Gaius Asinius Pollio I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gaius Asinius Pollio
Geboortedatum 76 v.Chr.
Sterfdatum 5 na Chr.
Periode Romeinse Republiek
Cursus Honorum
Consul in 40 v.Chr.
Medeconsul Gnaeus Domitius Calvinus
Persoonlijke gegevens
Familie Gens Asinia Pollio
Zoon van Gnaeus Asinius Pollio
Vader van Gaius Asinius Gallus
Gehuwd met Quinctia
Broer van Asinius Marrucinus
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk

Gaius Asinius Pollio (76 v.Chr. - 5 na Chr.) was een verdienstelijk Romeins politicus, militair en gelegenheidsauteur.

Biografische gegevens[bewerken | brontekst bewerken]

Pollio diende als militair onder Caesar en onder Antonius, wiens legaat hij was in Gallia Transpadana (= Noord-Italië). Hij was consul in 40 v.Chr en triomfeerde in 39 v.Chr. na een overwinning op een Illyrische volksstam. Onder Augustus trok hij zich uit het actieve politieke leven terug.

Literaire waarde[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was een getalenteerd redenaar, schrijver en bovenal literair patronus, en schreef een boek over de burgeroorlogen vanaf het jaar 60 v.Chr tot de slag bij Philippi in 42 v.Chr. (bleef niet bewaard). Daarnaast schreef hij ook tragedies en liefdesgedichten, en hij is de auteur van het Bellum Alexandrinum, die Caesars gedenkschriften aanvult. Hij ontdekte het literaire talent van Vergilius, die hij te hulp schoot toen diens bezit bij Mantua in beslag werd genomen ten gunste van de veteranen na Philippi.

Asinius Pollio richtte te Rome ook voor het eerst een letterkundige leeskring op, waar hijzelf en andere auteurs vóór de publicatie uit eigen werk voorlazen voor een kring van gelijkgezinde deskundigen. Vergilius en Horatius huldigden hem in hun werken. Ten slotte stichtte hij in 38 v.Chr. ook de eerste openbare bibliotheek in Rome, en bezat hij een zeer waardevolle kunstverzameling.

Een van zijn zonen was Gaius Asinius Gallus.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Johan Rudolf Thorbecke is gepromoveerd op Asinius Pollio: "Commentatio de C. Asinii Pollionis vita et studiis doctrinae".

Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]