Gebruiker:Halimd/Kladblok
|
| Dit is het persoonlijke kladblok van Halimd. |
| Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden. Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten. |
| Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren. |
| Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak |
Het Anna Blaman Huis was een bibliotheek en informatiecentrum op het gebied van seksuele diversiteit, aanvankelijk voor (lesbische) vrouwenemancipatie.
Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]
Het Anna Blaman Huis is voortgekomen uit de Stichting Lesbisch Archief Leeuwarden die op 17 april 1982 door Henny Smid (1944-2004) werd opgericht en was gevestigd in een pand aan het Noordvliet in Leeuwarden. De doelstelling daarvan was de lesbische emancipatiestrijd met informatie te ondersteunen. De naam Anna_Blaman werd gekozen als een eerbetoon aan de lesbische Nederlandse schrijfster Anna Blaman (1905-1960) wegens haar voorbeeldrol voor lesbische vrouwen in de jaren 1950.
Stichting Lesbisch Archief Leeuwarden[bewerken | brontekst bewerken]
Op 17 april 1982 opende de stichting Lesbisch Archief Leeuwarden haar deuren. De motivatie om het lesbisch archief op te richten ontstond vanuit een gemis aan positieve informatie voor lesbisch vrouwen waardoor zij in een geïsoleerde wereld leefden. In 1982 besloot de oprichtster Henny Smid, dat het tijd werd om deze informatie aan de vergetelheid te ontrukken en zij startte met vijf andere dames het toenmalige Lesbisch Archief Leeuwarden. [1]
In het begin van de jaren tachtig verzamelde Henny Smid alles wat met lesbisch-zijn te maken had. Boekhandels, tweedehandswinkels en – markten werden door haar afgestruind om zoveel mogelijk te pakken te krijgen. De verzameling nam al gauw twee kamers in haar huis in beslag. Na een tijdje kreeg ze hulp van vriendinnen en na de oprichting van de ‘Stichting Lesbisch Archief Leeuwarden’ werd de verzameling opengesteld voor de bezoeksters. De informatiestroom werd groter en groter omdat er ook steeds meer contacten in Nederland en daarbuiten werden gelegd. Op het moment van de eerste subsidie aanvraag in 1983 waren er al vierhonderd bezoeksters geweest ondanks de slechte bereikbaarheid van het archief. Sinds het begin van de stichting is er grote moeite gedaan om emancipatie- en cultuursubsidies te verkrijgen. Ondanks alle tegenslagen, lukte het archief het toch om via langdurige procedures en rechtszaken een structurele subsidies van de provincie Friesland en de gemeente Leeuwarden te krijgen. In 1985 ging men op zoek naar een geschikt pand, want de werkruimte werd zo krap dat er afspraken gemaakt moesten worden over wie wanneer waar kon werken.[2]
Opening Anna Blaman Huis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1987 kreeg de stichting een pand aangeboden en in mei van dat jaar werd het Anna Blaman Huis officieel geopend. Bij de opening van het nieuwe pand is ook de naam van het archief officieel veranderd in het Anna Blaman Huis - Lesbisch Archief Leeuwarden, interculturele informatieplaats voor de vrouwen-, homo- en meidenbeweging. Met een toespraak en een onthulling van het naambord opende wethoudster Jannie Vlietstra op 16 mei 1987 het Anna Blaman Huis in Leeuwarden. Ook afgevaardigden van onder andere zwarte vrouwenorganisaties, het lokale en landelijke Nederlandse Vereniging tot Integratie van Homoseksualiteit COC, het Lesbisch Archief Amsterdam, feministische boekhandels en politieke partijen waren bij de opening aanwezig. [3]
Vanaf dat moment fungeerde het Anna Blaman Huis niet alleen als archief, onderzoekscentrum en bibliotheek, maar ook als vragenbak voor alle lesbische vrouwen en homoseksuele mannen met vragen over een lesbische/homoseksuele levensstijl. Activiteiten als kunstexposities, thema-avonden en vrouwendagen werden georganiseerd om het bewustzijn en de saamhorigheid onder vrouwen te creëren. Ook in het eigen bestuur van het Anna Blaman Huis streefde het archief naar een zo gelijkwaardig mogelijk afspiegeling van achtergestelde groepen in de samenleving, en dan met name lesbische, gekleurde en Joodse vrouwen, en vrouwen uit de arbeidersklasse. [4]
Locaties[bewerken | brontekst bewerken]
Vanaf 1987 tot en met 1997 bevond het Anna Blaman Huis zich aan het Zuidvliet 118 in Leeuwarden. Het pand bood veel ruimte voor het verzamelde materiaal en daarnaast was er een vergaderruimte en een expositieruimte aanwezig. [5]
In 1997 verhuisde ABH naar Noordvliet 11. Vanaf augustus 2011 tot de sluiting van de organisatie was het IHLIA-Anna Blaman Huis inwonend bij de Openbare Bibliotheek Leeuwarden. [6]
Collectie[bewerken | brontekst bewerken]
De collectie van Anna Blaman Huis bestond onder andere uit boeken, buttons, artikelen, video’s, cassettebandjes, affiches, pamfletten curiosa, binnen- en buitenlandse bladen, kledingstukken, scripties, foto’s en wetenschappelijke publicaties. Na een tijd alleen lesbisch materiaal verzamelen heeft de verzamelwoede zich eveneens gestort op homoliteratuur uit binnen- en buitenland. Het archief is vijf jaar na zijn oprichting uitgegroeid tot een volledig gesubsidieerde Culturele Informatieplaats voor de Vrouwen-, Homo- en Meidenbeweging. Binnen het aanbod van documentair materiaal is er in het archief een onderscheid aangebracht tussen ‘gekleurde’ en ‘witte’ publicaties. Hierbij noemde het Anna Blaman Huis zich een interculturele informatieplaats: “er wordt materiaal verzameld van de lesbische en homobeweging en joods, zwart, gekleurd en Derde Wereld materiaal.” [7]
In 1987 kreeg het Anna Blaman Huis een deel van de archieven van de Gay Krant in beheer, die in ruil hiervoor een beroep kon doen op het archief wanneer zij achtergrondinformatie nodig heeft. Het Anna Blamanhuis bleek een veel geraadpleegde vraagbaak te vormen voor tal van gebruikers. Naast veel particulieren – zowel homoseksuelen als heteroseksuelen en biseksuelen – die graag af en toe een goed boek wilden lezen of zich puur uit interesse met de achtergronden van de homoseksualiteit bezighouden, waren er ook vele instellingen die van diensten van het Anna Blaman Huis gebruik maken. [8]
In 1991 kwam er meer nadruk op collectievorming en ontsluiten, minder op culturele activiteiten en er kwamen voor het eerst twee betaalde banen. Samenvoeging van het “zwarte” en “witte” materiaal gebeurde in 1995 en het ABH werkte voor het eerst met computers voor het ontsluiten van titels. Er kwamen ongeveer 500 bezoekers per jaar, voornamelijk uit de noordelijke provincies. De collectie bestond uit 800 tijdschrifttitels, ongeveer 20.000 titels van boeken en grijze literatuur, 7000 affiches uit alle werelddelen, waarvan 4000 op dia gezet zijn, honderden cassettebandjes. [9]
Vrijwilligers waren de krachten waar het Anna Blaman Huis grotendeels op draaide en samenwerking met andere organisaties stond hoog op het prioriteitenlijstje van het interimbestuur. [10]
Fusie[bewerken | brontekst bewerken]
Sinds 1999 was het Anna Blaman Huis een onderdeel van Internationaal Homo/Lesbisch Informatiecentrum en Archief dat ontstaan is uit een fusie van het Homodok, het Lesbisch Archief Amsterdam en het Anna Blaman Huis. Toen werd het Anna Blaman Huis officieel IHLIA Leeuwarden. Daarvoor was het Anna Blaman Huis ook een informatiecentrum voor vrouwenemancipatie en zwarte en migrantenvrouwen. Binnen IHLIA ging het zich vooral richten op LHBT onderwerpen.
Tot 2005 trok het Anna Blaman Huis jaarlijks ruim vijfduizend bezoekers uit binnen- en buitenland. Als culturele kernvoorziening van de gemeenste Leeuwarden kreeg het archief subsidie van de provincie en twee ministeries. In hetzelfde jaar kreeg het Anna Blaman Huis een extra bedrag aan rechtsherstelgelden voor slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast waren ook extra geld beschikbaar uit verschillende fondsen en van particulieren. [11]
Met zeven andere organisaties vormde het Anna Blaman Huis in 2001 het Homoplatform Frysland. Deelnemers waren het COC, De Kringen, Homokoor ‘Onder anderen”, het CHJC, de Werkgroep Geloof en Homoseksualiteit Friesland, Stichting Orpheus en het Anna Blaman Huis. Het Anna Blaman Huis was voorzitter. [12]
Ondergang[bewerken | brontekst bewerken]
Wegens een oplopend financieel tekort werd de vestiging IHLIA Leeuwarden, voorheen het Anna Blaman Huis, per 1 oktober 2013 gesloten. [13]
Al jaren was duidelijk dat de Friese vestiging van de Stichting IHLIA, voorheen het Anna Blaman Huis, niet in staat was zichzelf te bedruipen. De inkomsten uit de subsidie van de Gemeente Leeuwarden en de Provincie Friesland en de kosten van de vestiging raakten meer en meer uit balans. Het oplopende tekort van IHLIA Leeuwarden was een ernstige bedreiging voor het voortbestaan van de hele organisatie. IHLIA heeft landelijk en internationaal een taak in het bewaren en beschikbaar stellen van erfgoed op LHBT-terrein. De sluiting van IHLIA Leeuwarden maakte dat IHLIA deze functie centraal zou kunnen voortzetten, ook voor het Friese LHBT-erfgoed. Het bestuur en de directie van IHLIA betreurden de noodzakelijke stap om na ruim dertig jaar het voormalige Anna Blaman Huis te moeten sluiten. [14]
De collectie van het voormalige Anna Blaman Huis is ondergebracht bij Tresoar en de Bibliotheekservice Friesland. De audio/visuele collectie is geschonken aan het COC Fryslân. Het grootste deel van de in Anna Blaman Huis aanwezige niet Friese archieven, affiches en de muziekcollectie werden overgebracht naar de IHLIA-vestiging in Amsterdam. [15]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|