Gele trein

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De gele trein op de brug over de Têt. Het voorlaatste rijtuig is een openluchtrijtuig.

De Ligne de Cerdagne, informeel de gele trein (Frans: (Le Petit) Train Jaune; Catalaans: Tren Groc), met als bijnaam de gele kanarie genoemd, is een smalspoorlijn die loopt van station Villefranche-de-Conflent tot station Latour-de-Carol-Enveitg. De bouw startte in 1903 en het stuk van Villefranche-de-Conflent tot Mont-Louis was af in 1910. Een verlenging met een tweede sectie tot Latour-de-Carol werd in 1927 opgeleverd om zo aan te sluiten op een verbinding naar Toulouse (1929). In Latour-de-Carol kan overgestapt worden op de trein naar Barcelona. Er komen in Latour drie treinlijnen samen, elk met een andere spoorbreedte.[1]

De lijn is 63 km lang en klimt naar het op 1593 meter hoogte gelegen Bolquère, het hoogst gelegen treinstation in beheer van de SNCF. Op het traject zijn 19 tunnels en twee bruggen. De lijn is geëlektrificeerd met 850 volt gelijkspanning door middel van een derde rail.

Tot de indienststelling in 2006 van twee nieuwe treinstellen van het type SNCF Z 150 hadden de meeste treinen nog openluchtrijtuigen. Dit oudere materieel wordt sindsdien alleen ingezet in het zomerseizoen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Ligne de Cerdagne van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.