Eurovisiesongfestival 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 2009
Gastland Vlag van Rusland Rusland
Locatie Olympic Indoor Arena, Moskou
Omroep Rusland-1
Halve finale 1 12 mei 2009
Halve finale 2 14 mei 2009
Finale 16 mei 2009
Regisseur Andrey Boltenko
Presentatoren
Halve finales Natalia Vodianova en Andrey Malahov
Finale Ivan Oergant en Alsou
Green room Dmitry Shepelev
Winnaar
Land Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lied Fairytale
Artiest Alexander Rybak
Tekst Alexander Rybak
Componist Alexander Rybak
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten, 50% via televoting, 50% via een vakjury
Aantal landen 42 (25 in finale)
Terugkerend Vlag van Slowakije Slowakije
Terugtrekkend Vlag van Georgië Georgië
Vlag van San Marino San Marino
Nul punten
Halve finale 1 Vlag van Tsjechië Tsjechië
Openingsact
Halve finale 1 The Tolmachevy Twins
Halve finale 2 Folk Orchestra
Finale Terem Quartet, Cirque du Soleil en Dima Bilan
Intervalact
Halve finale 1 Alexandrov Ensemble feat. t.A.T.u
Halve finale 2 Igor Moiseyev Ensemble
Finale Fuerza Bruta
Chronologie
◄ 2008 – 2010 ►

Het Eurovisiesongfestival 2009 was de 54ste editie van deze internationale liedjeswedstrijd. Het werd gehouden in de Russische hoofdstad Moskou. De Noor van Wit-Russische afkomst Alexander Rybak werd de overduidelijke winnaar met het nummer Fairytale. Hij won het festival met 387 punten, 78,7% van het maximum mogelijke aantal, en een verbreking van het record van 292 punten dat Lordi tijdens het festival van 2006 haalde.

Nieuwe opzet vanaf 2009[bewerken | brontekst bewerken]

Alexander Rybak na zijn overwinning

In 2009 werden er enkele wijzigingen doorgevoerd. De EBU introduceerde hierin opnieuw een jury. De finale zou een 50/50 puntensysteem krijgen van televoting en professionele jury's. Hiermee wou men het stemmen voor bevriende landen en door bevolkingsgroepen met een grote diaspora indijken, een fenomeen dat in de laatste edities van het festival overduidelijk in de puntentelling aanwezig was. In de jury hadden enkel muziekprofessionals zitting die geen directe relatie met het Eurovisiesongfestival of de deelnemers hadden. De juryleden moesten werkzaam zijn bij radio, tv of in de muziekwereld. De tien liedjes van de vakjury met de hoogste score zouden gewaardeerd worden op de traditionele stemwijze van 1 tot 12 punten. De tien liedjes die via de televote het meeste stemmen kregen, werden op dezelfde manier gewaardeerd. Deze punten werden opgeteld en de top 10 die daaruit kwam zou de nationale uitslag zijn. Bij een gelijke stand gaf de televoting de doorslag.

De opzet van de halve finales werd niet gewijzigd. Net als in 2008 werden er, om de hoeveelheid liedjes te kunnen spreiden, twee halve finales gehouden. In beide halve finales gingen de beste negen van de televoters door naar de finale, aangevuld met een lied dat door de jury gekozen werd. Hier kwam na het festival echter felle kritiek op: zowel in de eerste als in de tweede halve finale vielen de nummers tien (Macedonië voor het tweede jaar op rij en Servië) uit de boot omdat de jury voor lager geklasseerde landen (Finland en Kroatië) koos. Dit zou het laatste festival zijn waar deze procedure gevolgd werd. In 2010 werd het systeem van de finale, met jury en televoting gecombineerd, doorgetrokken naar de halve finales.

De finale telde zodoende 25 landen: Tweemaal 10 landen uit de halve finales, aangevuld met de grote vier landen en het gastland.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

De punten die landen gaven voor de optredens in de halve finales worden tijdens de uitzendingen niet bekendgemaakt. De presentatoren halen uit tien enveloppen de namen van de landen die doorgaan naar de hele finale. Dit jaar gebeurde dit virtueel: alleen op het beeldscherm waren ronddraaiende enveloppen te zien waaruit de namen en vlaggen van de landen kwamen.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de puntentelling in de finale werd een videopresentatie als scorebord gebruikt. Het oproepen van de landen ging via beeldverbinding en de volgorde werd door loting bepaald. Enkel de drie hoogste punten werden door de vertegenwoordigers zelf gegeven. Het scorebord paste zich voortdurend aan aan de puntentelling waarbij het land met het hoogste aantal punten steeds links boven stond.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Patricia Kaas werd met Et s'il fallait le faire achtste namens Frankrijk.

Al na de eerste doorgegeven punten was het duidelijk dat Noorwegen de uitgesproken favoriet was voor de eindoverwinning. Halverwege de puntentelling leidde het land al met bijna 100 punten en na 31 landen had het een onoverbrugbare voorsprong. Uiteindelijk won Alexander Rybak het festival met 387 punten, op dat moment de hoogste score ooit behaald. De strijd om de tweede plaats werd pas bij de laatste puntengeving beslecht. IJsland haalde het net voor Azerbeidzjan. Voor IJsland was het de tweede keer dat in de geschiedenis dat het land met zilver naar huis ging. Azerbeidzjan haalde bij diens tweede deelname ooit reeds het podium. Opvallende noteringen waren ook voor de in België wonende Turkse Hadise die vierde werd en voor de Britse bijdrage, een compositie van Andrew Lloyd Webber die achter de piano zat. De Estse bijdrage in de eigen taal haalde de zesde plaats en werd de hoogste niet-Engelstalige inzending. De bekende Franse zangeres Patricia Kaas werd achtste in de finale. Onderaan eindigden onder meer de Duitse bijdrage met de bekende burleske danseres Dita Von Teese in de act en de Maltese zangeres Chiara die na een eerdere derde en tweede plaats nu helemaal onderin eindigde. Opvallend was de bijdrage van Israël die voor het eerst gedeeltelijk in het Arabisch gezongen werd.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels Alexander Rybak Fairytale 387
2 Vlag van IJsland IJsland Engels Yohanna Is it true 218
3 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels AySel & Arash Always 207
4 Vlag van Turkije Turkije Engels Hadise Düm tek tek 177
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Jade It's my time 173
6 Vlag van Estland Estland Estisch Urban Symphony Rändajad 129
7 Vlag van Griekenland Griekenland Engels Sakis Rouvas This is our night 120
8 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Patricia Kaas Et s'il fallait le faire 107
9 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Bosnisch Regina Bistra voda 106
10 Vlag van Armenië Armenië Armeens en Engels Inga & Anush Jan jan 92
11 Vlag van Rusland Rusland Oekraïens en Russisch Anastasija Prychodko Mamo 91
12 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Svitlana Loboda Be my valentine 76
13 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Niels Brinck Believe again 74
14 Vlag van Moldavië Moldavië Roemeens en Engels Nelly Ciobanu Hora din Moldova 69
15 Vlag van Portugal Portugal Portugees Flor-de-Lis Todas as ruas do amor 57
16 Vlag van Israël Israël Hebreeuws, Arabisch en Engels Noa & Mira Awad There must be another way 53
17 Vlag van Albanië Albanië Engels Kejsi Tola Carry me in your dreams 48
18 Vlag van Kroatië Kroatië Kroatisch Igor Cukrov feat. Andrea Šušnjara Lijepa tena 45
19 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Elena Gheorghe The Balkan girls 40
20 Vlag van Duitsland Duitsland Engels Alex Swings Oscar Sings Miss kiss kiss bang 35
21 Vlag van Zweden Zweden Frans en Engels Malena Ernman La voix 33
22 Vlag van Malta Malta Engels Chiara What if we 31
23 Vlag van Litouwen Litouwen Engels Sasha Son Love 23
24 Vlag van Spanje Spanje Spaans en Engels Soraya Arnelas La noche es para mí 23
25 Vlag van Finland Finland Engels Waldo's People Lose control 22

Eerste halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste halve finale werd gewonnen door IJsland. Turkije volgde op de voet en werd tweede; het brons was weggelegd voor Bosnië en Herzegovina. Finland nam door de jurypunten de plaats van Macedonië in. België eindigde voorlaatste met slechts één punt van Armenië. Enkel Tsjechië deed het nog slechter: het eindigde laatste, zonder punten. Het was van 2004 geleden dat dit nog was gebeurd. Het was voor Tsjechië de tweede laatste plaats terwijl het land nog maar drie jaar meedeed.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van IJsland IJsland Engels Yohanna Is it true 174
2 Vlag van Turkije Turkije Engels en Turks Hadise Düm tek tek 172
3 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Bosnisch Regina Bistra voda 125
4 Vlag van Zweden Zweden Engels en Frans Malena Ernman La voix 105
5 Vlag van Armenië Armenië Engels en Armeens Inga & Anush Jan jan 99
6 Vlag van Malta Malta Engels Chiara What if we 86
7 Vlag van Israël Israël Hebreeuws, Arabisch en Engels Noa & Mira Awad There must be another way 75
8 Vlag van Portugal Portugal Portugees Flor-de-Lis Todas as ruas do amor 70
9 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Elena Gheorghe The Balkan girls 67
10 Vlag van Noord-Macedonië Macedonië Macedonisch Next Time Nešto što ḱe ostane 45
11 Vlag van Montenegro Montenegro Engels Andrea Demirović Just get out of my life 44
12 Vlag van Finland Finland Engels Waldo's People Lose control 42
13 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Engels Petr Elfimov Eyes that never lie 25
14 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Lovebugs The highest heights 15
15 Vlag van Andorra Andorra Catalaans en Engels Susanne Georgi La teva decisió 8
16 Vlag van Bulgarije Bulgarije Engels Krassimir Avramov Illusion 7
17 Vlag van België België Engels Copycat Copycat 1
18 Vlag van Tsjechië Tsjechië Romani en Engels Gipsy.cz Aven Romale 0

Tweede halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Uiteindelijke winnaar Noorwegen won zijn halve finale met ruime voorsprong op Azerbeidzjan. Estland ging lopen met de derde plaats. Kroatië nam als dertiende met de jurypunten de plaats van Servië in. Nederland eindigde 17de en miste de finale. Het kreeg een totaal van 11 punten: een van Denemarken en tien van Albanië. De punten van Spanje dat tijdens deze halve finale moest stemmen, werden door een jury gegeven daar het festival er met vertraging was uitgezonden.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels Alexander Rybak Fairytale 201
2 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels AySel & Arash Always 180
3 Vlag van Estland Estland Estisch Urban Symphony Rändajad 115
4 Vlag van Griekenland Griekenland Engels Sakis Rouvas This is our night 110
5 Vlag van Moldavië Moldavië Roemeens en Engels Nelly Ciobanu Hora din Moldova 106
6 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Svitlana Loboda Be my valentine 80
7 Vlag van Albanië Albanië Engels Kejsi Tola Carry me in your dreams 73
8 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Niels Brinck Believe again 69
9 Vlag van Litouwen Litouwen Engels Sasha Son Love 66
10 Vlag van Servië Servië Servisch Marko Kon & Milaan Cipela 60
11 Vlag van Ierland Ierland Engels Sinéad Mulvey & Black Daisy Et cetera 52
12 Vlag van Polen Polen Engels Lidia Kopania I don't wanna leave 43
13 Vlag van Kroatië Kroatië Kroatisch Igor Cukrov feat. Andrea Šušnjara Lijepa tena 33
14 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Christina Metaxa Firefly 32
15 Vlag van Hongarije Hongarije Engels Zoli Ádok Dance with me 16
16 Vlag van Slovenië Slovenië Engels Quartissimo feat. Martina Love symphony 14
17 Vlag van Nederland Nederland Engels De Toppers Shine 11
18 Vlag van Slowakije Slowakije Slowaaks Kamil Mikulčík & Nela Pocisková Leť tmou 8
19 Vlag van Letland Letland Russisch Intars Busulis Probka 7

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Griekenland Griekenland Sakis Rouvas 7 Vlag van Griekenland Griekenland 2004 3
Vlag van Malta Malta Chiara 22 Vlag van Malta Malta 1998 3
Vlag van Malta Malta 2005 2

Wijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben
 Landen uitgeschakeld in de halve finale
  • Vlag van Slowakije Slowakije: het Centraal-Europese land keerde na een afwezigheid van elf jaar terug op het Eurovisiesongfestival.

Terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van San Marino San Marino: het land kreeg de financiën niet rond voor een deelname in 2009.
  • Vlag van Georgië Georgië: GPB besloot in de zomer van 2008 niet deel te nemen aan het Eurovisiesongfestival in Moskou omdat de politieke relaties tussen Georgië en Rusland door de Oorlog in Zuid-Ossetië uiterst beladen waren. Enkele maanden later werd op aandringen van de EBU besloten om toch een lied af te vaardigen. In een nationale finale werd de groep Stephane & 3G als de Georgische inzending gekozen, met het disconummer We Don't Wanna Put In. De organisatie liet daarop weten dat de tekst, met de dubbelzinnige verwijzing naar de Russische premier Vladimir Poetin, niet strookte met de regel dat een bijdrage geen politieke lading mag hebben. Op het daarop volgende verzoek van de EBU om de tekst aan te passen of een ander lied te kiezen, werd door de Georgische omroep geen gehoor gegeven. Uiteindelijk trok Georgië zich op 11 maart terug.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Eurovision Song Contest 2009.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]