Gerard van Krevelen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerard van Krevelen
Muziek en bowldansant in het Carltonhotel: Gerard van Krevelen; derde van links (foto 1960)
Algemene informatie
Volledige naam Gerrit Johannes van Krevelen
Geboren 9 juli 1909
Overleden 12 september 1980
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Genre(s) Lichte muziek
Beroep pianist, arrangeur, orkestleider
Instrument(en) piano
(en) Discogs-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Gerrit Johannes (Gerard) van Krevelen (Amsterdam, 9 juli 1909 - Hilversum, 12 september 1980) was een Nederlands pianist, arrangeur en orkestleider.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was zoon van magazijnknecht Gerrit Johannes van Krevelen en Hendrika Schoterman, wonende aan de Beukenweg. Hijzelf was getrouwd met Thea Aaldijk.

Gerard van Krevelen ging al op jonge leeftijd piano studeren aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en was enige tijd verbonden aan de "Fritz Hirsch-operette". Na verloop van tijd ging hij zich steeds meer op cabaret en lichte muziek richten. Hij was lange tijd begeleider van Mieke Telkamp, Lia Dorana, Conny Stuart en het trio The Swinging Nightingales en trad op met grote buitenlandse artiesten, waaronder Edith Piaf.

Van Krevelen was vanaf 1934 regelmatig te horen voor de radio met het door hem opgerichte kwintet "The Song Singers". Van 1938 tot 1974 was hij vast verbonden aan de AVRO als pianist en leider van diverse ensembles. Naast zijn eigen orkest had Van Krevelen de leiding over o.a. "Divertimento", "de Ethergeuzen" en "Ensemble Gerard van Krevelen".

Eind jaren dertig richtte hij het AVRO-orkest The Romancers op. In 1939 trad Conny Stuart toe als zangeres van Franse chansons. Van Krevelen was ook jaren orkestleider van De Zaaiers. Als pianist werkte hij mee aan het AVRO-programma "Hersengymnastiek". Hij, als arrangeur, en zijn orkest begeleidde Herman Emmink bij zijn hit Tulpen uit Amsterdam.

Van Krevelen nam in 1953 deel aan de Internationale Dirigentencursus. Hij was 18 jaar voorzitter van Conamus en werd bij zijn aftreden in 1979 onderscheiden met de Gouden Harp.