Gerard Ouweneel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerard Ouweneel
Gerard Ouweneel
Algemene informatie
Volledige naam Gerard Leendert Ouweneel
Geboren 3 juni 1937
Geboorteplaats Rotterdam
Land Nederland
Beroep vogelkenner, vogelbeschermer, reisleider, columnist, publicist
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Gerard Leendert Ouweneel (Rotterdam, 3 juni 1937) is een Nederlandse vogelkenner annex vogelbeschermer, reisleider, columnist en publicist. Sinds zijn vroege tienerjaren bestudeert Ouweneel vogels, in eerste instantie in de omgeving van Rotterdam, later in heel Nederland, Europa en daarbuiten.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren vijftig begon Ouweneel over vogels en landschappen te publiceren. Zijn eerste publicatie, in 1956, was een bijdrage aan Wiek en Sneb, de voorganger van het tijdschrift Het Vogeljaar. Vele honderden artikelen zouden volgen, in tijdschriften als Limosa, Dutch Birding, Lepelaar/Vogels, Het Vogeljaar, De Takkeling, De Skor, Natura, Ardea, Grasduinen, De Levende Natuur, Natuur en Landschap, In Vogelvlucht, British Birds, het Bulletin of the African Bird Club, Birding Asia en in het Goose Bulletin. Voorts schrijft hij sinds eind jaren tachtig columns over belevenissen van en met vogelaars. Deze columns zijn gebundeld in diverse boeken (zie bibliografie). Ouweneel schreef veel over het vogeleiland 'De Beer' bij Hoek van Holland. Hij was co-auteur van o.a. De vogels van de Hoeksche Waard (1992), Vogellogboek van de Twintigste Eeuw (2000), Tussen Haringvliet en Grevelingen (2004), Kreken van de Hoeksche Waard (2006) en Een eeuw vogels beschermen (2007). Voor diverse vogeltijdschriften recenseerde Ouweneel boeken.

Overige activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Ouweneel was vijftien jaar lang redacteur van het tijdschrift De Lepelaar (later Vogels) van de Vogelbescherming Nederland (1976-1991). Namens Vogelbescherming had hij zitting in de Nederlandse sectie van de International Council for Bird Preservation (ICBP, voorloper van BirdLife International, 1978-1992) en was hij bestuurslid van de European Committee for the Preservation of Mass Destruction of Migratory Birds. Vervolgens was hij bestuurslid van de Heimans en Thijsse Stichting. In 1993 was hij medeoprichter van de Stichting Vogelreizen, waarvan hij jarenlang voorzitter was en waarvoor hij ook actief was als reisleider. Dan was Ouweneel jarenlang lid van de Ledenraad van SOVON Vogelonderzoek Nederland en van Vogelbescherming Nederland. Van 2004 tot en met 2012 was hij bestuurslid van de Nederlandse Ornithologische Unie. In 2005 was Ouweneel medeoprichter van de Stichting Werkgroep Grauwe Kiekendief, waarvan hij ook enkele jaren bestuurslid was. Sinds 2010 is hij bestuurslid van de Goose Specialist Working Group. Naast zijn vogel(beschermings)activiteiten had Ouweneel een carrière bij oliemaatschappij Total.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Gerard Ouweneel is getrouwd en heeft twee kinderen.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 'Kiekendieveneiland', 'Opportunist', 'Holbewoner', 'Uitstraling' en 'Mosseleters'. In: Wind, Wad & Waterverf – 25 kunstenaars tekenen en schilderen op Schiermonnikoog (1992), Benjamin & Partners, Groningen, ISBN 90-5477-002-3.
  • 'Adrenaline op De Beer' en 'Op zoek naar de kwak'. In: Vogellogboek van de Twintigste Eeuw – 75 belevingen van 50 Nederlandse vogelaars (2000), Lex Peeters (samenst.), Kempen Uitgevers, Eindhoven, ISBN 90-6657-161-6.
  • De dwergganzen van Anjum (2003), met illustraties van Erik van Ommen, KNNV Uitgeverij, 2003, ISBN 90-5011-170-X.
  • Vlerkenstreken, verhalen over mensen en vogels (2003), met illustraties van Erik van Ommen, Stichting Het Vogeljaar, 2003, ISBN 90-74345-35-2.
  • Vogelvrij en 70 andere vlerkenstreken (2010), met illustraties van Elwin van der Kolk, Stichting Het Vogeljaar, 2010, ISBN 978-94-90801-01-4.
  • Voor vogels de wereld rond (2011), ISBN 978-90-8759-181-6.
  • 'Morinelplevier, waarom?', 'De Driebandplevier... van Ethiopië tot op Madagascar, maar meestal in zijn eentje', 'De Maskerkievit, een luidruchtige opportunist' en 'Marathonvlucht over de Pacific'. In: Kieviten en plevieren, Ljippen en Wilsters (2013), Sake P. Roodbergen (samenst.), Uitgeverij Wijdemeer, Leeuwarden, ISBN 978-90-8185-217-3.
  • Een aangename onrust (2015), ISBN 978-94-91034-48-0.
  • Een Haagse Vogelaar. Het leven van Frans P.J. Kooijmans (2016), ISBN 978-94-91034-95-4.
  • Biesbosch-vogels. De jeugddagboeken van Tom Lebret (2017), ISBN 978-94-92519-07-8.
  • Ik moet de horizon om me heen zien. Over vogels en vogelaars. (2018), ISBN 978-94-92519-27-6.
  • Vogelaars zijn romantici (2020), met tekeningen van Elwin van der Kolk, KNNV Uitgeverij, ISBN 978-90-50117-65-4.
  • De wilde eend (2021), Atlas Contact, ISBN 978-90-4504-465-1.

Vernoeming[bewerken | brontekst bewerken]

Een van de vijf opgespoten vogeleilanden bij de Ventjagersplaten in het Haringvliet is vernoemd naar Ouweneel en heet 'Ouweneel eiland'.[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]