Finale UEFA Champions League 2000

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Finale UEFA Champions League
Finale UEFA Champions League 2000
Competitie UEFA Champions League 1999–00
Datum 24 mei 2000
Stadion Stade de France
Locatie Saint-Denis, Frankrijk
Scheidsrechter Stefano Braschi (Italië)
Toeschouwers 80.000
Man van de wedstrijd Steve McManaman
(Real Madrid)
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Champions Leaguefinale van het seizoen 1999/00 is de achtste finale in de geschiedenis van de Champions League. De wedstrijd vond plaats op 24 mei 2000 in het Stade de France in Saint-Denis. Er stonden met Real Madrid en Valencia CF twee Spaanse clubs in de finale. In de Champions League of Europacup I was het nog nooit voorgevallen dat er twee clubs uit hetzelfde land het in de finale tegen elkaar opnamen.

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Met twee clubs uit de Primera División was er natuurlijk een rijke voorgeschiedenis. Real Madrid was op basis van die geschiedenis de grote favoriet. De Madrilenen waren in eigen land al 27 keer kampioen geworden, Valencia vier keer. Ook in Europa waren de Koninklijken telkens beter voor de dag gekomen. Real had zes keer de Europacup I en één keer de Champions League gewonnen. Valencia had de belangrijkste Europese beker daarentegen nog nooit veroverd.

Voor Santiago Cañizares, doelman van Valencia, was het een bijzondere wedstrijd. Hij speelde enkele jaren eerder nog voor Real Madrid. Zijn collega aan de overzijde, de 19-jarige Iker Casillas, was dan weer de jongste doelman ooit in een Champions Leaguefinale.

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

Real Madrid won de Champions League voor de tweede keer in drie jaar en nam zo zijn plaats aan de Europese top terug in. Doelpuntenmaker Steve McManaman werd door de gewonnen finale de eerste Engelsman die de Champions League met een buitenlandse club won. Hij werd achteraf uitgeroepen tot "Man van de Match". Voor trainer Vicente Del Bosque was het zijn eerste trofee. Hij had tijdens het seizoen 1999/00 de ontslagen John Toshack opgevolgd. Later zou Del Bosque onder meer nog Europees en wereldkampioen worden met Spanje.

Het Spaans voetbal deed het eind jaren 90 uitstekend met clubs als Real en Valencia. Vooral de opmars van Valencia was opmerkelijk. De club was in 1985 gedegradeerd en verkeerde toen in financiële problemen. Toch wist de club in geen tijd op het hoogste niveau terug te keren. Valencia werd in 2002 en 2004 landskampioen en haalde zowel in 2000 als in 2001 de finale van de Champions League. Deze opmerkelijke prestatie werd nadien niet meer geëvenaard en dat zorgde voor wantrouwen. De media begonnen de prestaties te linken aan dopinggebruik. De Spaanse dopingdokter Eufemiano Fuentes bekende in 2006 in een artikel van Le Monde dat hij had samengewerkt met Spaanse topclubs als Real Madrid, Valencia, FC Barcelona en Real Betis.[1]

Wedstrijddetails[bewerken | brontekst bewerken]


24 mei 2000
20:45 (UTC+2)
Real Madrid Vlag van Spanje 3 – 0 Vlag van Spanje Valencia Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 78.759
Scheidsrechter: Stefano Braschi (Italië)
Morientes Goal 39'
McManaman Goal 67'
Raúl Goal 75'
Real Madrid
Valencia
Real Madrid:
GK 27 Vlag van Spanje Iker Casillas
RB 2 Vlag van Spanje Michel Salgado Kreeg geel 36' 84'
CB 18 Vlag van Spanje Aitor Karanka
CB 15 Vlag van Spanje Iván Helguera
CB 12 Vlag van Spanje Iván Campo
LB 3 Vlag van Brazilië Roberto Carlos Kreeg geel 58'
CM 6 Vlag van Argentinië Fernando Redondo Aanvoerder
CM 8 Vlag van Engeland Steve McManaman
AM 7 Vlag van Spanje Raúl
CF 9 Vlag van Spanje Fernando Morientes 71'
CF 19 Vlag van Frankrijk Nicolas Anelka 79'
Wisselspelers:
GK 1 Vlag van Duitsland Bodo Illgner
DF 4 Vlag van Spanje Fernando Hierro 84'
DF 5 Vlag van Spanje Manuel Sanchís 79'
MF 11 Vlag van Brazilië Sávio 71'
MF 21 Vlag van Kameroen Geremi
MF 22 Vlag van Frankrijk Christian Karembeu
FW 20 Vlag van Bosnië en Herzegovina Elvir Baljić
Coach:
Vlag van Spanje Vicente Del Bosque
Valencia:
GK 1 Vlag van Spanje Santiago Cañizares Kreeg geel 62'
RB 20 Vlag van Frankrijk Jocelyn Angloma
CB 5 Vlag van Joegoslavië Miroslav Đukić
CB 2 Vlag van Argentinië Mauricio Pellegrino Kreeg geel 90+2'
LB 31 Vlag van Spanje Gerardo Kreeg geel 37' 68'
RM 6 Vlag van Spanje Gaizka Mendieta Aanvoerder
DM 8 Vlag van Spanje Javier Farinós Kreeg geel 82'
AM 14 Vlag van Spanje Gerard
LM 18 Vlag van Argentinië Kily González
CF 10 Vlag van Spanje Miguel Ángel Angulo
CF 7 Vlag van Argentinië Claudio López
Wisselspelers:
GK 13 Vlag van Spanje Jorge Bartual
DF 16 Vlag van Frankrijk Alain Roche
MF 23 Vlag van Spanje David Albelda
MF 9 Vlag van Spanje Óscar García
MF 21 Vlag van Spanje Luis Milla
FW 11 Vlag van Roemenië Adrian Ilie 68'
FW 17 Vlag van Spanje Juan Sánchez
Coach:
Vlag van Argentinië Héctor Cúper

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]