Filibert II van Savoye

Filibert II van Savoye (Pont-d'Ain, 10 april 1480 — aldaar, 10 september 1504), ook Filibert de Schone genoemd, was de zoon van Filips II van Savoye en Margaretha van Bourbon.

Filibert was hertog van Savoye en prins van Piëmont van 1497 tot 1504. Hij was de tweede echtgenoot van Margaretha van Oostenrijk en een neef van Karel VIII van Frankrijk. Zijn zuster Louise van Savoye was de moeder van koning Frans I.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Filibert huwde op 12 mei 1496 met de toen twaalfjarige Yolande Louise van Savoye (1487-1499), de enige dochter van Karel I van Savoye en Bianca van Monferrato. Op 28 november 1501 huwde Filibert met Margaretha, die hij eerder aan het Franse hof had leren kennen. Margaretha was een dochter van zijn volle nicht Maria van Bourgondië. De bruiloft werd in het Klooster van Romainmôtier gehouden. Hij bemoeide zich niet met de staatszaken maar bracht zijn tijd door met de jacht en toernooien. Margaretha hield zich bezig met de bestuurszaken. Amper drie jaar na zijn huwelijk overleed hij. Filibert stierf na een jachtpartij op een hete dag, toen hij te overvloedig ijskoud bronwater had gedronken. Margaretha was ontroostbaar en nam zich toen voor de weduwekap tot het eind van haar dagen te dragen en verwoordde haar rouwgevoelens in Franstalige gedichten.

Zij liet de Nicolaas van Tolentijnkerk, deel van het Koninklijk klooster van Brou, optrekken in het Franse Brou, een buitenwijk van Bourg-en-Bresse, als herinnering aan haar echtgenoot, die er samen met haar en zijn moeder is begraven.

Zijn halfbroer Karel III van Savoye volgde hem op.