Frank Ferrari
| Frank Ferrari | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Frank Faas | |||
| Geboren | 1942
| |||
| Land |  Nederland
| |||
| (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Frank Ferrari, pseudoniem van Frank Faas ('s-Hertogenbosch, 1945) is een Nederlandse zanger, componist, muzikant en producer.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Ferrari begon reeds vroeg met muziek. Tijdens zijn jeugd maakte hij deel uit van diverse bandjes. Na zijn militaire diensttijd werd hij gevraagd om als zanger bij The All Stars, een destijds bekend amusementsorkest, te komen zingen. In deze band heeft hij het vak geleerd van de oprichter Wim van Drunen. Deze gaf hun de artiestennaam "Frank Scott and the All Stars". Samen met Bob Smit & het Duke City Sextet waren zij vaste gasten in Het Lido in Waalwijk.
Zanger en componist[bewerken | brontekst bewerken]
Na deze periode werd Frank leadzanger in de groep The Ferrari's, waarvan de naam werd veranderd in Ferrari toen zij een platencontract kregen aangeboden. Met deze band heeft hij 15 jaar lang in heel Europa opgetreden. Het was ook bij deze groep dat hij zelf ging componeren. De grootste hits van de groep werden door hem gecomponeerd. Zijn bekendste songs met deze band zijn Sweet Love, Gypsy Girl, Mary-lou en Monza. De groep had veel succes in binnen- en buitenland. James Last heeft tevens met zijn bigband twee van Ferrari's titels opgenomen. De band toerde door veel landen, de laatste tournee vond plaats in 1980 in de toenmalige DDR. De tournee duurde zes weken waarin ze iedere dag optraden. In datzelfde jaar besloten de bandleden van Ferrari uit elkaar te gaan.
Producer[bewerken | brontekst bewerken]
Ferrari ging zich daarna toeleggen op opnametechniek. Bij Ton Masseurs (van de Tumbleweeds) leerde hij het vak. Hij deed ook producties als producer voor Dureco en Telstar. Na een jaar bij Masseurs werd hij gevraagd door Riny Schreijenberg (trompettist Marty) om samen met hem een studio te runnen. De studio heette M.M. wat een afkorting van Marty en Magriet was. Dat was in 1981. Daar heeft Ferrari als technicus, componist, tekstschrijver, producer heel veel liedjes geschreven die ter plekke gemaakt werden. Ferrari heeft met diverse arrangeurs en producers gewerkt, waaronder Dick Bakker en Gerard Stellaard. Intussen werd hem veelvuldig gevraagd om weer te gaan optreden. Pas in 1984 pakte hij de draad weer op en ging als Frank Ferrari de bühne weer op. In 1985 stopte hij dan ook bij M.M. Hij begon daarna zijn eigen studio, waar hij liedjes schreef voor andere artiesten.
De Bohémiens[bewerken | brontekst bewerken]
Ferrari leerde in die tijd ook collega Jan Verhoeven van het Holland Duo kennen. Er ontstond een samenwerking tussen beiden. Ferrari produceerde voor Verhoeven het plaatje Het is nu voorbij. Ze gingen samen optreden. Als De Bohémiens maakten ze drie singles die bij Telstar en EMI werden uitgebracht. Ze kwamen in Op Volle Toeren en werkten mee aan het laatste tv-optreden van Willy Alberti en Johnny Jordaan. Voor de muziek op de drie singles formeerde Ferrari een speciaal orkest voor dit repertoire met daarin onder andere Coen van Orsouw op accordeon, Huub Jansen op drums, Riny Schreijenberg op trompet, Jack Verburght op gitaar en Franks eigen vader als kunstfluiter.
Er was veel radiobelangstelling, ook in Hilversum, waar Chiel Montagne De Bohémiens wekelijks draaide in zijn platenprogramma.
Op 11 oktober 2008 nam de zanger afscheid van zijn publiek vanwege de ziekte van Parkinson die bij Frank was geconstateerd. Het laatste concert vond plaats in Mill.[1]
Discografie[bewerken | brontekst bewerken]
Albums[bewerken | brontekst bewerken]
- Sweet Love
- Monza
- Love Letters
- On Wings Of Love
- Frank en Belinda
- Welcome In Our Country World
- Crazy
- Dutch Gold
- Christmas With Frank Ferrari
- Amore Mio
- Songs To Warm Your Heart
- Sandy
- Indonesian Songs
- Only Love Can Break A Heart
- Milonga
Singles[bewerken | brontekst bewerken]
| Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 | Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Walk like a man | 1967 | - | - | - | The Ferrari's |
| The birds they understand | 1969 | - | - | - | The Ferrari's |
| A Sunny Day | 1970 | 18-4-1970 | 32 | - | |
| Feeling So Happy | 1970 | - | - | - | |
| The Girl I Need | 1971 | 13-3-1971 | 27 | - | |
| Someday's Coming | 1971 | - | - | - | |
| You Are Mine... | 1972 | 08-4-1972 | 21 | - | |
| Mary Ann | 1973 | - | - | - | |
| People Smile | 1973 | - | - | - | |
| Exodus | 1973 | - | - | - | |
| Hosanna | 1974 | - | - | - | |
| Sailor Boy | 1975 | 26-4-1975 | 7 | - | |
| Woogie Boogie | 1975 | 06-9-1975 | 23 | - | |
| Sweet Love | 1976 | 17-4-1976 | 1 | - | |
| Monza | 1976 | 28-8-1976 | 5 | - | |
| Gypsy Girl | 1977 | 05-3-1977 | 19 | - | |
| Mexico | 1977 | - | - | tip | |
| Goodbye | 1977 | - | - | - | |
| Mary-lou | 1978 | - | - | tip | |
| Amore Mio | 1978 | - | - | - | |
| I can sing a rainbow, Love is blue | 1979 | - | - | - | |
| Send Me The Pillow | 1980 | - | - | - | |
| Colinda lady | 1981 | - | - | - | |
| Vissersleed | 1984 | - | - | - | |
| Schaam Je Nooit Voor Je Handen | 1984 | - | - | - |
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties |