Georg von Küchler

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Georg Karl Friedrich Wilhelm von Küchler
Georg von Küchler
Geboren 30 mei 1881
Schloss Philippsruhe, Hessen-Nassau, Duitse Keizerrijk
Overleden 25 mei 1968
Garmisch-Partenkirchen, Beieren, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Alter Friedhof, Darmstadt, Darmstädter Stadtkreis, Hessen, Duitsland; veld 1-H 29[1][2][3]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 19001944
Rang
Generalfeldmarschall
Eenheid Großherzoglich Hessische (25.) Division
Führerreserve (OKH)
29 januari 1944 -
8 mei 1945[4]
Bevel 1e Infanteriedivisie
1 oktober 1934[5]
1 april 1935
3e Leger
1 september 1939 –
5 november 1939[6]
18e Leger
5 november 1939 –
16 januari 1942[7]
Heeresgruppe Nord
16[8] / 17[4] januari 1942 –
9[8] / 31[4] januari 1944
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Georg Karl Friedrich Wilhelm von Küchler (Schloss Philippsruhe bij Hanau, 30 mei 1881 - Garmisch-Partenkirchen, 25 mei 1968) was een Duitse generaal-veldmaarschalk gedurende de Tweede Wereldoorlog.

Bij aanvang van de Tweede Wereldoorlog was Georg von Küchler bevelhebber van het 3e Leger (3. Armee) en wegens zijn succesvolle leiding in Polen kreeg hij het Ridderkruis van het IJzeren Kruis. Na kritiek op de gebeurtenissen rond Werner von Fritsch werd hij uit zijn ambt ontheven. Dankzij Walther von Brauchitsch kreeg hij vlot daarna het bevel over het 18e Leger (18. Armee).

Von Küchler leidde de succesvolle Duitse aanval op Nederland in 1940. Hij tekende in de christelijke lagere school in Rijsoord het capitulatiedocument van de Nederlandse strijdkrachten samen met de Nederlandse generaal Henri Winkelman. Hij trok toen verder naar België. Ook hier behaalde hij succes en zijn 18e Leger viel toen Frankrijk binnen. Zijn leger eindigde dit deel van de oorlog in Pas-de-Calais met de omsingeling van Duinkerke.

Nadat Wilhelm von Leeb van het bevel over Heeresgruppe Nord af was gehaald nam Von Küchler dit over. Deze legergroep leidde hij vanaf december 1941 tot januari 1944, maar hij was niet in staat Leningrad in te nemen. Hij hield de belegering van Leningrad in stand en begon massale bombardementen om het Rode Leger tot overgave te dwingen. Op 30 juni 1942 benoemde Hitler Von Küchler tot generaal-veldmaarschalk. In januari 1944 braken Russische troepen door de blokkade; Georg von Küchler werd ontslagen toen hij om de noodzakelijke terugtrekking van Heeresgruppe Nord vroeg.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Von Küchler gearresteerd en voor een militair gerechtshof gedaagd. Von Küchler werd tot twintig jaar celstraf veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid maar zat er maar acht jaar uit voordat hij in 1953 vanwege ziekte en zijn leeftijd vrij werd gelaten. Hij stierf in 1968 op 86-jarige leeftijd.

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Georg von Küchler van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.