Ex aequo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ex aequo is een Latijnse uitdrukking die betekent van hetzelfde. Deze uitdrukking wordt in het Nederlands ook wel als zodanig gebruikt, voornamelijk bij prijsuitreikingen. Grammaticaal gezien bestaat de uitdrukking uit het voorzetsel ex en de ablatief van aequus (vrouwelijk: aequa, onzijdig: aequum). Het Latijnse ex betekent hier van en aequus betekent gelijk.

De uitdrukking wordt gebruikt wanneer in verkiezingen of sport- en spel-situaties twee deelnemers of deelnemersgroepen op gelijke hoogte eindigen.

Ex aequo is niet hetzelfde als gelijkspel: bij ex aequo winnen twee personen of groepen dezelfde prijs, de hoogste van de twee prijzen waarom gespeeld werd. Bij gelijkspel eindigt een wedstrijd onbeslist; bij bijvoorbeeld voetbal en schaken krijgen de deelnemers bij gelijkspel minder punten dan bij winst. Bij een fotofinish is het tegenwoordig onwaarschijnlijk dat twee deelnemers precies gelijk eindigen. Er is altijd wel een miniem verschil. Anders is dat als de wedstrijd om een aantal punten gaat.

Bij sommige wedstrijden, zoals bijvoorbeeld bij een quiz, wordt, wanneer twee deelnemers evenveel vragen goed hebben beantwoord, om ex aequo te voorkomen, nog een extra vraag gesteld waarop een nauwkeurig antwoord vrijwel onmogelijk is. Er wordt bijvoorbeeld gevraagd naar het aantal knikkers in een vaas. De deelnemer, die het juiste aantal het dichtst benadert, is dan de winnaar.

Enkele voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]