Gell-Mann-matrices

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Gell-Mann-matrices zijn acht lineair onafhankelijke hermitische 3×3-matrices met spoor 0 die een mogelijke representatie van de infinitesimale generatoren van de speciale unitaire groep vormen. Zij zijn genoemd naar de Amerikaanse natuurkundige Murray Gell-Mann en worden gebruikt in de studie van de sterke wisselwerking in de deeltjesfysica en het quarkmodel en, in mindere mate, in de kwantumchromodynamica.

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

De Gell-Mann-matrices zijn de acht 3×3-matrices:

Deze matrices hebben een spoor gelijk aan 0 en zijn hermitisch en onderling orthogonaal met betrekking tot het (gewone) frobenius-inproduct:

Deze eigenschappen werden gekozen door Gell-Mann, omdat zij dan de eigenschappen van de pauli-matrices generaliseren.

De groep is een reële lie-algebra van dimensie acht, en de Gell-Mann-matrices vormen een representatie daarvan en zijn lineair onafhankelijke generatoren, die voldoen aan de commutatierelaties

De structuurconstanten zijn volledig antisymmetrisch in de drie indices en hebben dus als gevolg van de jacobi-identiteit de waarde 0, tenzij er een oneven aantal indices uit de getallen 2, 5 en 7 komt. In die gevallen zijn de waarden:

In deze voorstelling vormen de lineaire combinaties (met reële coëfficiënten) van de twee matrices en , die met elkaar commuteren, de cartan-deelalgebra. Er zijn 3 onafhankelijke deelgroepen: en , waarin en lineaire combinaties van en zijn.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]