Eurovisiesongfestival 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 2006
Feel the rhythm
Gastland Vlag van Griekenland Griekenland
Locatie O.A.C.A. Olympic Indoor Hall, Athene
Omroep ERT
Halve finale 18 mei 2006
Finale 20 mei 2006
Presentatoren Maria Menounos en Sakis Rouvas
Winnaar
Land Vlag van Finland Finland
Lied Hard rock hallelujah
Artiest Lordi
Tekst Tomi Putaansuu
Componist Tomi Putaansuu
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten via televoting
Aantal landen 37 (24 in finale)
Debuterend Vlag van Armenië Armenië
Terugtrekkend Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro
Openingsact Fonteini Darra
Intervalact Helena Paparizou
Chronologie
◄ 2005 – 2007 ►

Het Eurovisiesongfestival 2006 werd in Athene, Griekenland gehouden met op 18 mei 2006 de halve finale en op 20 mei de finale. De presentatie was in handen van de zanger Sakis Rouvas (deelnemer voor Griekenland in 2004) en de Grieks-Amerikaanse actrice en presentatrice Maria Menounos. Het evenement vond plaats in de Olympic Indoor Hall in de noordelijke voorstad Marousi.

Winnaar van het festival werd de Finse groep Lordi met het lied Hard rock hallelujah met een score van 292 punten, op dat moment een record.

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Veertien landen mochten zonder voorronde aan de finale deelnemen. Dit betrof Duitsland, Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk als de vier grote Eurovisielanden, die financieel het meest bijdragen aan het Eurovisiesongfestival, aangevuld met de tien landen die in 2005 het best scoorden. Kroatië nam de plaats in van Servië en Montenegro, dat in maart had besloten zich uit het festival terug te trekken. De 23 andere deelnemers moesten het in de halve finale tegen elkaar opnemen. De eerste tien plaatsten zich voor de finale.

België werd vertegenwoordigd door Kate Ryan die met Je t'adore de wedstrijd Eurosong '06 won. Voor Nederland kwam de groep Treble uit, die in het Nationaal Songfestival 2006 met 72% van de stemmen werd gekozen. Geen van beide landen overleefde de halve finale. Bij de deelnemers waren er dit jaar heel wat artiesten die in het verleden al eens deelgenomen hadden. Een daarvan was de Zweedse Carola, die in 1991 nog het festival had gewonnen en nu ook als een van de favorieten werd gezien, samen met de Griekse inzending. Andere vooraf genoemde outsiders voor de overwinning waren de inzending van Bosnië-Herzegovina dat een etnische ballade bracht geschreven door de Serviër en oud-deelnemer Željko Joksimović, het uptemponummer van Oekraïne en het opvallende hardrocknummer met bijhorende act van Finland. De Finse artiesten vielen op doordat ze zich voortdurend als monsters met latexmaskers verkleden, ook buiten het festivalpodium. Opvallend waren de inzendingen van Litouwen en IJsland. Beide nummers staken de draak met het hele festivalgebeuren. Een bekende naam op het festival was de Spaanse groep Las Ketchup die in 2002 nog een Europese hit hadden met The Ketchup Song (Aserejé). Het festival trok ook steeds meest oostwaarts, nu met Armenië ook een van de Kaukasusrepublieken tussen Rusland en Turkije aantrad.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Lordi zorgde voor de eerste Finse overwinning in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival.

Tot verrassing van velen won Finland het Eurovisiesongfestival voor de eerste maal. Het hardrocknummer werd niet als een typisch festivalnummer beschouwd. Velen meenden dat de show met de monsters mee tot de overwinning had geleid. Het nummer werd desondanks populair in heel wat Europese landen. De ballade van de Rus Dima Bilan werd tweede, voor de inzending van Bosnië-Herzegovina. Oud-winnares Carola moest genoegen nemen met de vijfde plaats, na het disconummer van Roemenië. De protestinzending van Litouwen werd zesde en Armenië mocht bij zijn debuut tevreden zijn met een achtste plaats.

Opvallend was dat de tien nummers uit de halve finale bij de eerste dertien zaten. Enkel Roemenië, gastland Griekenland en Kroatië konden zich als rechtstreeks geplaatste in de top 13 plaatsen. De 'grote vier' haalden opnieuw mindere tot slechte scores.

Tijdens de puntentelling bleef het publiek niet onberoerd wanneer bepaalde landen hoge punten toekenden aan hun buurlanden wanneer dit tegen de trend van het scoreverloop inging. Meermaals klonk boegeroep uit het publiek, een trend die zich enkele jaren zou herhalen in het televotingtijdperk van het festival. Tijdens de telling zou Paul de Leeuw voor deining zorgen bij de puntengeving van Nederland. Hij nam er zijn tijd voor en maakte er een onemanshow van waarbij hij onder meer de presentators belachelijk maakte.

Plaats Land Artiest Lied Punten
1 Vlag van Finland Finland Lordi Hard rock hallelujah 292
2 Vlag van Rusland Rusland Dima Bilan Never let you go 248
3 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Hari Mata Hari Lejla 229
4 Vlag van Roemenië Roemenië Mihai Trăistariu Tornerò 172
5 Vlag van Zweden Zweden Carola Invincible 170
6 Vlag van Litouwen Litouwen LT United We are the winners 162
7 Vlag van Oekraïne Oekraïne Tina Karol Show me your love 145
8 Vlag van Armenië Armenië André Without your love 129
9 Vlag van Griekenland Griekenland Anna Vissi Everything 128
10 Vlag van Ierland Ierland Brian Kennedy Every song is a cry for love 93
11 Vlag van Turkije Turkije Sibel Tuzun Süper star 91
12 Vlag van Kroatië Kroatië Severina Moja štikla 56
Vlag van Noord-Macedonië Macedonië Elena Risteska Ninanajna 56
14 Vlag van Duitsland Duitsland Texas Lightning No no never 36
Vlag van Noorwegen Noorwegen Christine Guldbrandsen Alvedansen 36
16 Vlag van Letland Letland Cosmos I hear your heart 30
Vlag van Zwitserland Zwitserland Six4one If we all give a little 30
18 Vlag van Denemarken Denemarken Sidsel Ben Semmane Twist of love 26
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Daz Sampson Teenage life 25
20 Vlag van Moldavië Moldavië Arsenium feat. Natalia Gordienko Loca 22
21 Vlag van Spanje Spanje Las Ketchup Bloody Mary 18
22 Vlag van Frankrijk Frankrijk Virginie Pouchain Il était temps 5
23 Vlag van Israël Israël Eddie Butler Ze hazman 4
24 Vlag van Malta Malta Fabrizio Faniello I do 1

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Vanuit de halve finale plaatsten tien landen zich voor de finale. In deze halve finale werd het duizendste lied ooit op het festival gezongen. Deze eer was weggelegd voor Ierland met Every song is a cry for love.

België werd genoemd als een van de favorieten, vooral door de internationale bekendheid van Kate Ryan, maar strandde op de twaalfde plaats met 69 punten, te weinig voor een finaleplaats. België kreeg van zeventien landen punten. Nederland haalde in de halve finale de twintigste plaats met 22 punten. Treble kreeg van acht landen punten. De slechte score van de dwergstaten Andorra en Monaco leidden er mee toe dat Monaco het na drie pogingen voorlopig zou opgeven op het festival.

Plaats Land Artiest Lied Punten
1 Vlag van Finland Finland Lordi Hard rock hallelujah 292
2 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Hari Mata Hari Lejla 267
3 Vlag van Rusland Rusland Dima Bilan Never let you go 217
4 Vlag van Zweden Zweden Carola Invincible 214
5 Vlag van Litouwen Litouwen LT United We are the winners 163
6 Vlag van Armenië Armenië André Without your love 150
7 Vlag van Oekraïne Oekraïne Tina Karol Show me your love 146
8 Vlag van Turkije Turkije Sibel Tüzün Süper star 91
9 Vlag van Ierland Ierland Brian Kennedy Every song is a cry for love 79
10 Vlag van Noord-Macedonië Macedonië Elena Risteska Ninanajna 76
11 Vlag van Polen Polen Ich Troje Follow my heart 70
12 Vlag van België België Kate Ryan Je t'adore 69
13 Vlag van IJsland IJsland Silvia Night Congratulations 62
14 Vlag van Albanië Albanië Luiz Ejlli Zjarr e ftothë 58
15 Vlag van Cyprus Cyprus Annet Artani Why angels cry 57
16 Vlag van Slovenië Slovenië Anzej Dezan Mr. nobody 49
17 Vlag van Bulgarije Bulgarije Mariana Popova Let me cry 36
18 Vlag van Estland Estland Sandra Oxenryd Through my window 28
19 Vlag van Portugal Portugal Nonstop Coisas de nada 26
20 Vlag van Nederland Nederland Treble Amambanda 22
21 Vlag van Monaco Monaco Séverine Ferrer La coco-dance 14
22 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Polina Smolova Mama 10
23 Vlag van Andorra Andorra Jennifer Sense tu 8

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Griekenland Griekenland Anna Vissi 9 Vlag van Griekenland Griekenland 1980 13
Vlag van Cyprus Cyprus 1982 5
Vlag van Israël Israël Eddie Butler 23 Vlag van Israël Israël 1999 (deel van Eden) 5
Vlag van Litouwen Litouwen Viktoras Diawara (deel van LT United) 6 Vlag van Litouwen Litouwen 2001 (deel van Skamp) 13
Vlag van Malta Malta Fabrizio Faniello 24 Vlag van Malta Malta 2001 9
Vlag van Polen Polen Ich Troje HF 11 Vlag van Polen Polen 2003 7
Vlag van Zweden Zweden Carola 5 Vlag van Zweden Zweden 1983 3
Vlag van Zweden Zweden 1991 1

Wijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Debuterende landen[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben
 Landen die zich niet voor de finale kwalificeerden

Terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van Hongarije Hongarije: na de terugkeer in 2005 bleef Hongarije opnieuw afwezig van het festival, wellicht om financiële redenen.
  • Vlag van Oostenrijk Oostenrijk: de Oostenrijkers trokken zich terug uit protest tegen het puntensysteem. Oostenrijk vond dat de televoting landen met een grote diaspora bevoordeelde.
  • Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro: het land zou aanvankelijk deelnemen, maar tijdens de nationale finale bleek dat de Montenegrijnse juryleden net als het jaar voordien de beste Servische inzending benadeelden ten voordele van een Montenegrijnse inzending. Daarop besloot de Servische omroep van verdere deelname af te zien. Het festival werd wel uitgezonden en het land mocht punten toekennen. Tijdens de puntentelling meldde de puntengeefster dat ze er volgend jaar graag terug waren, maar daags nadien vond een referendum plaats waarbij een meerderheid van de Montenegrijnen zich uitsprak voor afscheiding van Servië. Beide landen zouden in 2007 apart deelnemen aan het festival.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]