Finale UEFA Champions League 2010

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Finale UEFA Champions League
Finale UEFA Champions League 2010
Competitie UEFA Champions League 2009–10
Datum 22 mei 2010
Stadion Estadio Santiago Bernabéu
Locatie Madrid, Spanje
Scheidsrechter Howard Webb (Engeland)
Toeschouwers 73.490
Man van de wedstrijd UEFA:
Diego Milito (Internazionale)
Supporters:
Wesley Sneijder (Internazionale)
Weer Zonnig
25 °C
32% luchtvochtigheid[1]
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Champions Leaguefinale van het seizoen 2009/10 is de achttiende finale in de geschiedenis van de Champions League. De wedstrijd vond plaats op 22 mei 2010 in het Estadio Santiago Bernabéu in Madrid. Het Duitse FC Bayern München nam het op tegen het Italiaanse Internazionale.

Bij het Bayern München van trainer Louis van Gaal speelden Mark van Bommel en Arjen Robben de volledige partij. Van Bommel was ook aanvoerder. Bij Internazionale stond Wesley Sneijder de hele wedstrijd op het veld. Hij werd achteraf door de supporters verkozen tot "Man of the Match". De UEFA verkoos dan weer doelpuntenmaker Diego Milito tot "Man of the Match".

Daniel Van Buyten speelde de hele wedstrijd en werd zo de eerste Belgische voetballer in de finale van de Champions League.

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Een spandoek van de Italiaanse supporters.

Bayern München stond in 1999 al eens in de finale van de Champions League, maar verloor toen in extremis van Manchester United. In 2001 stond Bayern München opnieuw in de finale en won het van Valencia CF.

In 1988/89 schakelden Bayern München Internazionale uit in de 1/8 finale van de UEFA Cup. In 2006 zaten de twee clubs in dezelfde groep tijdens de groepsfase van de Champions League. Beide clubs konden zich toen plaatsen voor de volgende ronde.

Internazionale schakelde in de halve finale titelverdediger FC Barcelona uit na twee omstreden partijen. Het team onder leiding van trainer José Mourinho speelde erg verdedigend tegen het aanvallend ingestelde FC Barcelona, maar kon zo FC Barcelona wel onder controle houden. Er kwam na afloop veel kritiek op Mourinho en Internazionale, maar de Portugese trainer beschouwde het juist als een geweldige prestatie dat hij FC Barcelona uit de finale had gehouden.

Openingsceremonie[bewerken | brontekst bewerken]

Al een week voor de finale ging er in het Parque del Buen Retiro een festival ter ere van de Champions League van start. Voor de aftrap nam een ploeg met gewezen Spaanse voetballers het op tegen een selectie van gewezen Europese voetballers. De wedstrijd werd door Fox ook voor het eerst uitgezonden in de hele Verenigde Staten.

Wedstrijddetails[bewerken | brontekst bewerken]


22 mei 2010
20:45 (UTC+2)
Bayern München Vlag van Duitsland 0 – 2 Vlag van Italië Internazionale Estadio Santiago Bernabéu, Madrid
Toeschouwers: 73.170
Scheidsrechter: Howard Webb (Engeland)
Goal 35'Goal 70' Milito
Bayern
Inter
Bayern München:
GK 22 Vlag van Duitsland Hans-Jörg Butt
RB 21 Vlag van Duitsland Philipp Lahm
CB 5 Vlag van België Daniel Van Buyten
CB 6 Vlag van Argentinië Martín Demichelis Kreeg geel 26'
LB 28 Vlag van Duitsland Holger Badstuber
CM 17 Vlag van Nederland Mark van Bommel Aanvoerder Kreeg geel 78'
CM 31 Vlag van Duitsland Bastian Schweinsteiger
AM 25 Vlag van Duitsland Thomas Müller
RW 10 Vlag van Nederland Arjen Robben
CF 11 Vlag van Kroatië Ivica Olić 74'
LW 8 Vlag van Turkije Hamit Altıntop 63'
Wisselspelers:
GK 1 Vlag van Duitsland Michael Rensing
DF 13 Vlag van Duitsland Andreas Görlitz
DF 26 Vlag van Duitsland Diego Contento
MF 23 Vlag van Kroatië Danijel Pranjić
MF 44 Vlag van Oekraïne Anatoli Tymosjtsjoek
FW 18 Vlag van Duitsland Miroslav Klose 63'
FW 33 Vlag van Duitsland Mario Gómez 74'
Coach:
Vlag van Nederland Louis van Gaal
Internazionale:
GK 12 Vlag van Brazilië Júlio César
RB 13 Vlag van Brazilië Maicon
CB 6 Vlag van Brazilië Lúcio
CB 25 Vlag van Argentinië Walter Samuel
LB 26 Vlag van Roemenië Christian Chivu Kreeg geel 30' 68'
CM 4 Vlag van Argentinië Javier Zanetti Aanvoerder
CM 19 Vlag van Argentinië Esteban Cambiasso
AM 10 Vlag van Nederland Wesley Sneijder
RF 9 Vlag van Kameroen Samuel Eto'o
CF 22 Vlag van Argentinië Diego Milito 90+2'
LF 27 Vlag van Noord-Macedonië Goran Pandev 79'
Wisselspelers:
GK 1 Vlag van Italië Francesco Toldo
DF 2 Vlag van Colombia Iván Córdoba
DF 23 Vlag van Italië Marco Materazzi 90+2'
MF 5 Vlag van Servië Dejan Stanković 68'
MF 11 Vlag van Ghana Sulley Muntari 79'
MF 17 Vlag van Kenia McDonald Mariga
FW 45 Vlag van Italië Mario Balotelli
Coach:
Vlag van Portugal José Mourinho

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]