FC Dornbirn 1913
| FC Dornbirn 1913 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Stadion van Dornbirn
| ||||||
| Naam | Fußball Club Dornbirn 1913 | |||||
| Bijnaam | Rothosen | |||||
| Opgericht | 12 maart 1913 | |||||
| Stadion | Birkenwiese Dornbirn | |||||
| Capaciteit | 3 000 | |||||
| Voorzitter |  Hubert Domig
| |||||
| Sportief directeur |  Eric Orie
| |||||
| Trainer | Thomas Janeschitz
| |||||
| Competitie | 2. Liga | |||||
| ||||||
| ||||||
FC Dornbirn 1913 is een Oostenrijkse voetbalclub uit Dornbirn, een gemeente in de deelstaat Vorarlberg. De vereniging werd opgericht in het jaar 1913 en speelde langere tijd profvoetbal in Oostenrijk. De rood-witten spelen de thuiswedstrijden in het stadion Birkenwiese.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De club werd in 1913 opgericht en had rood-wit-zwart als clubkleuren, dit werd later in rood-wit veranderd.
In 1929/30 nam de club voor het eerst deel aan de Landesliga Vorarlberg, de hoogst mogelijke klasse voor een club uit een deelstaat in die tijd. De clubs uit Lustenau (FC Lustenau 07 en FA Turnerbund) beheersten de competitie en Dornbirn streed met FC Bregenz meestal voor de derde plaats. In 1935 werd de club voor het eerst tweede. In 1955 werd de club voor het eerst kampioen van de Arlbergliga en een soort tweede klasse en plaatste zich zo voor de eindronde om te promoveren. Nadat Austria Klagenfurt werd verslagen was ESV Austria Graz te sterk voor de club.
In 1960 werd de club opnieuw kampioen van de Arlbergliga en plaatste zich weer voor de eindronde. In de eerste ronde werd Salzburger AK 1914 met 1-0 en 7-1 verslagen en in de finale was Kremser SC de tegenstander. Dit keer was het moeilijker maar Dornbirn won toch met 4-2 en 2-3 door een beter doelsaldo. In de hoogste klasse had de club het echter moeilijk en werd laatste met tien punten achterstand op de andere degradanten Austria Salzburg en Wacker Wien. Bij de terugkeer in de tweede klasse moest de club de titel aan Austria Salzburg laten met slechts één puntje achterstand. Het volgende seizoen werd de club dan weer met voorsprong kampioen. Bij de tweede poging in de hoogste klasse behaalde Dornbirn drie puntjes meer maar werd evenzeer laatste. De volgende drie seizoenen in de Regionalliga West, toen nog tweede klasse, eindigde de club in de middenmoot. In 1965 ging de club een samenwerking aan met Austria Lustenau en onder de naam SVg Lustenau/Dornbirn werd de tweede plaats bereik. Dornbirn was zelf ook nog actief dat jaar en na dit seizoen werd de samenwerking stopgezet. In 1967/68 werd Dornbirn derde maar had wel elf punten achterstand op kampioen SV Wattens. Het volgende seizoen werd de club opnieuw kampioen, dit keer met dertien punten voorsprong op vicekampioen SK Bischofshofen.
Ook de derde poging in de hoogste klasse was een maat voor niets, Dornbirn werd laatste met 17 punten. Na enkele mindere seizoenen werd de club vicekampioen in 1973 met twee punten achterstand op Rätia Bludenz. In het volgende seizoen werd de club opnieuw kampioen maar door een herstructurering van de competitie, kon de club niet promoveren. Er degradeerden zeven clubs uit de hoogste klasse terwijl van de drie Regionalliga’s van 14 clubs slechts één tweede klasse overbleef met veertien clubs. In het eerste seizoen van de 2. Bundesliga werd Dornbirn vijfde. Ook de volgende seizoenen eindigde de club behoorlijk maar in 1979 eindigde de club op een degradatieplaats. Hierop vormde de club een speelverbond met SC Schwarz-Weiß Bregenz en speelde onder de naam IG Bregenz/Dornbirn. Na twee seizoenen degradeerde de club en kon na één seizoen weer promoveren. Bij de terugkeer werd de club vierde met één punt achterstand op Badener AC. Ook het volgende seizoen werd de club vierde. In 1984/85 werd de clubs achtste maar door een nieuwe herstructurering van de competitie degradeerde de club. Ironisch genoeg speelde de club het volgende seizoen toch in de tweede klasse. Dit kwam doordat het reserveteam promoveerde naar de tweede klasse. In 1987 degradeerde de club dan opnieuw en na dit seizoen werd de samenwerking tussen beide clubs opgezegd en werden Dornbirn en Bregenz opnieuw onafhankelijk.
Dornbirn promoveerde meteen terug naar de tweede klasse maar werd daar laatste speelde lange tijd in lagere reeksen tot de club in 2009 opnieuw kon promoveren. Na een jaar moest men opnieuw weer afscheid nemen van het profvoetbal. Het verkeerde daarna voor negen seizoenen in de Regionalliga West. Men had lange tijd niet meer de ambitie om terug te keren naar de profs. Dit veranderde toen in het seizoen 2018/19 de nieuwgevormde 2. Liga van start ging als tweede voetbalniveau, een semi-profcompetitie als springplank tussen de Regionalliga en de Bundesliga. In het seizoen 2018/19 werd men weer eens kampioen in de Regionalliga West, waardoor men promoveerde naar de 2. Liga en weer uitkomt op het tweede voetbalniveau.
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
- Kampioen Regionalliga West
- 2009, 2019
- Kampioen Vorarlberg
- 1955, 1960, 1963, 1970, 1974, 1975, 1983, 1985, 1988, 1997, 2004
- Beker Vorarlberg
- Winnaar: 1933, 1937, 1952, 1959, 1982 en 1981 als IG Dornbirn/Bregenz
- Finalist: 1949, 1958, 1997
Eindklasseringen (grafisch) vanaf 1950[bewerken | brontekst bewerken]
- Bundesliga
- 2. Liga
- Regionalliga
- Landesliga
De 2. Liga stond tot en met 2018 als Erste Liga bekend.
Bekende (oud-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]
Tot op heden[1] is Friedrich Rafreider de speler van FC Dornbirn met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam in totaal 14 keer uit voor het Oostenrijkse nationale elftal.
| Naam | Van | Tot | Totaal | Nationaal elftal |
|---|---|---|---|---|
| Friedrich Rafreider | 27.05.1961 | 09.06.1963 | 14 | Oostenrijk
|
Bekende (oud-)trainers[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 
Bronnen, noten en/of referenties
|