Finale UEFA Champions League 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Finale UEFA Champions League
Finale UEFA Champions League 2006
Competitie UEFA Champions League 2005–06
Datum 17 mei 2006
Stadion Stade de France
Locatie Saint-Denis, Frankrijk
Scheidsrechter Terje Hauge (Noorwegen)
Toeschouwers 79.610
Man van de wedstrijd Samuel Eto'o (Barcelona)
Weer Lichtbewolkt
15 °C
33% luchtvochtigheid[1]
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Champions Leaguefinale van het seizoen 2005/06 is de veertiende finale in de geschiedenis van de Champions League. De wedstrijd vond plaats op 17 mei 2006 in het Stade de France in Saint-Denis. Het Spaanse FC Barcelona stond voor de tweede keer in de finale van de Champions League, net als de Engelse tegenstander Arsenal FC.

Bij het FC Barcelona van trainer Frank Rijkaard speelde Giovanni van Bronckhorst de volledige wedstrijd. Mark van Bommel werd na een uur vervangen. Bij Arsenal kwamen Dennis Bergkamp en Robin van Persie niet van de bank.

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De grootste Europese successen van zowel Arsenal als FC Barcelona lagen ver in het verleden. Bij Barcelona was het van de laatste editie van de Europacup I geleden dat de club nog eens de finale won. In 1994 verloor het in de Champions Leaguefinale met zware cijfers van AC Milan. Arsenal had in 1994 de Europacup ll gewonnen, maar kon nog nooit de Europacup I veroveren. Voor de Arsenal was het de allereerste finale.

In 1999 zaten FC Barcelona en Arsenal tijdens de groepsfase in dezelfde groep. FC Barcelona stootte toen door, Arsenal niet. Het was de enige keer dat de twee clubs elkaar tegenkwamen in Europa.

Voor aanvang van de finale werd FC Barcelona als favoriet beschouwd. De club beschikte met balgoochelaar Ronaldinho op dat moment over de beste voetballer ter wereld. Bij Arsenal was het vooral uitkijken naar aanvoerder Thierry Henry en Cesc Fàbregas, die bij FC Barcelona was opgeleid. Lionel Messi maakte deel uit van de selectie van 22 spelers, maar haalde wegens een blessure de wedstrijdkern niet.

De Noorse assistent-scheidsrechter Ole Hermann Borgan had op voorhand in een krant geposeerd met een shirt van FC Barcelona. Hij werd op de dag van de finale nog vervangen door zijn landgenoot en collega Arild Sundet.

Eerste rode kaart[bewerken | brontekst bewerken]

Beide ploegen voor de aftrap.

Voor het eerst in de geschiedenis van de Champions League kreeg een speler rood in de finale. Lehmann haalde de doorgebroken Samuel Eto'o van FC Barcelona neer. In de nasleep van de overtreding scoorde Ludovic Giuly, maar de goal telde niet aangezien de scheidsrechter al had gefloten voor de fout op Eto'o. Robert Pirès werd opgeofferd en vervangen door reservedoelman Manuel Almunia.

Toch was het Arsenal dat op voorsprong kwam. Sol Campbell kopte een vrije trap binnen na 37 minuten. FC Barcelona ging een tijd lang op zoek naar de gelijkmaker, maar het was wachten tot ver in de tweede helft tot het eindelijk zover was. Na een knappe loopactie van invaller Henrik Larsson kon Eto'o de gelijkmaker binnentrappen. Vijf minuten later plaatste rechtsachter Juliano Belletti de bal door de benen van Almunia en stond FC Barcelona op voorsprong. Die voorsprong gaf FC Barcelona niet meer uit handen, waardoor het voor het eerst de Champions League won. Eto'o werd uitgeroepen tot "Man van de Match".

Frank Rijkaard werd de eerste coach die de Champions League won als speler en als trainer. In de Europacup I gingen Miguel Muñoz, Giovanni Trapattoni, Johan Cruijff en Carlo Ancelotti hem vooraf.

Wedstrijddetails[bewerken | brontekst bewerken]


17 mei 2006
20:45 (UTC+2)
FC Barcelona Vlag van Spanje 2 – 1 Vlag van Engeland Arsenal FC Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 79.500
Scheidsrechter: Terje Hauge (Noorwegen)
Eto'o Goal 76'
Belletti Goal 81'
Goal 37' Campbell
Barcelona
Arsenal
FC Barcelona:
GK 1 Vlag van Spanje Víctor Valdés
RB 23 Vlag van Spanje Oleguer Kreeg geel 69' 71'
CB 4 Vlag van Mexico Rafael Márquez
CB 5 Vlag van Spanje Carles Puyol Aanvoerder
LB 12 Vlag van Nederland Giovanni van Bronckhorst
DM 15 Vlag van Brazilië Edmílson 46'
CM 20 Vlag van Portugal Deco
CM 17 Vlag van Nederland Mark van Bommel 61'
RW 8 Vlag van Frankrijk Ludovic Giuly
CF 9 Vlag van Kameroen Samuel Eto'o
LW 10 Vlag van Brazilië Ronaldinho
Wisselspelers:
GK 25 Vlag van Spanje Albert Jorquera
DF 2 Vlag van Brazilië Juliano Belletti 71'
DF 16 Vlag van Brazilië Sylvinho
MF 3 Vlag van Brazilië Thiago Motta
MF 6 Vlag van Spanje Xavi
MF 24 Vlag van Spanje Andrés Iniesta 46'
FW 7 Vlag van Zweden Henrik Larsson 61' Kreeg geel 90+3'
Coach:
Vlag van Nederland Frank Rijkaard
Arsenal FC:
GK 1 Vlag van Duitsland Jens Lehmann Weggestuurd 18'
RB 27 Vlag van Ivoorkust Emmanuel Eboué Kreeg geel 22'
CB 28 Vlag van Ivoorkust Kolo Touré
CB 23 Vlag van Engeland Sol Campbell
LB 3 Vlag van Engeland Ashley Cole
RM 7 Vlag van Frankrijk Robert Pirès 19'
CM 19 Vlag van Brazilië Gilberto Silva
CM 15 Vlag van Spanje Cesc Fàbregas 74'
LM 13 Vlag van Wit-Rusland Alexander Hleb 85'
AM 8 Vlag van Zweden Fredrik Ljungberg
CF 14 Vlag van Frankrijk Thierry Henry Aanvoerder Kreeg geel 51'
Wisselspelers:
GK 24 Vlag van Spanje Manuel Almunia 19'
DF 20 Vlag van Zwitserland Philippe Senderos
DF 22 Vlag van Frankrijk Gaël Clichy
MF 16 Vlag van Frankrijk Mathieu Flamini 74'
FW 9 Vlag van Spanje José Antonio Reyes 85'
FW 10 Vlag van Nederland Dennis Bergkamp
FW 11 Vlag van Nederland Robin van Persie
Coach:
Vlag van Frankrijk Arsène Wenger

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]