Fluoranteen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Fluorantheen)
Fluoranteen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van fluoranteen
Algemeen
Molecuulformule C16H10
IUPAC-naam fluoranteen
Andere namen benzo[jk]fluoreen, 1,2-(1,8-naftyleen)benzeen
Molmassa 202,2506 g/mol
SMILES
C1=CC=C2C(=C1)C3=CC=CC4=C3C2=CC=C4
InChI
1S/C16H10/c1-2-8-13-12(7-1)14-9-3-5-11-6-4-10-15(13)16(11)14/h1-10H
CAS-nummer 206-44-0
EG-nummer 205-912-4
PubChem 9154
Wikidata Q423462
Beschrijving Gele tot groene kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P501
Carcinogeen mogelijk (IARC-klasse 3)
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel-groen
Dichtheid (bij 0°C) 1,252 g/cm³
Smeltpunt 110,8 °C
Kookpunt 375 °C
Vlampunt 210 °C
Oplosbaarheid in water (bij 25°C) 0,000265 g/L
Slecht oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment 0 D
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Fluoranteen is een polycyclische aromatische koolwaterstof met als brutoformule C16H10. De stof komt voor als gele tot groene naaldachtige kristallen, die zeer slecht oplosbaar zijn in water. De stof is geclassificeerd volgens het IARC in klasse 3, wat betekent dat het mogelijk carcinogeen is voor de mens.[1]

Structuur en eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

De structuur kan opgevat worden als zijnde een benzeenring en een naftaleenmolecule die via een vijfring aan elkaar zijn gekoppeld. Het is een structuurisomeer van pyreen. Fluoranteen is thermisch minder stabieler dan pyreen, omdat de π-elektronen zich niet over de hele molecule kunnen delokaliseren. De benaming fluoranteen is afgeleid van de fluorescerende eigenschap onder invloed van UV-licht.

Fluoranteen-derivaten[bewerken | brontekst bewerken]

Een aantal polycyclische aromatische verbindingen zijn afgeleid van fluoranteen:

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]