Eurovisiesongfestival 2002

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Eurovisiesongfestival/2002)
Eurovisiesongfestival 2002
A modern fairytale
Eurovision Song Contest Estonia 2002
Gastland Vlag van Estland Estland
Locatie Saku Suurhall, Tallinn
Omroep ETV
Datum 25 mei 2002
Presentator Annely Peebo
Marko Matvere
Winnaar
Land Vlag van Letland Letland
Lied I wanna
Artiest Marie N
Tekst Marija Naumova
Marats Samauskis
Componist Marija Naumova
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten
Aantal landen 24
Terugkerend Vlag van België België
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Finland Finland
Vlag van Macedonië Macedonië
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Terugtrekkend Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Openingsact Dave Benton & Tanel Padar
Intervalact Runo Dance Company
ETV Children Choirs
Chronologie
◄ 2001 – 2003 ►

Het 47ste Eurovisiesongfestival vond plaats op 25 mei 2002 in de Saku Suurhal in Tallinn, Estland. Het programma werd gepresenteerd door Annely Peebo en Marko Matvere. België werd vertegenwoordigd door Sergio & The Ladies. Nederland was niet vertegenwoordigd, omdat er te weinig punten waren behaald het jaar voordien.

De favorieten op voorhand waren de blinde zangeres Corinna May uit Duitsland en het damestrio Afro-Dite uit Zweden. Bij de bookmakers waren de subtoppers gastland Estland, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken, Spanje en Frankrijk. Het programma Operación Triunfo (een soort mix van realityprogramma's als Big Brother en Idols) zou voor de Spaanse inzending zorgen. In een speciale Eurovisie-uitzending kozen de Spanjaarden voor zangeres Rosa met haar liedje Europe's Living A Celebration. In Tallinn bracht Rosa haar nummer bijgestaan door andere deelnemers van Operacíon Triunfo.

De Duitse Corinna May kwam met vijf zangeressen naar Tallinn en met een liedje dat opnieuw geschreven werd door Ralph Siegel en Bernd Meinunger. Om de 'handicap' van Corinna enigszins te maskeren, werd een choreografie bedacht en werd Corinna gekleed in Anastaciastijl, compleet met zonnebril. Ze kon haar zenuwen niet onder controle houden en dit had hoorbaar effect op de vocale kwaliteiten van Corinna. Ook de dames van Afro-Dite met Never let it go konden de vocals niet zuiver op het podium ten gehore brengen en leek het alsof enkel de choreografie de boventoon voerde. Ook de Deense Malene die met een pop-ballad nog tot de outsiders gerekend werd, was zichtbaar nerveus en kon geen zuivere uitvoering van haar nummer geven. Door het falen van de favorieten ontstond er ruimte voor anderen: de uptempo Estse bijdrage van (de Zweedse) Sahlene en de ballades van de Britse Jessica Garlick en van de Franse Sandrine François.

Toen kwamen er twee landen waar het tijdens de puntentelling om zou gaan. De popsong van Ira Losco uit Malta, Seventh wonder en het op Latin geïnspireerde nummer I wanna van Marie N uit Letland. Beide dames brachten hun nummers met een gimmick: tegen het einde van haar nummer blies Ira glittertjes in de camera, terwijl Marie N een show opvoerde met een lesbisch tintje. Zij danste, gekleed in herenkleding, met een van de achtergronddanseressen, maar tegen het einde van het nummer werd zij langzaam uitgekleed door de twee achtergronddansers en sloot Marie N haar optreden af in een avondjurk. De kritiek dat vooral deze show belangrijk zou zijn geweest voor het behalen van de overwinning en niet in de eerste plaats het lied, verdedigde Marie N op een persconferentie als zijnde logisch voor een wedstrijd op televisie wordt uitgezonden.

In eerste instantie mocht Letland niet deelnemen, maar door de afzegging van Portugal kwam er plots een extra startplek vrij. Het toewijzen van deze startplek ging echter niet zonder slag of stoot: Nederland en Letland waren in 2001 allebei op exact 16 punten en een daarmee een gedeelde 18e plaats terechtgekomen, beide dus één plek achter de Portugese kandidaat die 17e was geworden. De vrijgekomen startpositie voor 2002 werd aan Letland toegewezen, aangezien dit land in 2001 twee keer een 8 scoorde, terwijl Nederland bij geen enkele jury hoger uitkwam dan een 6. Dit leidde tot Nederlandse verontwaardiging, aangezien Nederland van vier landen punten had gekregen en Letland maar van twee: de Baltische buren Estland en Litouwen. Echter, de Nederlandse protestgeluiden kregen bij de EBU geen luisterend oor en Letland trok met Marie N naar Tallinn.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de puntentelling werd weer een videopresentatie gebruikt. Het oproepen van de landen ging op volgorde van deelname via beeldverbinding. Het geven van de punten gebeurde volgorde van laag naar hoog. Een van de presentatoren herhaalde het land en de punten in de taal (Frans of Engels) waarin ze gegeven werden en daarna herhaalde de andere presentator beide gegevens in de andere taal.

De gegeven punten werden zichtbaar gemaakt door deze achter de landnaam te plaatsen, vóór de totaalscore van het land. Tussen de jury's door werd de tussenstand zichtbaar door het scorebord in volgorde van punten neer te zetten. Bij het geven van de punten stonden de landen echter weer in volgorde van optreden.

Nadat iedereen gewend was dat Malta en Letland bijna altijd wel punten kregen tijdens de puntentelling, stond niemand meer te kijken van het verloop van de telling. Favorieten Zweden en Duitsland stelden enorm teleur, en het gevecht om plaats drie bleef onbeslist tussen Estland en het Verenigd Koninkrijk. Letland en Malta liepen enorm uit op de rest. Nog voordat de laatste 12 punten zouden worden vergeven, was er een gelijke stand: 164 punten voor beide koplopers. Maar bijna niemand twijfelde meer aan een Letse overwinning, omdat die laatste 12 punten namelijk uit buurland Litouwen zouden komen. Enkele landen, waaronder België, meldden meteen na het festival dat ze een onderzoek zouden doen naar de manier van puntentelling en eventueel een aanpassing zouden voorstellen. Reden hiervoor was dat er door sommige landen strategisch gestemd zou zijn, door hoge punten onderling te verdelen.

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Cyprus Cyprus Constantinos Christoforou met One 6 Vlag van Cyprus Cyprus 1996 9

De Zweedse Sahlene die nu voor Estland aantrad was al eens backing vocal voor Zweden in '99 en Malta in '00. Kenny Lübcke (ESF '92) was backing vocal voor de Deense kandidaat. Twee van Sergio's Ladies waren al backing voor Nederland in '96. Corinna May won de Duitse finale in '99 maar werd gediskwalificeerd omdat haar lied al was uitgebracht.

In Griekenland strandden Kostas Bigalis (ESF '94) en Elina Konstantopoulou in de nationale finale. Goran Karan zong twee jaar eerder nog voor Kroatië, nu werd hij tweede bij Dora. Ivo Linna (ESF '96) werd laatste in Estland. Bekende namen in Zweden met Friends die een jaar eerder nog vijfde werden, Kikki, Bettan & Lotta een verzameling van oudgedienden Kikki Danielsson, Elisabeth Andreassen en Lotta Engberg die samen voor zeven eurovisiebijdragen gezorgd hadden, Jan Johansen werd 3de in '95. In Denemarken zong Helge Engelbrecht van Bandjo (ESF '87) nu in de groep Neighbours die 2de werden. Kati Karney van de groep Mekado (Duitsland '94) probeerde het nu in Bosnië. In Duitsland werd Joy Fleming (ESF '75) net als een jaar ervoor tweede, Ireen Sheer (ESF '74, '78, '85) was 7de. Regina die in '96 voor Slovenië zong bleef nu in de halve finale steken.

Ansichtkaarten[bewerken | brontekst bewerken]

Het thema geïmplementeerd voor de wedstrijd van dit jaar was 'een modern sprookje', die in de ansichtkaarten uitgezonden tussen de liedjes, die klassieke sprookjes eindigen met Estse situaties toonde duidelijk was.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Letland Letland Engels Marie N I wanna 176
2 Vlag van Malta Malta Engels Ira Losco Seventh wonder 164
3 Vlag van Estland Estland Engels Sahlene Runaway 111
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Jessica Garlick Come back 111
5 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Sandrine François Il faut du temps (je me battrai pour ça) 104
6 Vlag van Cyprus Cyprus Engels One Gimme 85
7 Vlag van Spanje Spanje Spaans Rosa Europe's living a celebration 81
8 Vlag van Zweden Zweden Engels Afro-Dite Never let it go 72
9 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Monica Anghel & Marcel Pavel Tell me why 71
10 Vlag van Rusland Rusland Engels Prime Minister Northern girl 55
11 Vlag van Kroatië Kroatië Engels Vesna Pisarović Everything I want 44
12 Vlag van Israël Israël Hebreeuws en Engels Sarit Hadad Light a candle (nadlik beyachad ner) 37
13 Vlag van België België Engels Sergio & The Ladies Sister 33
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Servisch en Engels Maja Tatić Fairytales about love 33
Vlag van Slovenië Slovenië Sloveens Sestre Samo ljubezen 33
16 Vlag van Turkije Turkije Turks en Engels Buket Bengisu & Grup Safir Leylaklar soldu kalbimde 29
17 Vlag van Griekenland Griekenland Engels Michalis Rakintzis S.A.G.A.P.O. 27
18 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Manuel Ortega Say a word 26
19 Vlag van Macedonië Macedonië Engels Karolina Od nas zavisi 25
20 Vlag van Finland Finland Engels Laura Addicted to you 24
21 Vlag van Duitsland Duitsland Engels Corinna May I can't live without music 17
22 Vlag van Zwitserland Zwitserland Frans Francine Jordi Dans le jardin de mon âme 15
23 Vlag van Litouwen Litouwen Engels Aivaras Happy you 12
24 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Malene Tell me who you are 7

Puntentabel[bewerken | brontekst bewerken]

  CY VK AT GR ES HR RU EE MK IL CH SE FI DK BA BE FR DE TR MT RO SI LV LT
Cyprus   3 0 12 3 10 6 4 0 0 0 1 4 0 0 3 0 0 0 12 8 4 8 4
Verenigd Koninkrijk 0   12 7 0 0 0 6 4 5 6 2 8 6 7 6 1 8 2 10 0 8 5 8
Oostenrijk 1 0   0 0 0 1 0 0 0 7 0 0 0 0 5 0 0 12 0 0 0 0 0
Griekenland 12 0 0   0 1 8 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 6 0 0 0
Spanje 7 2 0 4   6 0 0 0 6 12 7 0 0 6 12 12 7 0 0 0 0 0 0
Kroatië 6 0 6 5 0   0 0 5 0 5 0 0 0 2 0 0 3 0 0 0 12 0 0
Rusland 5 0 0 2 0 0   10 0 1 0 0 3 0 0 0 0 0 0 8 10 0 10 6
Estland 0 7 3 0 0 5 3   6 2 0 12 10 8 10 4 0 4 8 2 2 6 12 7
Macedonië 3 0 0 0 0 4 0 0   0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 5 12 0 0 0
Israël 0 5 0 0 0 0 0 0 0   1 0 5 1 0 2 10 5 0 0 5 0 3 0
Zwitserland 0 0 5 0 0 0 0 0 0 0   0 0 0 0 0 3 2 0 0 3 1 1 0
Zweden 0 1 4 1 0 0 0 8 0 3 0   7 10 12 1 0 0 4 0 0 7 4 10
Finland 2 0 0 0 0 0 0 5 1 0 0 10   3 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Denemarken 0 0 0 0 0 0 0 0 0 4 0 0 0   0 0 0 0 1 1 0 0 0 1
Bosnië en Herzegovina 0 0 7 0 3 7 0 0 3 0 0 6 0 2   0 0 0 0 3 0 2 0 0
België 0 4 0 0 1 0 7 0 0 0 0 3 0 4 0   2 0 10 0 0 0 0 2
Frankrijk 0 10 0 3 8 0 0 3 0 7 10 8 12 5 8 10   6 0 0 4 3 2 5
Duitsland 0 0 1 0 2 0 2 1 0 0 3 0 0 0 0 0 0   3 4 1 0 0 0
Turkije 0 0 0 0 4 3 0 0 8 0 0 0 0 0 0 0 7 0   0 7 0 0 0
Malta 10 12 8 6 10 12 5 7 10 10 4 4 2 12 4 7 6 10 5   0 10 7 3
Roemenië 8 0 0 8 5 0 12 0 12 8 0 0 0 0 0 0 4 1 7 6   0 0 0
Slovenië 0 6 2 0 7 8 0 0 2 0 2 0 0 0 1 0 5 0 0 0 0   0 0
Letland 4 8 10 10 12 2 10 12 7 12 8 5 6 7 5 8 8 12 6 7 0 5   12
Litouwen 0 0 0 0 0 0 4 8 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 6  
De tabel is geordend naar volgorde van optreden.

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen
  • Vlag van België België: na een jaar afwezigheid mochten de Belgen opnieuw deelnemen.
  • Vlag van Cyprus Cyprus: na de 21ste positie te hebben bereikt in 2000, moesten de Cyprioten een jaar bankzitten. In 2002 waren ze wel weer van de partij.
  • Vlag van Finland Finland: Nina Åström werd gedeeld 18de in 2000, niet genoeg om er in 2001 opnieuw bij te mogen zijn. Een jaar later was Finland wel weer present.
  • Vlag van Macedonië Macedonië: de Macedoniërs haalden twee jaar eerder de 15de plaats, niet genoeg om een jaar bankzitten te vermijden.
  • Vlag van Oostenrijk Oostenrijk: de 14de plaats in 2000 was niet genoeg om in 2001 opnieuw te mogen deelnemen. In 2002 waren de Oostenrijkers wel weer van de partij.
  • Vlag van Roemenië Roemenië: de Roemenen werden 17de in 2000, waardoor ze een jaar verplicht moesten thuisblijven.
  • Vlag van Zwitserland Zwitserland: Jane Bogaert werd in 2000 20ste. De Zwitsers moesten verplicht toekijken in 2001, maar waren een jaar later wel weer aanwezig.

Terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van Portugal Portugal: de Portugezen mochten nog net deelnemen, maar besloten na de slechte prestaties van de afgelopen jaren een jaar thuis te blijven, waardoor Letland alsnog kon deelnemen, en won.

Verplicht terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van Ierland Ierland: Gary O'Shaughnessy werd in 2001 21ste, waardoor Ierland moest thuisblijven in 2002.
  • Vlag van IJsland IJsland: Two Tricky werd een jaar eerder laatste, waardoor de IJslanders een jaartje moesten overslaan.
  • Vlag van Nederland Nederland: Michelle werd in 2001 18de. Nederland moest hierdoor in 2002 verplicht bankzitten.
  • Vlag van Noorwegen Noorwegen: Haldor Lægreid zorgde voor een gedeelde laatste plaats in 2001, waardoor Noorwegen er dit jaar niet bij mocht zijn.
  • Vlag van Polen Polen: Piasek werd het jaar voordien 20ste. Polen bleef dan ook verplicht een jaartje thuis.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]