Deense Volkskerk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Deense Volkskerk
Kerkje in Holte
Indeling
Hoofdstroming Protestantisme
Richting Lutheranisme
Voortgekomen uit afsplitsing van de Rooms-Katholieke Kerk in 1536
Afsplitsingen Evangelisch-Lutherse Kerk van IJsland; Kerk van de Faeröereilanden
Aard
Locatie Denemarken
Aantal leden 4.276.271 (1 januari 2023)
Karakter gematigd orthodox (meerderheid)
Leider Frederik X
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Deense Volkskerk (Folkekirken) is de staatskerk van Denemarken, met de koning of koningin van Denemarken aan het hoofd. Het is een Evangelisch-Lutherse kerk.

De Deense staatskerk is met afstand het grootste kerkgenootschap van Denemarken en Groenland. Op 1 januari 2005 was circa 83% van de bevolking van Denemarken (ruim 4,5 miljoen mensen) lid van de kerk; in 2023 was dit nog 72%.[1][2] Aanvankelijk maakte de Volkskerk op de Faeröereilanden ook deel uit van de Deense Volkskerk, maar in 2007 is deze verzelfstandigd. Het aantal kerkleden neemt jaarlijks af. In 2012 bereikte het aantal kerkverlaters een record van bijna 24.000 leden. Dit hoge aantal is te verklaren door de discussie over het trouwen van homoseksuelen door de kerk. In 2014 was het aantal kerkverlaters met circa 9.500 leden weer op het niveau van 2008.[3] In de hoofdstad Kopenhagen was 54,4% van de bevolking lid van de Folkekirke.

Indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De Deense Volkskerk telt elf bisdommen (stift, meervoud stifter), inclusief een Groenlands bisdom. In Denemarken telt de kerk 104 dekenaten en 2.123 Sogns (parochies).[4] Het Faeröer-bisdom werd in 2008 zelfstandig.

De parochies worden bestuurd door een parochieraad die voor een termijn van vier jaar wordt gekozen.

Doctrine[bewerken | brontekst bewerken]

De Bijbel die tijdens de kerkdienst wordt gebruikt is een herziening die dateert uit 1992. De koningin, als hoofd van de kerk, gaf opdracht tot de herziening. Het liedboek dat wordt gebruikt verscheen in 2003.

De doctrine van de Deense Volkskerk is gebaseerd op de drie oecumenische geloofsbelijdenissen en de Luthersebelijdenisgeschriften:

Binnen de Deense Volkskerk zijn een aantal stromingen waarneembaar (Kerkelijke verenigingen), waarvan de belangrijkste zijn: een liberale of gematigde stroming, een piëtistische stroming (Indre Mission[5]) en een existentialistische stroming (Tidehverv) die zich baseert op het gedachtegoed van Søren Kierkegaard.

Liturgie[bewerken | brontekst bewerken]

De Deense Volkskerk is een liturgisch kerkgenootschap, wat wil zeggen dat tijdens de eredienst de liturgische handelingen een voorname plaats innemen. Tijdens de kerkdienst zijn er drie lezingen: één uit het Oude Testament, één uit een epistel (of een ander boek uit het Nieuwe Testament behalve het Evangelie) en één uit het Evangelie. De preek, die volgt op de lezingen, neemt een centrale plaats in. Na de preek volgt vrijwel altijd de eucharistieviering. Er bestaat een speciaal avondmaalsformulier, maar voorgangers zijn vrij om een ander formulier te gebruiken.

De Deense Volkskerk kent twee sacramenten, de doop en de eucharistie (Avondmaal). In het verleden werd er van de gelovigen verlangd om te biechten (individueel of door middel van een schuldbelijdenis door de parochiegemeenschap) alvorens aan het avondmaal deel te nemen. Naast Doop en Avondmaal kent men ook andere zichtbare handelingen waarvoor speciale liturgieën bestaan: vormsel, huwelijk, de inzegening van een burgerlijk huwelijk en een kerkelijke uitvaart.

Een zogenaamde nooddoop mag worden uitgevoerd door iedere christen.

Gelijkwaardigheid[bewerken | brontekst bewerken]

Lidmaatschap van de Volkskerk[6][2]
jaar %
1990 89,3%
2000 85,1%
2005 83,3%
2010 80,9%
2015 77,8%
2016 76,9%
2017 75,9%
2018 75,3%
2019 74,7%
2020 74,3%
2021 73,8%
2022 73,2%
2023 72,1%
  • Vrouwelijke geestelijken. Het priesterambt is in 1948 opengesteld voor vrouwen, hoewel er geestelijken zijn die dit in strijd vinden met de Bijbel. In 1995 werd de eerste vrouwelijke bisschop gewijd.
  • Inzegenen van homorelaties. Het inzegenen van homorelaties ligt erg gevoelig. Sinds 1989 bestaat er in Denemarken het geregistreerd partnerschap voor homoseksuelen, waarna de kerk in 1993 een onderzoekscommissie instelde. In 1997 werd een compromis bereikt: het huwelijk was een instelling van Godswege voor man en vrouw, maar dit houdt niet in dat homorelaties niet zouden kunnen worden ingezegend door een geestelijke. Overigens wil dit niet zeggen dat priesters verplicht zijn om een homorelatie in te zegenen, de gewetensvrijheid blijft gewaarborgd. Ongeveer dertig procent van de geestelijkheid weigert om homorelaties in te zegenen.
  • Inzegenen van homohuwelijken. Vanaf 15 juni 2012 is het mogelijk dat twee mensen van hetzelfde geslacht met elkaar trouwen, zowel in de kerk als in het gemeentehuis. Tegelijkertijd met deze wet werd unaniem het wetsvoorstel aangenomen dat een priester het trouwen van homoseksuelen moet kunnen weigeren. Zestig procent van de geestelijkheid is tegen het inzegenen van een homohuwelijk.
  • Inzegenen van huwelijken waarvan een of allebei de partners gescheiden is/zijn. Hier bestaat onder kerkleden weinig bezwaar tegen, hoewel er priesters zijn die zich ertegen verzetten.

Ministerie[bewerken | brontekst bewerken]

Folkekirken heeft in de regering een eigen ministerie, het Kirkeministeriet. Ieder geboren kind wordt in de lokale kerk ingeschreven in het geboorteregister. Ook wordt het kind lid van de Volkskerk, tenzij men aangeeft dit niet te wensen. Ieder lid van de Volkskerk betaalt automatisch ook kerkbelasting (Kirkeskat). De hoogte ervan is afhankelijk van de gemeente waar men woont en het belastbaar inkomen. Anno 2023 gaat het volgens het ministerie gemiddeld om ongeveer 0,87% van het belastbaar inkomen.[7]

Bekende leden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Kaj Munk (1898 - 1944). Dominee, toneelschrijver. Moest zijn ageren tegen het nazisme met de dood bekopen.

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Kirkestatistik. web.archive.org (15 februari 2006). Gearchiveerd op 15 februari 2006. Geraadpleegd op 14 juni 2023.
  2. a b (da) Medlemstal. fkuv.dk. Gearchiveerd op 14 juni 2023. Geraadpleegd op 14 juni 2023.
  3. (da) Vincents, Claus, Færre melder sig ud af folkekirken. Kristeligt Dagblad (26 februari 2015). Gearchiveerd op 14 juni 2023. Geraadpleegd op 14 juni 2023.
  4. Folkekirken. web.archive.org (21 februari 2014). Gearchiveerd op 21 februari 2014. Geraadpleegd op 14 juni 2023.
  5. "Innerlijke Missie"
  6. Folkekirkens medlemstal. web.archive.org (10 april 2020). Gearchiveerd op 10 april 2020. Geraadpleegd op 14 juni 2023.
  7. (da) Pdf-document Kerkbelasting 2023. Gearchiveerd op 14 juni 2023.
Zie de categorie Church of Denmark van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.