Europium(III)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europium(III)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van europium(III)oxide
__ Eu3+     __ O2−
Europium(III)oxide-poeder
Algemeen
Molecuulformule Eu2O3
IUPAC-naam europium(III)oxide
Andere namen europiumtrioxide, europiumoxide, europia
Molmassa 351,9262 g/mol
CAS-nummer 1308-96-9
EG-nummer 215-165-6
PubChem 159371
Wikidata Q617253
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
LD50 (ratten) (oraal) 5000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 7,42 g/cm³
Smeltpunt 2291 °C
Kookpunt 4118 °C
Onoplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur kubisch, monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Europium(III)oxide is een niet-toxisch oxide van europium en heeft als brutoformule Eu2O3. De stof komt voor als een wit poeder, dat quasi-onoplosbaar is in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Europium(III)oxide kan bereid worden door de directe verbranding van europium met zuurstofgas:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Europium(III)oxide wordt veel gebruikt in kathodestraalbuizen als rode of blauwe fluorescerende stof. Verder is het een activator voor fluorescerende stoffen die gebaseerd zijn op yttrium en het vindt toepassingen in de glasindustrie om fluorescerend glas te maken.

Kristalstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Europium(III)oxide kan voorkomen in twee kristalstructuren: een monoklien en een kubisch.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]