Eurostrand

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Eurostrand (officieel Euro-Recreatiecentrum) was een recreatiepark in Westerhoven, gemeente Bergeijk.

Vanaf de jaren vijftig ontstond op de toenmalige Westerhovense Heide door zandafgraving van Meindert Eigenbergs zandwinningsbedrijf De Kempen een plas met helder schoon water. Het water werd al snel in de omgeving bekend als "De Put" en werd vaak gebruikt als recreatiegebied. Dit tot grote ergernis van Eigenbergs.

Zwemmen was levensgevaarlijk en het water was op plaatsen vijf meter diep. Eigenbergs liet ter afschrikking borden plaatsen met doodskoppen en de tekst "Levensgevaarlijk", dit zorgde echter niet tot minder recreanten.[1]

Eigenbergs besluit om het water zelf te exploiteren en gaat in overleg met de gemeente voor de aanleg van een recreatiecentrum. In 1958 kondigt Eigenbergs groots aan dat het water veiliger gemaakt zal worden, er een camping aangelegd gaat worden evenals een zwembad en 60 bungalows.[2]

Door gebrek aan financiering komt er echter niets terecht van deze plannen. Inmiddels vraagt Eigenbergs wel al entree voor toegang tot de plas. In 1959 wordt een start gemaakt met het saneren van de bodem om de plas veiliger te maken, de overige plannen voor de uitbreiding van het recreatiegebied worden echter uitgesteld.[3]

Op 16 mei 1960 werd uiteindelijk gestart met de bouw van het recreatiecentrum. Onder het toeziend oog van diverse toeschouwers en media legde burgemeester Frans Schram van Westerhoven de eerste steen voor het Euro-Recreatiecentrum Westerhoven. Vanaf dat moment heeft "De Put" officieel de naam "Euro-Recreatiecentrum".[4]

De investering voor het recreatiecentrum bedroeg in totaal 120.000 gulden waarvan 50.000 gulden bestemd was voor het kleedgebouw. Om de investering terug te verdienen start Eigenbergs met het maken van reclame voor het recreatiecentrum en gaan de toegangsprijzen omhoog. Waar recreanten voorheen 3 gulden betaalden voor ene seizoenskaart kostte een seizoenskaart nu 12,50. Dagkaarten waren verkrijgbaar voor 1 gulden en een knipkaart voor 15 dagen voor 10 gulden. Alle prijzen waren inclusief parkeren en het gebruik van de kleedkamers, douches, toiletten en garderobes.[5][6]

Op 1 april 1961 wordt het recreatiecentrum officieel geopend door de commissaris van de Koningin in de provincie Noord Brabant Constant Kortmann. Het Euro-Recreatiecentrum krijgt in de volksmond al snel de naam "Eurostrand". Bij de opening beslaat Eurostrand 17 hectare aan water en biedt het gelegenheid tot zwemmen, waterskiën en het varen met motorboten. Ook is er de grootste speeltuin van West-Europa gebouwd met ruim 60 attracties en speeltuigen. Ook opent het retro-restaurant en een groot kampeerterrein.[7]

Het eerste jaar is een succesvol jaar, het aantal bezoekers zou volgens de eigenaar rond de 100.000 zijn geweest[8], volgens kranten lag het aantal echter dichter bij de 30.000.[7]

Door het succes wordt Eurostrand uitgebreid met een grotere camping, komen er nieuwe attracties in de speeltuin, wordt er een grote overdekte tribune gebouwd waar mensen onderdak kunnen vinden bij slechter weer en komt er een waterski carrousel.

De waterski carrousel was uniek voor die tijd. Rond een grote boei vaart een klein motorbootje dat vanaf de wal elektrisch bedient kan worden. Het bootje is met een kabel van vijftig meter aan de boei verbonden, achter het bootje kon een skiër met elke snelheid varen.[9]

Na een bezoek aan de Butlin parken in Engeland krijgt Eigenberg in 1963 opnieuw inspiratie voor het bouwen van bungalows bij Eurostrand. Zijn ideeën worden breed uitgemeten in de kranten, maar door gebrek aan investeerders komen de bungalows opnieuw weer niet van de grond.[8]

IN 1966 kondigt Eigenberg aan dat het park een permanente kunstijsbaan zal krijgen dat zowel in de zomer als winter gebruikt kan worden. Ook zouden er voor 1971 bungalows gebouwd gaan worden en zou er permanente huisvesting voor 2000 personen gerealiseerd worden.[10]

De komende jaren verandert er echter weinig, buiten de aanschaf van enkele nieuwe speeltoestellen verandert er niets aan het park. De hevige concurrentie van andere recreatiegebieden en de opkomst van pretparken zorgen er voor dat Eurostand besluit uit te breiden met de aanschaf van een nieuwe attractie.

In 1972 breid het park uit met de aanschaf van een havenmaquette en stoeltjeslift. De Maquette en stoeltjeslift zijn afkomstig van het evenement Communicatie 70. De bouw van de maquette heeft destijds 1,8 miljoen gulden gekost en is voor 35.000 gulden aan eurostrand verkocht.

De maquette wordt naast het park opgebouwd en krijgt de naam Eurodam, een knipoog naar het succesvolle Madurodam. Eurodam was opgebouwd uit 834 verschillende plateaus en omvat 300 meter kademuur. De verlichting bestond uit 28.000 lampjes. Eurodam opende op 11 september 1972 de deuren voor zijn bezoekers.[11]

In 1972 verkoopt Eigenberg het park voor een onbekend bedrag aan Ter Huurne.[12] Deze heeft grootte plannen voor het park, waaronder het bouwen van bungalows. Hetzelfde jaar tijdens het opbouwen van Eurodam wordt nog gestart met de bouw van 60 bungalows.[13]

Nog geen jaar later, in 1973, verkoopt Ter Huurne het park aan Burmah-Castrol. Burmah-Castrol heeft op dat moment een groot belang in de productie en verkoop van tabbert caravans. Onderdeel van deze strategie is het bouwen van een Europees netwerk met campings waar de caravans een standplaats kunnen krijgen.[14]

De nieuwe bungalows op het park lijken een groot succes, en Burmah-Castrol besluit het aantal bungalows met 110 stuks uit te breiden. Vanwege de oliecrisis wordt besloten om de bungalows met behulp van externe investeerders te bouwen. Deze investeerder wordt uiteindelijk gevonden in de verzekeringsmaatschappij Delta Lloyd.

De bungalows die gebouwd worden bestaan nog in het park en worden vaak "PTT Bungalows" genoemd naar de periode dat deze uitsluitend via de PTT-Reisbureaus te huur waren.

Door de oliecrisis en de daaropvolgende recessie besloot Burmah-Castrol te gaan bezuinigen. Plannen voor meer bungalows en nieuwe attracties werden geschrapt en de haven maquette Eurodam werd vanwege tegenvallende resultaten in 1974 gesloten en te koop gezet.[15]

De toestand van de maquette is door achterstallig onderhoud slecht, er wordt geschat dat er minstens 150.000 gulden nodig is om de maquette te herstellen. Een van de geïnteresseerde is de Euromast, echter na onderzoek blijkt het project te duur en onvoldoende winstgevend. In 1975 wordt daarom besloten om de maquette te slopen.[16]

Door de aanhoudende financiële situatie besluit Burmah-Castrol zich in 1976 terug te trekken uit de recreatiemarkt. Na gesprekken met vele partijen wordt uiteindelijk Sporthuis Centrum de nieuwe eigenaar voor een bedrag van 6 miljoen gulden.[17] Geschat wordt dat Burmah-Castrol vele miljoenen verlies gemaakt heeft op Eurostrand. De aanschaf in 1973 wordt geschat op 8 miljoen, en de investeringen van Burmah in het park zouden rond de 6 miljoen liggen.

De overname door Sporthuis Centrum was opmerkelijk. De parken van Sporthuis Centrum stonden bekend om hun bosrijke omgeving. Een sterk contrast met Eurostrand waar alle bomen consequent gekapt waren om grote lege weides aan te leggen voor de camping.

Sporthuis Centrum kondigt aan de eerste 5 jaar niets te willen veranderen aan eurostrand. In 1981 start Sporthuis Centrum met een grote verbouwing, de veelal vaste camping gasten worden verzocht om het park te verlaten en de er worden een groot aantal bungalows gebouwd. De lege weides worden volgeplant met bomen en de vele typische Sporthuis Centrum elementen zoals sporthallen, tennisbanen, bol lantaarns en het Kerkje worden toegevoegd.

In 1983 wordt het park heropend onder de naam Kempervennen en komt er een einde aan Eurostrand.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het naast het park gelegen Eurocircuit was vroeger eveneens onderdeel van het Eurostrand. De naam van dit circuit herinnert hier nog aan. Het Eurocircuit werd opgericht door Tiny van Vlerken (schoonzoon van Meint Eigenberg) en Pierre Jonkers.
  • De huidige Kempervennendreef waaraan het huidige Center Parcs-park gelegen is droeg tot 1983 de naam Eurodreef.
  • In het zwembad van De Kempervennen is een decoratief scheepsanker te vinden dat afkomstig is uit de Eurodam-maquette.
  • Op het strand van De Kempervennen achter de receptie is nog een fundament zichtbaar van de oude stoeltjeslift.
  • De bungalows achteraan op het park (zogenaamde PTT-bungalows) die thans niet meer regulier worden verhuurd, dateren nog uit de tijd van Burmah-parken. De bouw ervan werd gefinancierd door verzekeringsmaatschappij Delta Lloyd.