Gewone pelargoniumgordijnzwam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gewone pelargoniumgordijnzwam
Gewone pelargoniumgordijnzwam
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:Agaricomycetes
Onderklasse:Agaricomycetidae
Orde:Agaricales (Plaatjeszwam)
Familie:Cortinariaceae
Geslacht:Cortinarius
Soort
Cortinarius flexipes
(Pers.) Fr. (1838 [1])
Gewone pelargoniumgordijnzwam
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

De gewone pelargoniumgordijnzwam (Cortinarius flexipes) (ook: witgordelsteel) is een schimmel die voorkomt in naaldbossen op een zure ondergrond en waar mossen de benodigde hoeveelheid vocht vasthouden.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenemerken[bewerken | brontekst bewerken]

Hoed

De hoed heeft een diameter van 2 tot 5 cm. De vorm is gebogen of conisch en meestal duidelijk puntig tot stomp gewelfd. Jonge hoeden hebben vaak de vorm van een puntmuts. Onder de witte pluizige, vluchtige en afveegbare velumresten (vlokken) is de hoed donker leigrijs, grijsbruin, notenbruin tot donker roodbruin. Hoeden in droge toestand zijn bleker van kleur.

Lamellen

De lamellen zijn grijs tot kaneelbruine, zijn vrij smal.

Steel

De steel is 4–7 cm lang en 0,2–0,6 cm breed en heeft een witachtige textuur met veel velumschubben op een oker tot donkerbruine achtergrond. De basis van de steel is meestal donkerder.

Geur en smaak

Het dunne, bleekbeigebruine vruchtvlees is tot 3 cm dik net onder de umbo. Het ruikt sterk naar geraniumbladeren of verwelkte rozen en smaakt mild tot bitter.

Sporenprint

De sporenprint is tabaksbruin.

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De sporen zijn ongeveer 8 × 5 µm groot.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Europese verspreidingsgebied

Deze paddenstoelsoort komt voor in Europa en Noord-Amerika. In Europa komt de soort algemeen voor.

Foto's[bewerken | brontekst bewerken]