Puck van Heel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Gerard van Heel)
Puck van Heel
Puck van Heel
Persoonlijke informatie
Volledige naam Gerardus Henricus van Heel
Geboortedatum 21 januari 1904
Geboorteplaats Rotterdam
Overlijdensdatum 18 december 1984
Positie Middenvelder
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1923–1940 Vlag van Nederland Feijenoord 322 (43)
Interlands **
1925–1938 Vlag van Nederland Nederland 64 (0)

* Bijgewerkt op 15 juni 2008
** Bijgewerkt op 15 juni 2008
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Gerardus Henricus ("Puck") van Heel (Rotterdam, 21 januari 1904 – aldaar, 18 december 1984) was een Nederlands voetballer, die van 1923 tot 1940 in het eerste elftal van Feijenoord actief was. De technisch begaafde middenvelder Van Heel geldt als een van de beste voetballers in Nederland in de periode vóór de Tweede Wereldoorlog.

Op zijn twaalfde werd hij lid van Feijenoord. De linksbenige Van Heel speelde 322 competitiewedstrijden voor Feijenoord, waarin hij 43 goals maakte, en was betrokken bij alle grote Feijenoord-successen van voor de oorlog (vier landskampioenschappen en twee KNVB bekers). Hij was jarenlang aanvoerder van het eerste elftal en groeide uit tot het sportieve boegbeeld van de club. Het hoeft dan ook geen verrassing te zijn dat het juist Van Heel was, aan wie op 16 september 1935 de eer werd gegund om de eerste paal van het nieuw te bouwen Stadion Feijenoord te slaan. Hij was ook een van de 11 Feijenoord-spelers, (Adri van Male, Pleun de Groot, Joop van der Heide, Bas Paauwe, Gerard Kuppen, Jan Linssen, Piet Smits, Manus Vrauwdeunt, Leen Vente, Piet Kantebeen) die op 27 maart 1937 met een vriendschappelijke wedstrijd met het Belgische Beerschot het nieuwe stadion inwijdden. Gadegeslagen door 37.825 toeschouwers werd het in de stromende regen 5-2 voor Feijenoord.

Puck van Heel kwam 64 keer uit voor het Nederlands elftal en was daarmee tot eind jaren zeventig Nederlands recordinternational. Zijn debuut voor Oranje maakte hij op 19 april 1925 in het met 4-1 verloren duel tegen Zwitserland. Hij werd toen verkozen boven ploeggenoot Leen van de Velde. Zijn laatste interland speelde Van Heel, 34 jaar oud op dat moment, op 23 oktober 1938 in en tegen Denemarken (2-2). Hij scoorde als international geen doelpunten. Arie de Vroet nam vervolgens zijn positie over.

Van Heel dreef naast het voetbal een café.[1] De stad Rotterdam heeft hem in 1979 de Wolfert van Borselenpenning toegekend.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Varia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Van Heel was van 23 oktober 1938 tot 22 mei 1979 recordinternational met 64 wedstrijden. In 1979 werd hij gepasseerd door Ruud Krol.[2]
  • Hij voert nog steeds de lijst "vriendschappelijke interlandwedstrijden" aan met 55 wedstrijden. Dat zijn er vijf meer dan Jan Klaassens, Edwin van der Sar en Wesley Sneijder die gedeeld tweede staan.[3]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]