Gary Speed

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gary Speed
Gary Speed op 2 september 2011
Persoonlijke informatie
Volledige naam Gary Andrew Speed
Geboortedatum 8 september 1969
Geboorteplaats Mancot, Wales
Overlijdensdatum 27 november 2011[1]
Overlijdensplaats Huntington (Cheshire), Engeland
Positie Middenvelder
Senioren
Seizoen Club W (G)
1988–1996
1996–1998
1998–2004
2004–2008
2008–2010
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Engeland Bolton Wanderers
Vlag van Engeland Sheffield United
Totaal
248(39)
58(15)
213(29)
121(14)
37(6)
677(103)
Interlands
1990–2004 Vlag van Wales Wales 85(7)
Getrainde teams
2010
2010–2011
Vlag van Engeland Sheffield United
Vlag van Wales Wales
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Gary Speed (Mancot, Wales, 8 september 1969Huntington (Cheshire), 27 november 2011) was een profvoetballer uit Wales die van 2010 tot zijn dood in 2011 bondscoach was van Wales.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Speed begon met voetballen bij Leeds United in 1988 en in 1992 won hij de titel met die club. In 1996 verhuisde hij naar Everton voor een bedrag van 5,5 miljoen en in 1998 ging hij naar Newcastle United. Op 3 december 2006 speelde Speed zijn vijfhonderdste duel in het Premiership. Hij werd daarmee de speler met de meeste wedstrijden ooit in de Premiership. Dit record werd in februari 2009 verbroken door David James.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Speed was ook aanvoerder van het Welsh voetbalelftal maar hij stopte in 2004 toen in de kwalificatie met 3-2 werd verloren van Polen. Speed maakte zijn debuut voor de nationale ploeg op 20 mei 1990, toen hij in het vriendschappelijke duel tegen Costa Rica (1-0) na 75 minuten inviel voor Glyn Hodges. Ook Paul Bodin (Swindon Town) en Eric Young (Wimbledon FC) maakten in dat duel voor het eerst hun opwachting in de nationale ploeg van Wales, die toentertijd onder leiding stond van bondscoach Terry Yorath.

Interlanddoelpunten
# Datum Locatie Wedstrijd Goal(s) Score Uitslag Wedstrijd
1 12/10/1994 Chisinau Vlag van Moldavië MoldaviëWales Vlag van Wales Goal 6' 0 – 1 3 – 2 EK-kwalificatie
2 06/09/1995 Cardiff Vlag van Wales WalesMoldavië Vlag van Moldavië Goal 55' 1 – 0 1 – 0 EK-kwalificatie
3 29/03/1997 Cardiff Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België Goal 67' 1 – 2 1 – 2 WK-kwalificatie
4 02/09/2000 Minsk Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandWales Vlag van Wales Goal 90+1' 2 – 1 2 – 1 WK-kwalificatie
5 20/11/2002 Bakoe Vlag van Azerbeidzjan AzerbeidzjanWales Vlag van Wales Goal 10' 0 – 1 0 – 2 EK-kwalificatie
6 29/03/2003 Cardiff Vlag van Wales WalesAzerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan Goal 40' 2 – 0 4 – 0 EK-kwalificatie
7 04/09/2004 Bakoe Vlag van Azerbeidzjan AzerbeidzjanWales Vlag van Wales Goal 47' 0 – 1 1 – 1 WK-kwalificatie

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Op 14 december 2010 werd bekend dat Speed aan de slag ging als bondscoach van Wales. Hij volgde John Toshack op, die op 9 september 2010 was opgestapt na de nederlaag in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Montenegro (1-0). Speed had de ploeg tien duels onder zijn hoede.

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Speed maakte op 27 november 2011 op zijn 42ste een einde aan zijn leven.[2] Volgens de politie werd Speed niet onder verdachte omstandigheden aangetroffen. Als bondscoach van Wales werd hij opgevolgd door Chris Coleman.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Leeds United
1990
1992
1992

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]