Flavius Philostratus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Flavius Philostratus
Persoonsgegevens
Naam Φλαύϊος Φιλόστρατος
Geboren ca. 170 te Limnos
Overleden ca. 247 te Tyrus
Land oude Griekenland
Functie sofist
Oriënterende gegevens
Stroming Tweede sofistiek
Belangrijkste werken
220 Vita Apollonii
3e eeuw Vita sophistarum
tussen 211-217 Heroicus
3e eeuw Maioris imagines
ca. 219 Gymnasticus
Portaal  Portaalicoon   Filosofie

Flavius Philostratus[1] (Oudgrieks: Φλαύϊος Φιλόστρατος) was de zoon van Philostratus en net als zijn vader sofist.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Philostratus (ca. 170 - ca. 247) was eerst te Athene, vervolgens te Rome onder Septimius Severus werkzaam, tot in het midden van de 3e eeuw n.Chr. De vrouw van Severus, Julia Domna, nam hem in haar geleerdenkring op.[2] Met keizer Caracalla ging hij naar Gallië. Hij bezocht ook Antiochië in Syrië en andere landen.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Van zijn geschriften is het grootste gedeelde nog bewaard:

  1. Τὰ ἐς τὸν Τυανέα Ἀπολλώνιον (Vita Apollonii; Leven en werken van Apollonius van Tyana), een roman, die draait om de persoonlijkheid van de wonderdoener Apollonius van Tyana en waarvan de lof van de pythagoreïsche filosofie hoofddoel is, zonder evenwel opzettelijke bestrijding van het christendom te bevatten; het werk heeft weinig geschiedkundige waarde;
  2. Βίοι σοφιστῶν (Vita sophistarum; Levens van sofisten), levensbeschrijvingen van hen die zich voornamelijk op de redekunst toelegden; zij zijn voor de kennis van de Griekse beschaving ten tijde van de Romeinse keizers zeer gewichtig en zijn met kennis van zaken geschreven;
  3. Ἡρωικός (Heroicus; Over helden), waarschijnlijk ten tijde van Caracalla (211-217) geschreven, een karakterschets en verhaal van de daden van de helden voor Troje, waarvan de eigenlijke strekking was om de gezonken volksreligie weer op te wekken en te versterken;
  4. Ἐπιστολαί (Epistulae; Brieven), 73 meestal erotische aardigheden;
  5. Εἰκόνες (Maioris imagines; Beelden), een verzameling in twee boeken van zeventien schilderijbeschrijvingen (historiestukken, landschappen, jacht-, vrucht- en bloemstukken, karakterschetsen, enzovoorts). Het is twijfelachtig of het, zoals hij schreef, een collectie schilderijen te Napels betreft, of dat het onderwerpen zijn van eigen uitvinding met een louter retorisch doel.
  6. Γυμναστικός (Gymnasticus), een rond 219 geschreven verhandeling met als doel de oud-Griekse atletiek te doen herleven;
  7. Νέρων (Nero), een dialoog over de willekeur van keizer Nero;

Van zijn epigrammen is er maar één bewaard, namelijk op het beeld van de gewonde Telephus.

Nederlandse vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Philostratus, Het leven van Apollonius van Tyana, vertaald en toegelicht door Simone Mooij-Valk, 2013. ISBN 9789025301347
  • Philostratus, Schilderijen & Sofisten. Kunst, ekphrasis en retorica in de klassieke oudheid, vert. Peter Burgersdijk, 2015. ISBN 9789087045043 ('Schilderijen' en 'Levens van sofisten')

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Art. Philostratus (2), in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, pp. 741- 742.

Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Het nomen gentilicum Flavius vinden we buiten de βίος Σοφιστῶν enkel bij Johannes Tzetzes (Chiliades VI Hist. 45): Φιλόστρατος ὁ Φλάβιος, ὁ Τύριος, οἶμαι, ῥήτωρ, Ἄλλος δ᾽ ἐστὶν ὁ Ἀττικός,.
  2. Vita Apollonii 1.3.