt in de thuiswedstrijd tegen Griekenland. Denemarken had voor de topper in het Wembley Stadium een punt achterstand (met een duel minder gespeeld). Denemarken speelde opnieuw een sterke wedstrijd en won met 0-1 van een matig spelend Engeland door een benutte strafschop van de inmiddels weer in de Deense competitie spelende Allan Simonsen.

Denemarken had nu twee punten nodig in de uitwedstrijden tegen Hongarije en Griekenland om zich te plaatsen. Denemarken kreeg in Boedapest kans op kans en verloor in de slotfase met 0-1, in Athene schreef Denemarken definitief geschiedenis door met 0-2 te winnen door doelpunten van Allan Simonsen en de bij FC Lokeren spelende spits Preben Elkjær Larsen. In die periode debuteerde het supertalent Michael Laudrup. Denemarken had nu een team, dat het elke topploeg in Europa moeilijk kon maken.De campagne van de Engelsen eindigde zoals het begon: er braken ernstige rellen uit, nu in de uitwedstrijd in Luxemburg.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Denemarken Denemarken 8 6 1 1 17 5 +12 13
2 Vlag van Engeland Engeland 8 5 2 1 23 3 +20 12
3 Vlag van Griekenland Griekenland 8 3 2 3 8 10 –2 8
4 Vlag van Hongarije Hongarije 8 3 1 4 18 17 +1 7
5 Vlag van Luxemburg Luxemburg 8 0 0 8 5 36 –31 0

22 september 1982
Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 2 Vlag van Engeland Engeland Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 44.300
Scheidsrechter: Charles Corver (NED)
Hansen Goal 68' (pen.)
J.Olsen Goal 89'
Francis Goal 8'Goal 82'

9 oktober 1982
Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 2 Vlag van Griekenland Griekenland Stade Municipal, Luxembourg
Toeschouwers: 2.858
Scheidsrechter: Karl-Heinz Tritschler (FRG)
Wedstrijdlink Anastopoulos Goal 7' (pen.)Goal 26'

10 november 1982
Luxemburg Vlag van Luxemburg 1 – 2 Vlag van Denemarken Denemarken Stade Municipal, Luxembourg
Toeschouwers: 2.057
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Di Domenico Goal 54' Wedstrijdlink Lerby Goal 31' (pen.)
Berggreen Goal 67'

17 november 1982
Griekenland Vlag van Griekenland 0 – 3 Vlag van Engeland Engeland Kaftanzogliostadion, Thessaloniki
Toeschouwers: 41.534
Scheidsrechter: Adolf Prokop (DDR)
Wedstrijdlink Woodcock Goal 1', Goal 64'
Lee Goal 68'

15 december 1982
Engeland Vlag van Engeland 9 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 33.980
Scheidsrechter: Hreidar Jonsson (ISL)
Bossi Goal 18' (e.d.)
Coppell Goal 22'
Woodcock Goal 34'
Blissett Goal 44'Goal 62'Goal 86'
Chamberlain Goal 71'
Hoddle Goal 87'
Neal Goal 89'
Wedstrijdlink

27 maart 1983
Luxemburg Vlag van Luxemburg 2 – 6 Vlag van Hongarije Hongarije Stade Municipal, Luxembourg
Toeschouwers: 2.200
Scheidsrechter: Gerard Geurds (NED)
Reiter Goal 4'
Schreiner Goal 55'
Wedstrijdlink Póczik Goal 30'Goal 59'Goal 69'
Nyilasi Goal 40'
Pölöskei Goal 50'
Hannich Goal 56'

30 maart 1983
Engeland Vlag van Engeland 0 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 44.051
Scheidsrechter: Dušan Krchnak (TCH)
Wedstrijdlink

17 april 1983
Hongarije Vlag van Hongarije 6 – 2 Vlag van Luxemburg Luxemburg Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 12.280
Scheidsrechter: Edgar Azzopardi (MLT)
Hajszán Goal 21'
Nyilasi Goal 33'Goal 63'
Kiss Goal 35'
Szentes Goal 61'
Burcsa Goal 65'
Wedstrijdlink Reiter Goal 56'
Malget Goal 57'

27 april 1983
Denemarken Vlag van Denemarken 1 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 33.700
Scheidsrechter: Romualdas Yushka (URS)
Busk Goal 76' Wedstrijdlink
27 april 1983
Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 Vlag van Hongarije Hongarije Wembley Stadium, Londen, London
Toeschouwers: 50.600
Scheidsrechter: Pietro D'elia (ITA)
Francis Goal 31'
Withe Goal 70'
Wedstrijdlink

15 mei 1983
Hongarije Vlag van Hongarije 2 – 3 Vlag van Griekenland Griekenland Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 12.500
Scheidsrechter: Edvard Sostaric (YUG)
Nyilasi Goal 24'
Hajszan Goal 88'
Wedstrijdlink Anastopoulos Goal 15'
Kostikos Goal 32'
Michos Goal 56'

1 juni 1983
Denemarken Vlag van Denemarken 3 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 44.800
Scheidsrechter: Heinz Fahnler (AUT)
Elkjær Goal 3'
J.Olsen Goal 81'
Simonsen Goal 85' (pen)
Wedstrijdlink Nyilasi Goal 29'

21 september 1983
Engeland Vlag van Engeland 0 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 82.050
Scheidsrechter: Alexis Ponnet (BEL)
Wedstrijdlink Simonsen Goal 36' (pen)

12 oktober 1983
Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 3 Vlag van Engeland Engeland Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 19.956
Scheidsrechter: Bruno Galler (SUI)
Wedstrijdlink Hoddle Goal 13'
Lee Goal 19'
Mariner Goal 42'
12 oktober 1983
Denemarken Vlag van Denemarken 6 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 44.700
Scheidsrechter: Kaj Natri (FIN)
Laudrup Goal 16'Goal 23', Goal 69'
Elkjær Goal 35'Goal 58'
Simonsen Goal 41'
Wedstrijdlink

26 oktober 1983
Hongarije Vlag van Hongarije 1 – 0 Vlag van Denemarken Denemarken Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Emilio Guruceta Muro (ESP)
Kiss Goal 57' Wedstrijdlink

16 november 1983
Griekenland Vlag van Griekenland 0 – 2 Vlag van Denemarken Denemarken Olympisch Stadion, Athene
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter: Paolo Bergamo (ITA)
Wedstrijdlink Elkjær Goal 16'
Simonsen Goal 47'
16 november 1983
Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 4 Vlag van Engeland Engeland Stade Municipal, Luxembourg
Toeschouwers: 5.400
Scheidsrechter: Cornelius Bakker (NED)
Wedstrijdlink Robson Goal 10'Goal 56'
Mariner Goal 38'
Butcher Goal 80'

3 december 1983
Griekenland Vlag van Griekenland 2 – 2 Vlag van Hongarije Hongarije Kaftanzogliostadion, Thessaloniki
Toeschouwers: 1.500
Scheidsrechter: Ioan Igna (ROM)
Anastopoulos Goal 9', Goal 55' Wedstrijdlink Kardos Goal 12'
Bodonyi Goal 40'

14 december 1983
Griekenland Vlag van Griekenland 1 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Georgios Karaiskákisstadion, Piraeus
Toeschouwers: 1.500
Scheidsrechter: Velitchko Tzontchev (BUL)
Saravakos Goal 18' Wedstrijdlink

Groep 4[bewerken | brontekst bewerken]

Joegoslavië had een slecht WK achter de rug en begon de kwalificatie meteen met een nederlaag tegen Noorwegen. In een waar foutenfestival verspeelden de Joegoslaven een punt in eigen huis tegen de belangrijkste tegenstander: Wales, 4-4. Bij Wales speelde de topspits van FC Liverpool Ian Rush en was bij een overwinning in de return zeker van deelname aan het EK. Wales was veel sterker dan de Joegoslaven en hadden het aan doelman Zoran Simović te danken, dat de stand 1-1 bleef. Een week later vond de laatste wedstrijd plaats tussen Joegoslavië en Bulgarije in Split, bij een gelijkspel was Wales zeker van plaatsing, bij een overwinning van een van deze teams was dat team zeker van plaatsing. Het werd opnieuw een knotsgekke wedstrijd, na 60 minuten was de stand 2-2 en speelden beide teams vol op de aanval. In de slotfase kwamen op gegeven moment drie Bulgaren vrij voor de goal te staan, maar ze kregen ze de bal er niet in. In de tegenaanval scoorde verdediger Radanović het beslissende doelpunt en dompelde zowel Bulgarije als Wales in rouw. Joegoslavië plaatse zich ondanks een hoog aantal tegendoelpunten: 11 in zes wedstrijden.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 6 3 2 1 12 11 +1 8
2 Vlag van Wales Wales 6 2 3 1 7 6 +1 7
3 Vlag van Bulgarije Bulgarije 6 2 1 3 7 8 –1 5
4 Vlag van Noorwegen Noorwegen 6 1 2 3 7 8 –1 4

22 september 1982
Wales Vlag van Wales 1 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Vetch Field, Swansea
Toeschouwers: 4.340
Scheidsrechter: Joël Quiniou (FRA)
Rush Goal 30' Wedstrijdlink

13 oktober 1982
Noorwegen Vlag van Noorwegen 3 – 1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Ullevaal Stadion, Oslo
Toeschouwers: 12.264
Scheidsrechter: Alojzy Jarguz (POL)
Tom Lund Goal 5'
Larsen Økland Goal 67'
Hareide Goal 88'
Wedstrijdlink Savić Goal 74'

27 oktober 1982
Bulgarije Vlag van Bulgarije 2 – 2 Vlag van Noorwegen Noorwegen Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 22.300
Scheidsrechter: Antonios Vassaras (GRE)
Velichkov Goal 13'
Nikolov Goal 68'
Wedstrijdlink Thoresen Goal 17' (pen)
Larsen Økland Goal 66'

17 november 1982
Bulgarije Vlag van Bulgarije 0 – 1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Paolo Casarin (ITA)
Wedstrijdlink Stojković Goal 36'

15 december 1982
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 4 – 4 Vlag van Wales Wales Pod Goricomstadion, Titograd
Toeschouwers: 17.000
Scheidsrechter: Alexis Ponnet (BEL)
Cvetković Goal 14'
Živković Goal 17'
Kranjčar Goal 37'
Ješić Goal 66'
Wedstrijdlink Flynn Goal 6'
Rush Goal 38'
Jones Goal 70'
R.James Goal 80'

27 april 1983
Wales Vlag van Wales 1 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije Racecourse Ground, Wrexham
Toeschouwers: 9.006
Scheidsrechter: Siegfried Kirschen (DDR)
Charles Goal 72' Wedstrijdlink

7 september 1983
Noorwegen Vlag van Noorwegen 1 – 2 Vlag van Bulgarije Bulgarije Ullevaal Stadion, Oslo
Toeschouwers: 15.515
Scheidsrechter: Heinz Fahnler (AUT)
Hareide Goal 4' Wedstrijdlink Mladenov Goal 11'
Sirakov Goal 51'

21 september 1983
Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 0 Vlag van Wales Wales Ullevaal Stadion, Oslo
Toeschouwers: 17.575
Scheidsrechter: Vojtech Christov (TCH)
Wedstrijdlink

12 oktober 1983
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 2 – 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Stadion JNA, Belgrado
Toeschouwers: 9.169
Scheidsrechter: Adolf Prokop (DDR)
Vujović Goal 21'
Sušić Goal 40'
Wedstrijdlink Thoresen Goal 89'

16 november 1983
Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 0 Vlag van Wales Wales Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Dieter Pauly (FRG)
Gochev Goal 54' Wedstrijdlink

14 december 1983
Wales Vlag van Wales 1 – 1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Ninian Park, Cardiff
Toeschouwers: 24.000
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
R.James Goal 54' Wedstrijdlink Baždarević Goal 81'

21 december 1983
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 3 – 2 Vlag van Bulgarije Bulgarije Gradski stadion u Poljudu, Split
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Augusto Lamo Castillo (ESP)
Sušić Goal 31', Goal 53'
Radanović Goal 90+1'
Wedstrijdlink Iskrenov Goal 28'
Dimitrov Goal 60'

Groep 5[bewerken | brontekst bewerken]

Vooraf was er geen twijfel, welke ploeg de grote favoriet was: wereldkampioen Italië, dat via grote voetballanden als Brazilië en West-Duitsland de titel pakte. De "Squarda Azzuri" begon meteen met puntverlies in eigen huis tegen Tsjecho-Slowakije en Roemenië en blameerde zich door met 1-1 gelijk te spelen tegen dreumes Cyprus. De wereldkampioen begon de uitwedstrijd tegen Roemenië met twee punten achterstand op deze ploeg en kon na de 1-0 nederlaag (doelpunt László Bölöni na een fout van veteraan Dino Zoff) zich al bijna niet meer plaatsen. Vervolgens verloor Italië drie wedstrijden op een rij, waarbij de vooral de thuiswedstrijd tegen Zweden ontluisterend was (0-3 nederlaag). Pas in de laatste wedstrijd won Italië met 3-1 van Cyprus, waarbij men tien minuten voor tijd nog op gelijke hoogte stond. De topscorer van het WK Paolo Rossi speelde alle wedstrijden mee, maar scoorde pas in de laatste wedstrijd, uit een strafschop.


De strijd om de eerste plaats ging tussen drie teams: Tsjecho-Slowakije, Roemenië en het verrassende Zweden. De Tsjechen wonnen in Boekarest van Roemenië, maar verloren dure punten tegen Zweden (2-2 thuis, na een 2-0 voorsprong drie minuten voor tijd, 1-0 nederlaag uit) en een gelijkspel in Cyprus. Roemenië won twee keer van Zweden. De laatste wedstrijd was Tsjecho-Slowakije tegen Roemenië. In Bratislava had Roemenië genoeg aan een gelijke spel, bij een overwinning van Tsjecho-Slowakije eindigden de Tsjechen op gelijke hoogte met de twee concurrenten en had dan een beter doelsaldo. De wedstrijd eindigde in 1-1 (beide doelpunten tien minuten voor tijd) en Roemenië plaatste zich voor de eerste keer sinds 1970 voor een groot toernooi.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië 8 5 2 1 9 3 +6 12
2 Vlag van Zweden Zweden 8 5 1 2 14 5 +9 11
3 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 8 3 4 1 15 7 +8 10
4 Vlag van Italië Italië 8 1 3 4 6 12 –6 5
5 Vlag van Cyprus Cyprus 8 0 2 6 4 21 –17 2

1 mei 1982
Roemenië Vlag van Roemenië 3 – 1 Vlag van Cyprus Cyprus Michael Kleinstadion, Hunedoara
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Arsen Hoxha (ALB)
Văetuș Goal 16'
Cămătaru Goal 18'
Bölöni Goal 71'
Vrahimis Goal 29'

8 september 1982
Roemenië Vlag van Roemenië 2 – 0 Vlag van Zweden Zweden 23 Augustusstadion, Boekarest
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Edvard Sostarić (YUG)
Andone Goal 25'
Klein Goal 48'
Wedstrijdlink

6 oktober 1982
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2 – 2 Vlag van Zweden Zweden Tehelné Pole, Bratislava
Toeschouwers: 14.977
Scheidsrechter: Robert Valentine (SCO)
Janečka Goal 48', Goal 53' Wedstrijdlink Jingblad Goal 87'
Eriksson Goal 90'

13 november 1982
Italië Vlag van Italië 2 – 2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Stadio Giuseppe Meazza, Milaan
Toeschouwers: 72.386
Scheidsrechter: Charles Corver (NED)
Altobelli Goal 13'
Kapko Goal 65' (e.d.)
Wedstrijdlink Sloup Goal 26'
Chaloupka Goal 70'

13 november 1982
Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 1 Vlag van Zweden Zweden Makariostadion, Nicosia
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Neil Midgley (ENG)
Wedstrijdlink Corneliusson Goal 34'

4 december 1982
Italië Vlag van Italië 0 – 0 Vlag van Roemenië Roemenië Stadio Comunale, Florence
Toeschouwers: 50.478
Scheidsrechter: Georges Konrath (FRA)
Wedstrijdlink

12 februari 1983
Cyprus Vlag van Cyprus 1 – 1 Vlag van Italië Italië Tsirion Stadium, Limassol
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Bogdan Dotchev (BUL)
Omirou Goal 47' Wedstrijdlink Graziani Goal 58'

27 maart 1983
Cyprus Vlag van Cyprus 1 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Makariostadion, Nicosia
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Stjepan Glavina (YUG)
Theophanous Goal 21' Wedstrijdlink Bičovský Goal 60'

16 april 1983
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 6 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Stadion Evžena Rošického, Praag
Toeschouwers: 6.750
Scheidsrechter: Norbert Rolles (LUX)
Daněk Goal 4', Goal 70'
Vízek Goal 29', Goal 48'
Prokeš Goal 37'
Jurkemik Goal 57'
Wedstrijdlink

16 april 1983
Roemenië Vlag van Roemenië 1 – 0 Vlag van Italië Italië 23 Augustusstadion, Boekarest
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Bölöni Goal 24' Wedstrijdlink

15 mei 1983
Zweden Vlag van Zweden 5 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 19.801
Scheidsrechter: Juhani Smolander (FIN)
Prytz Goal 54', Goal 77'
Corneliusson Goal 58'
Hysén Goal 62'
A.Ravelli Goal 73'
Wedstrijdlink

15 mei 1983
Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 23 Augustusstadion, Boekarest
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Alexis Ponnet (BEL)
Wedstrijdlink Vízek Goal 40' (pen)

29 mei 1983
Zweden Vlag van Zweden 2 – 0 Vlag van Italië Italië Nya Ullevi, Gotenburg
Toeschouwers: 32.860
Scheidsrechter: Walter Eschweiler (FRG)
Eriksson Goal 31'
Corneliusson Goal 55'
Wedstrijdlink

9 juni 1983
Zweden Vlag van Zweden 0 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 31.474
Scheidsrechter: Adolf Prokop (DDR)
Wedstrijdlink Cămătaru Goal 30'

21 september 1983
Zweden Vlag van Zweden 1 – 0 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 20.546
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Corneliusson Goal 17' Wedstrijdlink

15 oktober 1983
Italië Vlag van Italië 0 – 3 Vlag van Zweden Zweden Stadio San Paolo, Napels
Toeschouwers: 60.086
Scheidsrechter: José García Carrión (ESP)
Wedstrijdlink Strömberg Goal 20', Goal 27'
Sunesson Goal 71'

12 november 1983
Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Tsirion Stadium, Limassol
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Ronald Bridges (WAL)
Wedstrijdlink Bölöni Goal 78'

16 november 1983
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2 – 0 Vlag van Italië Italië Stadion Evžena Rošického, Praag
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: George Courtney (ENG)
Rada Goal 63', Goal 76' Wedstrijdlink

30 november 1983
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Tehelné pole, Bratislava
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Károly Palotai (HUN)
Luhový Goal 85' Wedstrijdlink Geolgău Goal 82'

22 december 1983
Italië Vlag van Italië 3 – 1 Vlag van Cyprus Cyprus Stadio Renato Curi, Perugia
Toeschouwers: 20.773
Scheidsrechter: Thomas Oliver Donnelly (NIR)
Altobelli Goal 53'
Cabrini Goal 82'
Rossi Goal 86' (pen)
Wedstrijdlink Tsingis Goal 68' (pen)

Groep 6[bewerken | brontekst bewerken]

West-Duitsland had een tumultueus WK achter de rug, waar schandalen welig tierden, maar wel de finale werd gehaald. Het raakte Paul Breitner kwijt, maar zijn rivaal Bernd Schuster kwam terug in de selectie. Het begin was heel slecht, voor de eerste keer sinds 1967 verloor de ploeg een EK-duel: 1-0 in Belfast tegen Noord-Ierland. In april speelde West-Duitsland weer tegen Oostenrijk, voor de eerste keer sinds het schandalige niet-aanvalsverdrag op het WK, toen West-Duitsland en Oostenrijk niet meer voetbalden om de volgende ronde te halen. Ook deze wedstrijd was weinig verheffend, het bleef 0-0 en halverwege had Oostenrijk een ruime voorsprong (negen punten uit vijf wedstrijden), maar moest nog alle zware uitwedstrijden spelen.

Oostenrijk verloor die wedstrijden allemaal kansloos en was uitgeschakeld: vooral de uitwedstrijd tegen de Duitsers was pijnlijk, na 20 minuten stond het al 3-0 voor de thuisploeg. Kwalificatie kon West-Duitsland nauwelijks nog ontgaan, vooral omdat de derde kandidaat Noord-Ierland onnodige punten verloor tegen de kleine ploegen (1-0 verlies in Turkije, 0-0 in Albanië). De Duitsers speelden nog twee thuiswedstrijden, waarvan één overwinning genoeg was voor kwalificatie. In Hamburg vocht Noord-Ierland voor hun laatste kans en won met 1-0 door een doelpunt van Norman Whiteside. Ook in Saarbrücken kwam de titelverdediger op een beschamende achterstand tegen Albanië. Pas elf minuten voor tijd scoorde "die Mannschaft" het bevrijdende doelpunt en eindigde op doelsaldo boven Noord-Ierland. Een tragedie speelde zich ook af tijdens de cyclus: Bernd Schuster kwam opnieuw in onmin met coach Jupp Derwall en de Duitse voetbalbond en zou nooit meer spelen voor het nationale elftal.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 8 5 1 2 15 5 +10 11
2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 8 5 1 2 8 5 +3 11
3 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 8 4 1 3 15 10 +5 9
4 Vlag van Turkije Turkije 8 3 1 4 8 16 –8 7
5 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië 8 0 2 6 4 14 –10 2

22 september 1982
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 5 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Gerhard Hanappistadion, Wenen
Toeschouwers: 9.111
Scheidsrechter: Yordan Zhezhov (BUL)
Hagmayr Goal 24', Goal 66'
Gasselich Goal 40'
Kola Goal 63' (e.d.)
Brauneder Goal 81'

13 oktober 1982
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Gerhard Hanappistadion, Wenen
Toeschouwers: 9.885
Scheidsrechter: Valeri Butenko (URS)
Schachner Goal 3', Goal 39'

27 oktober 1982
Turkije Vlag van Turkije 1 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Izmir Alsancakstadion, İzmir
Toeschouwers: 27.702
Scheidsrechter: Ioan Igna (ROM)
Kocabıyık Goal 86'

17 november 1982
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 4 – 0 Vlag van Turkije Turkije Gerhard Hanappistadion, Wenen
Toeschouwers: 9.614
Scheidsrechter: Aleksander Suchanek (POL)
Polster Goal 10'
Pezzey Goal 34'
Prohaska Goal 38'
Schachner Goal 53'
17 november 1982
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 0 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Rolf Nyhus (NOR)
Stewart Goal 18'

15 december 1982
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 0 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: André Daina (SUI)

30 maart 1983
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 2 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Gianfranco Menegali (ITA)
Targaj Goal 82' (pen) Völler Goal 53'
Rummenigge Goal 68' (pen.)
30 maart 1983
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 2 – 1 Vlag van Turkije Turkije Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Alain Delmer (FRA)
M.O'Neill Goal 5'
McClelland Goal 18'
Şengün Goal 55'

23 april 1983
Turkije Vlag van Turkije 0 – 3 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Izmir Alsancakstadion, İzmir
Toeschouwers: 72.000
Scheidsrechter: Vojtech Christov (TCH)
Rummenigge Goal 30', Goal 71'
Dremmler Goal 36'

27 april 1983
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 0 – 0 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Gerhard Hanappistadion, Wenen
Toeschouwers: 60.430
Scheidsrechter: Brian McGinlay (SCO)
27 april 1983
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Ib Nielsen (DEN)
Stewart Goal 54'

11 mei 1983
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 1 Vlag van Turkije Turkije Qemal Stafastadion, Tirana, Tirana
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Mircea-Lucian Salomir (ROM)
Çetiner Goal 73' (e.d.) Tekin Goal 34'

8 juni 1983
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Qemal Stafastadion, Tirana, Tirana
Toeschouwers: 15.139
Scheidsrechter: Laszlo Padar (HUN)
Targaj Goal 84' Schachner Goal 5', Goal 58'

21 september 1983
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 3 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 18.013
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
Hamilton Goal 28'
Whiteside Goal 67'
M.O'Neill Goal 89'
Gasselich Goal 83'

5 oktober 1983
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Parkstadion, Gelsenkirchen
Toeschouwers: 65.496
Scheidsrechter: Luigi Agnolin (ITA)
Rummenigge Goal 3'
Völler Goal 18', Goal 20'

12 oktober 1983
Turkije Vlag van Turkije 1 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Ankara 19 Mayısstadion, Ankara
Toeschouwers: 21.096
Scheidsrechter: Romualdas Yushka (URS)
Terim Goal 17'

26 oktober 1983
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 5 – 1 Vlag van Turkije Turkije Olympiastadion, Berlijn
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Edvard Sostarić (YUG)
Völler Goal 44', Goal 65'
Rummenigge Goal 60', Goal 74' (pen)
Stielike Goal 66'
Sengün Goal 69'

16 november 1983
Turkije Vlag van Turkije 3 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Ali Sami Yenstadion, Istanboel
Toeschouwers: 21.310
Scheidsrechter: Roger Schoeters (BEL)
Tüfekçi Goal 62'
Yula Goal 69', Goal 76'
Baumeister Goal 71'
16 november 1983
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Volksparkstadion, Hamburg
Toeschouwers: 61.418
Scheidsrechter: Károly Palotai (HUN)
Whiteside Goal 50'

20 november 1983
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 1 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Ludwigsparkstadion, Saarbrücken
Toeschouwers: 41.000
Scheidsrechter: Anders Mattsson (FIN)
Rummenigge Goal 23'
Strack Goal 79'
Tomorri Goal 22'

Groep 7[bewerken | brontekst bewerken]

Na het echec in de kwalificatie-reeks voor het WK van 1982 moest Nederland of gaan verjongen of doorgaan met een nieuwe generatie. In de eerste helft van de kwalificatiereeks worstelde bondscoach Kees Rijvers met deze afweging. De eerste wedstrijd werd 1-1 in IJsland. In een halflege Kuip won Nederland met 2-1 van Ierland dankzij een doelpunt van Dick Schoenaker in de eerste minuut, na voorbereidend werk van debutant René van der Gijp en een doelpunt van Ruud Gullit. De uitwedstrijd tegen Malta werd gespeeld in Aken vanwege een straf van de UEFA aan Malta. Vlak over de Nederlandse grens won Nederland met 0-6, hetgeen beslissend kon zijn voor het doelsaldo. In een uitwedstrijd tegen Spanje stelde Rijvers een surplus aan verdedigers en verdedigende middenvelders op, waaronder weer recordinternational Ruud Krol. Nederland creëerde totaal geen kans en na een benutte strafschop van Señor vlak voor rust vond Spanje het ook prima. Halverwege had Spanje elf punten uit zes wedstrijden en leek het zich makkelijk te plaatsen voor de eindronde.

Rijvers ging verjongen. In een wedstrijd tegen IJsland debuteerden vier spelers, waaronder Marco van Basten. Nederland stond na 20 minuten met 3-0 voor en verzuimde de score op te voeren. Nederland had een onervaren selectie met doelman Piet Schrijvers, middenvelder Willy van de Kerkhof en aanvoerder Bennie Wijnstekers als enige routiniers. Een ware testcase was de uitwedstrijd Ierland, Ierland was al uitgeschakeld en Nederland moest winnen. Nederland speelde in de eerste helft verdedigend en kwam met 2-0 achter. In de tweede helft ging Nederland aanvallen en de wedstrijd stond op zijn kop. Door twee doelpunten van Gullit en een van Van Basten werd het 3-2 voor Nederland.

Opeens waren er weer alle kansen om zich te plaatsen. Een tegenvaller was de ziekte van Pfeifer van Van Basten. Peter Houtman zou hem vervangen. In een uitverkochte Kuip won Nederland met 2-1 van Spanje. Gullit werd matchwinner. Spanje en Nederland hadden nu evenveel punten. Het doelsaldo was met zes goals verschil beter bij Nederland en beide landen moesten nog spelen tegen Malta. Rijvers weigerde zijn opstelling aan te passen en stuurde hetzelfde elftal de wei in. Aanvallend liep het stroef. Na het invallen van Frank Rijkaard werd er nog royaal gewonnen: 5-0.

Nu moest Spanje vier dagen later met elf goals verschil van Malta winnen. Na de eerste helft stond het 3-1 door drie goals van Santillana, Malta scoorde zelfs de gelijkmaker via Silvio Demanuele. Wat er in de catacomben van het stadion in Sevilla gebeurde, zou altijd een mysterie zijn. Spanje scoorde achter elkaar, de doelman van Malta Bonello hield geen bal meer en de Maltese voetballers liepen als een kip zonder kop. Ook opvallend was de haast, die de Turkse scheidsrechter had na elk Spaans gescoord doelpunt. In de 83e minuut scoorde Señor het twaalfde doelpunt en was Spanje geplaatst. De wedstrijd werd rechtstreeks op de Nederlandse televisie uitgezonden. Rijvers zag het totaal niet aankomen, hij was aan het kaarten bij de buren. Later had Malta een compleet nieuw trainingskamp. De UEFA besloot, dat voortaan beslissende wedstrijden in de kwalificatie gelijktijdig zouden worden gespeeld.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Spanje Spanje 8 6 1 1 24 8 +16 13
2 Vlag van Nederland Nederland 8 6 1 1 22 6 +16 13
3 Vlag van Ierland Ierland 8 4 1 3 20 10 +10 9
4 Vlag van IJsland IJsland 8 1 1 6 3 13 –10 3
5 Vlag van Malta Malta 8 1 0 7 5 37 –32 2

5 juni 1982
Malta Vlag van Malta 2 – 1 Vlag van IJsland IJsland Giovanni Celestestadion, Messina
Toeschouwers: 1.271
Scheidsrechter: Pietro D'elia (ITA)
Spiteri Gonzi Goal 44'
Fabri Goal 48'
Geirsson Goal 51' (pen)

1 september 1982
IJsland Vlag van IJsland 1 – 1 Vlag van Nederland Nederland Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 2.862
Scheidsrechter: Brian McGinlay (SCO)
Eðvaldsson Goal 49' Schoenaker Goal 51'

22 september 1982
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Ierland Ierland De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 20.500
Scheidsrechter: Ivan Gregr (TCH)
Schoenaker Goal 1'
Gullit Goal 64'
Daly Goal 80'

13 oktober 1982
Ierland Vlag van Ierland 2 – 0 Vlag van IJsland IJsland Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 23.371
Scheidsrechter: Paul Rion (LUX)
Stapleton Goal 36'
Grealish Goal 75'

27 oktober 1982
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van IJsland IJsland Estadio La Rosaleda, Málaga
Toeschouwers: 15.132
Scheidsrechter: Mario da Silva Luis (POR)
Pedraza Goal 60'

17 november 1982
Ierland Vlag van Ierland 3 – 3 Vlag van Spanje Spanje Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 39.000
Scheidsrechter: Jan Redelfs (FRG)
Grimes Goal 2'
Stapleton Goal 64', Goal 76'
Maceda Goal 31'
Martin Goal 47' (e.d.)
Muñoz Goal 60'

19 december 1982
Malta Vlag van Malta 0 – 6 Vlag van Nederland Nederland Oude Tivoli, Aken
Toeschouwers: 17.000
Scheidsrechter: Dieter Pauly (FRG)
Ophof Goal 22' (pen)
Van Kooten Goal 25', Goal 71'
Hovenkamp Goal 34'
Schoenaker Goal 39', Goal 51'

16 februari 1983
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Nederland Nederland Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sevilla
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Paolo Bergamo (ITA)
Señor Goal 44' (pen)

30 maart 1983
Malta Vlag van Malta 0 – 1 Vlag van Ierland Ierland Ta' Qalistadion, Ta' Qali
Toeschouwers: 6.487
Scheidsrechter: Adolf Mathias (AUT)
Stapleton Goal 89'

27 april 1983
Spanje Vlag van Spanje 2 – 0 Vlag van Ierland Ierland La Romareda, Zaragoza
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Valeri Butenko (URS)
Santillana Goal 44'
Poli Rincón Goal 89'

15 mei 1983
Malta Vlag van Malta 2 – 3 Vlag van Spanje Spanje Ta' Qalistadion, Ta' Qali
Toeschouwers: 7.732
Scheidsrechter: Evangelos Giannakoudakis (GRE)
Busuttil Goal 30', Goal 47' Señor Goal 21'
Carrasco Goal 60'
Gordillo Goal 84'

29 mei 1983
IJsland Vlag van IJsland 0 – 1 Vlag van Spanje Spanje Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 7.055
Scheidsrechter: Ronald Bridges (WAL)
Maceda Goal 9'

5 juni 1983
IJsland Vlag van IJsland 1 – 0 Vlag van Malta Malta Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 5.718
Scheidsrechter: Alex Jacobsen (DEN)
Eðvaldsson Goal 43'

7 september 1983
Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Vlag van IJsland IJsland Oosterpark Stadion, Groningen
Toeschouwers: 5.617
Scheidsrechter: Andrzej Libich (POL)
R. Koeman Goal 17'
Gullit Goal 19'
Houtman Goal 21'

21 september 1983
IJsland Vlag van IJsland 0 – 3 Vlag van Ierland Ierland Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 13.706
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Waddock Goal 16'
Robinson Goal 21'
Walsh Goal 81'

12 oktober 1983
Ierland Vlag van Ierland 2 – 3 Vlag van Nederland Nederland Dalymount Park, Dublin
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: André Daina (SUI)
Waddock Goal 7'
Brady Goal 35' (pen)
Gullit Goal 51', Goal 76'
Van Basten Goal 66'

16 november 1983
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Spanje Spanje De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 57.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Houtman Goal 26'
Gullit Goal 63'
Santillana Goal 41'

16 november 1983
Ierland Vlag van Ierland 8 – 0 Vlag van Malta Malta Dalymount Park, Dublin
Toeschouwers: 8.500
Scheidsrechter: Ole Amundsen (DEN)
Lawrenson Goal 25', Goal 63'
Stapleton Goal 28'
O'Callaghan Goal 35'
Sheedy Goal 74', Goal 84'
Brady Goal 76'
Daly Goal 86'

17 december 1983
Nederland Vlag van Nederland 5 – 0 Vlag van Malta Malta De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 58.000
Scheidsrechter: Klaus Peschel (DDR)
Brocken Goal 19'
Wijnstekers Goal 30'
Rijkaard Goal 74', Goal 90'
Houtman Goal 79'

21 december 1983
Spanje Vlag van Spanje 12 – 1 Vlag van Malta Malta Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Erkan Göksel (TUR)
Santillana Goal 16', Goal 26', Goal 29', Goal 76'
Poli Rincón Goal 47', Goal 57', Goal 64', Goal 78'
Maceda Goal 62', Goal 63'
Sarabia Goal 80'
Señor Goal 83'
Degiorgio Goal 24'