Gevangenismuseum
| Het Nationaal Gevangenismuseum | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Het Nationaal Gevangenismuseum
| ||||
| Locatie | Oude Gracht 1, Veenhuizen | |||
| Coördinaten | 53° 2′ NB, 6° 23′ OL | |||
| Type | Museum over het gevangeniswezen | |||
| Opgericht | 1823 als werkgesticht (als museum geopend in 1975) | |||
| Personen | ||||
| Directeur | Peter Sluiter | |||
| Huisvesting | ||||
| Monumentstatus | Rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 479225 | |||
| Aantal bezoekers | 112.500 (2011) | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| Afbeeldingen | ||||
| ||||
Gevelsteen 2e Gesticht
| ||||
| Officiële website | ||||
| ||||
Het Nationaal Gevangenismuseum is gevestigd in een voormalig werkgesticht in Veenhuizen. Het museum informeert op interactieve wijze over de omgang met misdaad en straf in Nederland vanaf 1600 tot vandaag de dag. Ook wordt aandacht besteed aan de geschiedenis van Veenhuizen als gevangenisdorp.
Sinds 2009 ontvangt het Gevangenismuseum jaarlijks meer dan honderdduizend bezoekers. In 2012 kwamen er 115.017 bezoekers.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Hoewel de geschiedenis van Veenhuizen teruggaat tot 1381 is het bekend geworden als gevangenisdorp sinds de bouw van drie grote gestichten voor wezen, bedelaars en landlopers. Initiatiefnemer in 1823 was de Maatschappij van Weldadigheid. Was dit oorspronkelijk gebaseerd op vrijwillige deelname, allengs veranderde dit in een verplichting en later - na de overname in 1859 door de rijksoverheid - in straf. Nog steeds zijn in Veenhuizen drie gevangenissen in gebruik.
Door particulier initiatief werd in 1975 het eerste Gevangenismuseum geopend in Veenhuizen, aan de Hoofdweg 8 aldaar. De oprichter, de heer C. Standhart, was vanaf 1949 werkzaam geweest bij justitie in Veenhuizen en had een verzameling aangelegd van allerlei zaken die te maken hadden met de Veenhuizer geschiedenis.[1]
In 2005 werd het Nationaal Gevangenismuseum gevestigd in het volledig gerenoveerde voormalige Tweede Gesticht, gebouwd in 1823.[2] Daarmee maakt het museum deel uit van het Rijksbeschermd gezicht Veenhuizen. Van de oorspronkelijke drie gestichten is dit gebouw het enige dat behouden is, hoewel niet volledig in de originele vorm.
Met de verhuizing is de focus van het Gevangenismuseum verbreed van de geschiedenis van alleen het gevangenisdorp tot de hele geschiedenis van misdaad en straf in Nederland vanaf 1600 tot nu.
In 2007 werd het Gevangenismuseum uitgeroepen tot beste historisch museum van Nederland.
Collectie[bewerken | brontekst bewerken]
Het Gevangenismuseum heeft naast verschillende interactieve opstellingen, bijvoorbeeld een moderne gevangenispoort, ook veel historische objecten zoals een pijnbank, hand- en voetboeien, een dwangbuis, enzovoort. Er zijn cellen en celdeuren uit verschillende perioden, een voorbeeld van een luchtplaats, en mobiel erfgoed, zoals arrestantenwagens.
Met een originele 'boevenbus' worden rondritten verzorgd. Soms zijn ook bezichtigingen mogelijk van de naast het museum gelegen (leegstaande) gevangenis De Rode Pannen, en van de voormalige elektriciteitscentrale Veenhuizen. Rond het museum liggen andere bezienswaardigheden, zoals het hospitaalcomplex, de voormalige stoomspinnerij en de kerkelijke en andere gebouwen langs de Kolonievaart.
Bronnen, noten en/of referenties
|
