Freedom House
| Freedom House | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Freedom House hoofdkantoor
| ||||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 1941 | |||
| Structuur | ||||
| Voorzitter | Michael J. Abramowitz | |||
| Werkgebied | Wereldwijd | |||
| Hoofdkantoor | Dupont Circle, Washington D.C. | |||
| Type | 501(c)(3) organization[1] | |||
| Doel | Vrijheid, mensenrechten | |||
| Aantal werknemers | 150 | |||
| Media | ||||
| Website | https://freedomhouse.org/ | |||
| ||||
Freedom House is een Amerikaanse NGO die onderzoek voert naar en ondersteuning biedt van democratie, politieke vrijheid en mensenrechten. Het is een instelling zonder winstoogmerk,[1] gefinancierd door de Amerikaanse overheid, en door donaties.[2] De beweging werd opgericht in 1941. Elk jaar geeft ze een rapport uit over de vrijheid in de wereld, waaronder meer bepaald de vrijheid van de pers en de vrijheid van het internet.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De beweging werd opgericht in 1941, met de aanvankelijke bedoeling om, met de stilzwijgende steun van president Franklin D. Roosevelt, de Amerikaanse publieke opinie te bewegen tot deelname aan de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog sprak de organisatie zich uit voor Amerikaans-Europese samenwerking, en tegen het Mccarthyisme. Freedom House werkte mee aan de oprichting, in 1948, van de State University of New York, en ondersteunde aansluitend de Amerikaanse burgerrechtenbeweging.[3][4]
In de jaren ’70 kantte de organisatie zich tegen de opkomende dictaturen van zowel links als rechts. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zag de organisatie een nieuw werkterrein in Oost-Europa, waar het actief meewerkte aan de opbouw van democratische instellingen en vreedzame burgerbewegingen. Een markant voorbeeld daarvan was het aandeel van Freedom House in de beweging die leidde tot de val van Slobodan Milošević, Servisch president van 1989 tot 2000.[5]
Rapporten[bewerken | brontekst bewerken]
Sedert 1973 publiceert Freedom House jaarlijks meerdere rapporten; het belangrijkste is Freedom in the World (“Vrijheid in de wereld”).[3] Daarnaast worden specifieke rapporten uitgebracht over landen waar de vrijheid er onlangs sterk op is vooruit of achteruit gegaan.
| Democratie in de wereld: ■ Volledig vrij ■ Gedeeltelijk vrij ■ Niet vrij |
2018[bewerken | brontekst bewerken]
Deze rapporten betreffen de situatie in 2017. Freedom in the World opent met de sombere ondertitel Democracy in Crisis (“Democratie in crisis”), en vervolgt met de vaststelling dat “de politieke rechten en burgerlijke vrijheden over de hele wereld verslechterden tot een dieptepunt in meer dan een decennium”. Er is voorts sprake van “een tijdvak waarin autocraten zich gesterkt voelen, democratieën onder druk komen te staan, en de Verenigde Staten afziet van haar leidende rol in de wereld.”
In een afzonderlijk document over de persvrijheid, Press Freedom's Dark Horizon, (“De sombere horizon van de persvrijheid”) wordt gewezen op de vele nieuwe belemmeringen die de vrije pers in 2017 moest ondergaan, zowel in autoritaire regimes als in gevestigde democratieën.
Wat de vrijheid van het internet betreft, luidt de titel Freedom on the Net 2017 – Manipulating Social Media to Undermine Democracy (“Vrijheid op het internet 2017 – Het manipuleren van sociale media om de democratie te ondermijnen”).
Controverse[bewerken | brontekst bewerken]
Critici wijzen erop dat Freedom House in grote mate gefinancierd door de Amerikaanse overheid,[3] en voeren aan dat de rapporten enigszins neoliberaal en pro-VS bevooroordeeld zijn, wat onder meer blijkt uit de selectie van “waarnemers” en “experten” die de scores toekennen.[6][7] Ook zou de alarmerende toon van de rapporten in de periode 2015-2018 niet stroken met de feitelijke data.[7]
Omgekeerd echter is Freedom House in sommige landen met autoritaire regimes niet welkom, en worden de activiteiten van de NGO bemoeilijkt, verboden of zelfs vervolgd.[6]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Engelstalige website van de NGO
- Rapport 2018 (situatie 2017)
- Rapport 2017 (situatie 2016)
- Rapport 2016 (situatie 2015, en jaarkeuze terug tot 1998)
- Rapport 2015 (situatie 2014)
- Rapport 2014 (situatie 2013)
Bronnen, noten en/of referenties
|