Georges Moens de Fernig

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Georges Moens de Fernig
Georges Moens de Fernig (Expo 58)
Volledige naam Georges Florent Marie Auguste Moens de Fernig
Geboren Luik, 28 augustus 1899
Overleden Zelem, 16 augustus 1978
Regio Vlag Wallonië Wallonië
Land Vlag van België België
Functies
1946 Minister van Ravitaillering
1948 - 1949 Minister van Ravitaillering en Invoer
1947 - 1949 Minister van Buitenlandse Handel
1965 - 1971 Voorzitter Fabrimetal
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Georges Florent Marie Auguste graaf Moens de Fernig (Luik, 28 augustus 1899 - Zelem, 16 augustus 1978[1]) was een Belgisch bankier, industrieel, bestuurder en politicus.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Georges Moens de Fernig was de zoon van Albert Moens en Laure Fournier. Hij trouwde in 1924 met Georgette Baës (1906-1930) en in 1932 met Christiane van der Wallen de Fernig (1913-2000). Met zijn tweede vrouw had hij vier kinderen. In 1934 bekwam hij de vergunning om 'de Fernig' aan zijn familienaam toe te voegen. Hij bezat een ijzergieterij in Zelem.

In 1946 werd hij extraparlementair minister van Ravitaillering in de regering-Spaak II, van 1947 tot 1948 minister van Ravitaillering en Invoer in de regering-Spaak III en van 1948 tot 1949 minister van Buitenlandse Handel in de regering-Spaak IV.[2] Hij werd tevens aangeduid als de coördinator voor de uitvoering van het Marshallplan in België.

In 1949 werd hij in de erfelijke adelstand opgenomen met de overdraagbare titel van baron. In 1959 werd hem de overdraagbare titel van graaf toegekend. In 1951 werd hij commissaris-generaal van de regering bij de Wereldtentoonstelling (Expo 58). In 1959 werd de Carnegie Wateler Vredesprijs aan hem toegekend.

Hij doorliep vervolgens een bankiersloopbaan bij de Bank Lambert en bij de Generale Bank. In 1965 werd hij aangesteld als voorzitter van Fabrimetal in opvolging van Félix Leblanc. Zelf werd hij in deze hoedanigheid opgevolgd door Marc Verhaeghe de Naeyer in 1971.[3] Voorts was hij consul-generaal van Honduras, bestuurder van de Stichting Paul-Henri Spaak en erevoorzitter van de kamer van koophandel Brussel. Van 1950 tot 1973 was hij bestuurder van de Delhaize Groep.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jacques VAN OFFELEN, Chronique du Plan Marshall, Bruxelles, 1949
  • Jacques VAN OFFELEN, Georges Moens de Fernig, in: Nouvelle biographie nationale de Belgique, Bruxelles, 1997, col. 276-277.
Zie de categorie Georges Moens de Fernig van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Edgar Lalmand
Minister van Ravitaillering
1946
Opvolger:
Edgar Lalmand
Voorganger:
Edgar Lalmand
Minister van Ravitaillering
1947 - 1948
Voorganger:
Paul Kronacker
Minister van Invoer
1947 - 1948
Voorganger:
François-Xavier van der Straten Waillet
Minister van Buitenlandse Handel
1947 - 1949
Opvolger:
Paul van Zeeland
Voorganger:
Félix Leblanc
Voorzitter van Fabrimetal
1965 - 1971
Opvolger:
Marc Verhaeghe de Nayer